ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ Αστέρες στην Αθήνα

ΆΝΝΑ ΔΑΜΙΑΝΙΔΗ

Πώς μου τη δίνει αυτό το πράγμα! Με τους σταρ που έρχονται στην Αθήνα για τρεις ημέρες κι εμφανίζονται μια νύχτα σ' ένα σινεμά και τρέχουν οι κάμερες να τους απαθανατίσουν και οι ρεπόρτερ με το ματσούκι στο χέρι να τους ρωτούν αν τους αρέσει η Ελλάδα. Ωστόσο, πολύ θα ήθελα να δω από κοντά τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Πόσο με κάνει να νιώθω επαρχιώτισσα και στερημένη αυτή η απαράδεκτη συνήθεια. Ωστόσο, πολύ θα 'θελα να διαπιστώσω αν το πρόσωπο που έχω τόσο θαυμάσει στις ταινίες υπάρχει και στην πραγματικότητα - αν έχει μάτια, μύτη, στόμα, αναπνέει από τα ρουθούνια και σε άλλα τέτοια συνταρακτικά ερωτήματα να απαντήσω. Καλύτερα να μην έρχονται ποτέ εδώ οι σταρ, αν είναι να έρχονται μια μέρα για να μας κάνουν να σκεφτόμαστε πόσο απίθανο είναι τις υπόλοιπες μέρες της ζωής μας να τους συναντήσουμε στον δρόμο. Ωστόσο, αν ήμουν τινέιτζερ θα έτρεχα να πάρω αυτόγραφο από τον Ντάνιελ στην "Όπερα", όπου θα εμφανιστεί. Θα τον ρωτήσουν και για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτό είναι βέβαιο. Θα τον βάλουν να δηλώσει πως η Ελλάδα είναι πανέμορφη χώρα, όπως κάνουν πάντα. Και να δω, αυτός ο υπέροχος ηθοποιός θα έχει τα κότσια να τους πει ότι δεν του αρέσει η Ακαδημίας, ας πούμε, όπου βρίσκεται η "Όπερα"; Είχε τη λεβεντιά να παρατήσει το σινεμά για πέντε χρόνια, να ασχολείται με την οικογένειά του, να γίνει παπουτσής στη Ρώμη. Αλλά να πει στους Αθηναίους κάτι συγκρατημένο για την πόλη τους, άραγε, θα τα καταφέρει; Ίσως πρέπει να πάω στην "Όπερα" να δω μόνη μου.