ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Αδάμ, αλλά… λούμπεν!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΆΤΣΗ

Μαλλί βαμμένο με ξανθές ανταύγειες. Βλέμμα απλανές, χωρίς στόχο. Χωρίς αναζήτηση.

Δίπλα, κάθεται άλλο μαλλί με ξανθές ανταύγειες, με βλέμμα απλανές, χωρίς στόχο. Σωριασμένοι, βαριεστημένα, σε κάποιον καναπέ να διαφημίζουν κάτι απροσδιόριστο. Μπλουζάκι είναι, εσώρουχο είναι, ο καναπές ο ίδιος είναι…

Απροσδιόριστοι και οι ίδιοι… Αγόρια είναι, κορίτσια είναι… Ψάχνεσαι.

Αναζητάς το χαρακτηριστικό που θα καθορίζει το φύλο τους και δεν μπορείς να το διακρίνεις. Και οι δυο ελαφρά μακιγιαρισμένοι με ρίμελ στα μάτια και αχνό κραγιόν στα χείλη. Αρσενικό και θηλυκό στο ίδιο κορμί.

Άφυλη ομοιομορφία, ο νέος άνθρωπος. Το πρότυπο που προβάλλεται ασύστολα από τους "πυγμαλίωνες" των τάσεων του αιώνα. Από όσους φτιάχνουν μόδα και στυλάτες επαναστάσεις.

Έτσι όλο και πιο συχνά, συναντώ στο κομμωτήριο 18χρονους που ζητούν απεγνωσμένα ντεκολορασιόν, μες και ανακατωμένα μαλλιά σε στυλ "όσα παίρνει ο άνεμος". Όλο και πιο συχνά βλέπω στα κανάλια ισχνές μοντέλες, χωρίς στήθος και καμπύλες, με εφηβική, αγορίστικη κοψιά, να προκαλούν στις 15χρονες θαυμασμό και νευρική ανορεξία.

Μετά το λούμπεν προλεταριάτο, οι αρτίστ των ΜΜΕ "χτίζουν" αργά αλλά μεθοδικά τον… λούμπεν άνθρωπο. Παρθενογένεση το νέο στοίχημα, η νέα επανάσταση.

Ευνουχίζονται τα φύλα. Απενεργοποιείται ο ρόλος των ορμονών.

Αναρωτιέμαι όμως, επανάσταση χωρίς… ορμόνες, γίνεται;