Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ Ωχ!
ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ των Αθηνών μπορεί να στείλει ακόμα κι έναν με πονοκέφαλο στον τάφο; Και γιατί ένα γιατρουδάκι στο Κακοσάλεσι Βελγίου μπορεί να μεταβληθεί στον καλύτερο του… χωριού; Τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τον γιατρό σε σκιτζή, τον δημόσιο υπάλληλο σε λουφαδόρο, τον ταξιτζή σε κανίβαλο, τον μαθητή σε κοπανατζή και τον μηχανικό σε νεκροθάφτη; Με απλά λόγια, γιατί το ίδιο πρόσωπο είναι άνθρωπος εκεί και αγριάνθρωπος εδώ; Απλό. Για τον λόγο που όταν πάμε στη Μόσχα περιμένουμε στην ουρά, ενώ στην Ομόνοια αλληλοκοπανιόμαστε για μια θέση στον ΗΣΑΠ. Χωρίς εξάλειψη της προσωπικής ευθύνης, ένα πράγμα είναι ιστορικά πιστοποιημένο: οι συνθήκες κάνουν τον Άνθρωπο. Τα άλματα της οικουμένης - ακόμα και τα ποδοσφαιρικά - πραγματοποιούνται με το σύνθημα "όλοι για έναν και ένας για όλους". Το δράμα της νεώτερης Ελλάδας γράφεται με το μοτίβο "ωχ ρε αδερφέ, πώς κάνεις έτσι;". Πόσα χρόνια είπατε πως ο δύστυχος ήταν στην Εντατική; Εφτά; Η Ελλάδα μετράει… διακόσια εφτά!
