Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Γνώμες-Σχόλια :: Σχόλιο

( σε πρωτο ενικο - σήμερα ήταν αλλού... :: 21-03-2003) 

ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Σήμερα ήταν αλλού…

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΣΤΑΜΑΤΗ

Την είδα μέσα από βιτρίνα σιδερόφραχτη, πίσω από τη γυάλινη πόρτα που οδηγεί στον πεζόδρομο. Τη συνάντησα στο κατά πού κοιτούσε. Έξω. Έξω κοντά (στα ξύλινα τραπέζια, τα γυάλινα μικρά ανθοδοχεία, τις κόκκινες ανεμώνες, που χθες δεν ήταν άγριες αλλά ήμερα καλλιεργημένες) κι έξω μακριά (αρκετά οικοδομικά τετράγωνα πιο πέρα, εκεί που οι φωνές των μαθητών, των περαστικών, των ανένταχτων, των ιδιωτών και των ανωνύμων άφηναν τόνους αγανάκτησης, δασείες οργής και περισπωμένες επιβεβαιωμένης αηδίας).

Έξω. Μακριά από τον σκοτεινό θάλαμο, τα μηχανήματα εμφάνισης, επανεμφάνισης και ανατύπωσης. Έξω εκεί. Όχι εδώ. Την κούρασε το «εδώ» - το λέει το βλέμμα της, τα πρόχειρα πιασμένα μαλλιά, τα χέρια της που κρατούν άτσαλα τα πρόχειρα πιασμένα φύλλα. «Κάποτε διάβαζε τις σελίδες που κρατούσε»… Έτσι φαίνεται… Κάποτε, άφηνε το βλέμμα της να πέφτει πάνω σε λέξεις και το μυαλό της ν' ακολουθεί αράδες και κείμενα ξένα, παράταιρα, σημαντικά ή ασήμαντα, επίσημα ή βιαστικά. Πρόσεχε τις διαφορές στο πέρασμα από τα πρωτότυπα στα αντίγραφα, έδινε βάση στις κουκίδες, στις σκιές που άφηνε το μηχάνημα. Κάποτε τη ζάλιζε ευχάριστα το βουητό του, όσο και οι εκφράσεις των ανθρώπων που έφταναν σ' εκείνη κουβαλώντας σημειώσεις, έγγραφα, συμβόλαια, ταυτότητες, εκκαθαριστικά, βιβλία… Κάποτε. Όχι πια.

Μηχανικά κινείται πλέον. Μηχανικά, πάνω στα μηχανήματα και πάνω στις σελίδες. Με μάτια που κοιτούν, αλλά δεν βλέπουν. Με χαμόγελα τυπικά τυπωμένα πάνω σε ανταύγειες ευγένειας και επαγγελματισμού. Η κοπέλα των αντιγράφων, σήμερα ήταν αλλού. Φωτοαντίγραφο έγινε η εικόνα της πίσω από γυαλί και σίδερα, στον χώρο με φωτογραφίες «σε μια ώρα» από πρόσωπα γνωστά και άγνωστα, από μωρά και αγίους, από επαναστάτες και σύμβολα της ιστορίας και της μνήμης.