Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Γνώμες-Σχόλια :: Σχόλιο

( στηλη αλατος - κτήνος :: 20-03-2003) 

ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ Κτήνος

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ

ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ δεν τους σταματάει. Όσα δάκρυα κι αν χυθούν. Όσες χήρες κι αν αυτοχειριαστούν. Όσες «ορφανές» μανάδες κι αν αυτοπυρποληθούν. Όσες διαδηλώσεις κι αν συντελεστούν. Όσες προσωπικότητες κι αν μαζευτούν. Όσες λαμπάδες κι αν ανάψουν. Όσες εκκλήσεις και τρισάγια κι αν γίνουν. Τα νεκροταφεία της Ιστορίας είναι γεμάτα από επίγειους αγγέλους και από ανυποψίαστα θύματα. Και τώρα, μόνο τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε. Εμείς, οι κοινοί θνητοί. Εμείς που κατοικούμε στο περιθώριο των σελίδων της Ιστορίας. Εμείς που χλευάζαμε το παπούτσι του Χρουστσώφ. Εμείς που στήσαμε στα δέκα μέτρα τον σταλινισμό. Εμείς που ντουφεκάγαμε τον κυνισμό του Ψυχρού Πολέμου. Εμείς που ακόμα και τώρα καταδικάζουμε την πυραυλική δικτατορία της Βόρειας Κορέας. Τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε. Για να υπάρξεις χωρίς εντελώς δούλος τους να γίνεις, πρέπει να οπλιστείς με μέσα μαζικής καταστροφής. Μόνο τον όμοιό του καταλαβαίνει το κτήνος. Όχι άλλα δάκρυα, αλλά ένα νέο… κτήνος!