ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Λόγια μιας λακκούβας

ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥΛΗ

Σας ομιλώ από την γωνία των οδών Ρόδων και Καραϊσκάκη. Είμαι η λακκούβα που, προς το παρόν, έχει ξεφύγει από το άγριο κυνήγι των τελευταίων ημερών και, όπως καταλαβαίνετε, τα ονόματα των δρόμων είναι πλασματικά. Ακόμη και αν τέτοια διασταύρωση υπάρχει, εγώ δεν είμαι εκεί - δεν θα γίνω και η πρώτη λακκούβα που κάρφωσε τον εαυτό της.

Ξέρετε, νομίζω πως είμαστε πολλές. Πολλές από εμάς ξέφυγαν από το πρώτο αυτό σαφάρι στους δρόμους της Αθήνας, ίσως γιατί άρχισε η δίκη, απειλεί ο πόλεμος, πάει να ανοίξει και ο καιρός (εκεί που τουλάχιστον δεν έχει ανοίξει για τα καλά ο δρόμος) και κάπου μας ξέχασαν εμάς. Ηρεμήστε - προσπαθώ να περάσω το μήνυμα σε άλλες λακκούβες της περιοχής. Πώς κάνετε έτσι; Μη σας πιάνει πανικός. Ούτε εκλογές να έρχονταν.

Άλλο με ανησυχεί όμως (και δεν ομιλώ από συμφέρον). Αυτή η ευκολία να παίρνουν το τηλέφωνο και να δίνουν στοιχεία των υπόπτων: τρέξτε εδώ, ύποπτο οδόστρωμα. Μπάζει νερά και απειλεί να καταστρέψει αθώα και ανυποψίαστα λάστιχα αυτοκινήτων. Πάρτε τηλέφωνο και δώστε περιγραφή. Ψηφίστε. Ποια λακκούβα απ' όλες σας φαίνεται πιο επικίνδυνη. Βοηθήστε το έργο για καλύτερους δρόμους και για ασφαλή οδήγηση, για έναν κόσμο στα μέτρα μας. Έχετε λόγους, έχετε και κίνητρο. Το όνομά σας θα μπει σε κλήρωση και θα κερδίσετε ίσως ένα καινούργιο αυτοκίνητο γι' αυτό δώστε στοιχεία τώρα που μπορείτε. Τηλεφωνήστε για να πείτε ποιοι θα φύγουν και ποιοι θα μείνουν. Ποιος θα πάρει στο τέλος τα λεφτά. Δώστε ονόματα (κι ας μην είστε σίγουροι). Καθαρίστε τους κακομούτσουνους ή όσους δεν συμπαθείτε βρε αδελφέ. Συγγνώμη, όμως, παρασύρθηκα. Και δεν είναι σωστό για μια λακκούβα, που δεν έχει φωνή και κυρίως προσπαθεί να περάσει απαρατήρητη την άγρια αυτή εποχή του κυνηγιού που έχει αρχίσει. Δεν με έχετε δει, δεν με έχετε ακούσει.