Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ορίζοντες :: Σχόλιο

( έπαρση και ευαισθησία :: 17-03-2003) 

ΔΙΚΤΥΟ

Έπαρση και ευαισθησία

Γ.Δ.Κ.Σ.

Έγραφα την Παρασκευή για την έπαρση που κυκλοφορεί αδέσποτη στον χώρο του θεάτρου και που μπορεί να σε φέρει, τον δημόσια γράφοντα, στο χείλος της αδιαφορίας και του ωχαδερφισμού αν δεν συμβεί ένα «κλικ». Και έμεινα στη μέση. Ιδού, λοιπόν, το «κλικ»! Μου τηλεφωνεί απ' τον Βόλο, με αφορμή το «Θέατρο Τέχνης», την τύχη του και το χρέος του των 200 εκατομμυρίων (σε δραχμές), ο κ. Κώστας Χριστοδούλου, δικηγόρος, που δεν ανήκει στους «επώνυμους» και στους μεγιστάνες του πλούτου και στους χορηγούς. Είναι όμως, καθώς φαίνεται, μεγιστάν σε συναισθήματα. Και θεατρόφιλος. Ουσιαστικός. Από τους θεατρόφιλους της επαρχίας που δεν περιμένουν να πάει το βουνό στον Μωάμεθ αλλά ξεκινούν το Σαββατοκύριακο, «κατεβαίνουν» στην Αθήνα και βλέπουν θέατρο. Και μου λέει ο κ. Χριστοδούλου: «εμείς να μαζευτούμε, οι θεατρόφιλοι, οι φίλοι του "Θεάτρου Τέχνης", από Αθήνα και εκτός Αθήνας, και να μαζέψουμε εμείς τα λεφτά να ξεχρεώσει». Τόση ευαισθησία! Είναι να μην αναθαρρείς; Να θυμίσω - ο κ. Αλκιβιάδης Μαργαρίτης, ο επί χρόνια κριτικός μας, θεατρόφιλος, παλαιότερος και από το εξηντάχρονο «Θέατρο Τέχνης», μου το 'λεγε - ότι το Θέατρο του Κουν, στην Κατοχή, στην πρώτη του περίοδο, που ήταν έτοιμο να κλείσει, με κουπόνια που κυκλοφόρησαν ανάμεσα στους θεατρόφιλους της Αθήνας γλίτωσε. Μήπως αυτή την ιδέα θα πρέπει να την ενστερνιστεί το «Θέατρο Τέχνης»; Όλοι εδώ είμαστε. Και θα βοηθήσουμε. Και αν το δουν αυτό, υπουργείο Πολιτισμού και οι έχοντες και κατέχοντες που αγαπούν το θέατρο - δεν γίνεται…. - θα φιλοτιμηθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να συνδράμουν.