Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Όχι νάνι…
«Όχι νάνι. Ξύπνα. Με μάτια καθαρά παρατήρησε τον κόσμο. Να 'σαι πάντα διψασμένη για τη γνώση. Της νύχτας τον εφιάλτη ξέχασε, τη χαρά όχι. Να θυμάσαι ν' αγαπάς. Ό,τι σου ανήκει είναι δικό σου, γοργοπόδαρό μου. Κι αν τον δρόμο σου κλείσουν, κλώτσα δυνατά. Γκρέμισε ερειπωμένους τοίχους που επιμένουν.
Όχι νάνι. Δεν παρήγγειλα στη πόλη τα προικιά σου. Τα αστραφτερά μου ρούχα ποτέ μην επιθυμήσεις. Κρύβουν παγωνιά, μυρίζουν μούχλα κλεισμένα στα μπαούλα τους. Ονειρέψου ξύπνια τη νύχτα. Κοίτα το φωτεινό σου αστέρι. Πίστεψε το. Άναψε το δικό σου φως. Πάρε από τη γη δύναμη και άνοιξε δρόμους. Μπορείς. Στο περιβόλι μου να 'ρθείς την άνοιξη. Τα ανθισμένα τους θα 'ναι για σένα.
Αν λαχταράς, κόψε. Μόνο μην κοπείς. Να ξαποσταίνεις όπως εγώ, με αυτιά όρθια και την ουρά ποτέ κάτω από τα σκέλια. Οι ποντικοί παραφυλάνε, να 'σαι έτοιμη. Όχι νάνι».
Ένα άλλο νανούρισμα γιαγιάς σε εγγονή… Το έγραψε η Δήμητρα Αργυρίου, μία από τις γυναίκες της Ομάδας Δημιουργικής Γραφής τής Χριστιάνας Λαμπρινίδη για την εγγονή της. Υπάρχει καλύτερη συμβουλή για την Ημέρα της Γυναίκας που πέρασε πάλι με τα συνήθη ευχολόγια, τόνους λουλουδιών και τις γυναίκες να γιορτάζουν την… ανεξαρτησία τους στα σκυλάδικα; «Όχι νάνι»… Μην κοιμηθείς, μην αφήσεις τους άλλους να σε νανουρίσουν με τα θέλω τους. Βρες τα δικά σου και κάνε τα πραγματικότητα. Γκρέμισε, ξανάχτισε και προχώρα μπροστά. Μη φοβάσαι. Μην αφήνεσαι στον ύπνο. Είναι γλυκός, μα επικίνδυνος. Μείνε ξύπνια, ακόμη και όταν όλοι σου λένε ότι πρέπει να κοιμηθείς. Μην κοιμάσαι, ακόμη κι αν κάποιες φορές είναι επώδυνο…
