ΑΙΧΜΕΣ Η αξία ενός αδέσποτου και το μεγαλείο της προεδρίας

ΛΟΥΙΖΑ ΖΑΟΥΣΗ

Τι αξίζει η ζωή ενός ταλαίπωρου ζώου μπροστά στο μεγαλείο της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Για μερικούς δεν αξίζει τίποτε - ίσως ένα σκουπίδι παραπάνω, που πρέπει να το διαχειριστείς μαζί με τόσους τόνους απορριμμάτων.

Για άλλους αξίζει όσο ολόκληρη η ανθρωπιά μας, όσο ο ευρωπαϊκός πολιτισμός τον οποίο η χώρα μας καλείται να εκπροσωπήσει για το επόμενο εξάμηνο και ο οποίος, εκτός των άλλων, οικοδομήθηκε πάνω στον σεβασμό οποιασδήποτε ζωής.

Δεν ξέρω ποιος φταίει για το αξιοθρήνητο θέαμα που προσέφεραν οι νεκροί σκύλοι και οι γάτες ανήμερα την Πρωτοχρονιά στους περαστικούς στον Εθνικό Κήπο και το Ζάππειο.

Δεν ξέρω ποιος φταίει για τον άγριο θάνατο αυτών των ταλαίπωρων ζωντανών που κάποιοι, φαντάζομαι κατά τ' άλλα άκρως "πολιτισμένοι", ιθύνοντες τα τάισαν φόλα.

Δεν ξέρω καν αν ο κύριος Πρωθυπουργός, του οποίου το γραφείο βρίσκεται μερικά μόλις μέτρα μακριά, γνωρίζει την ευγενή δραστηριότητα των αρμοδίων για την οργάνωση της προεδρίας.

Θέλω να πιστεύω ότι οι φήμες δεν αληθεύουν. Ότι δηλαδή τα ζώα, που χρόνια τώρα ζούσαν στην περιοχή και τα φρόντιζαν οι περίοικοι, δεν τα δηλητηρίασαν για να καθαρίσουν τον τόπο εν όψει της ανάληψης της προεδρίας.

Δεν ξέρω αν η κ. Μπακογιάννη, δήμαρχος Αθηναίων, γνωρίζει το γεγονός. Δεν θέλω να πιστέψω ότι αυτή είναι η συνεισφορά του Δήμου στην οργάνωση της προεδρίας και ότι μ' αυτόν τον τρόπο εγκαινιάσθηκε η θητεία της.

Δεν ξέρω πόσοι ξέρουν σε τι βασανιστήρια υποβάλλεται το θύμα της φόλας - εφεύρεση της ανθρώπινης ποταπότητας -, σε τι πόνους… τι σπασμούς…

Καλύτερα να μην τα σκέφτεται κανείς όλα αυτά.

Εκείνο που ξέρω είναι ότι ακόμη και σήμερα αισθάνομαι μόνο ντροπή και αηδία με την αποφορά που βγάζουν οι πράξεις ορισμένων συνανθρώπων μας.

Και αυτή η ντροπή, και αυτή η αηδία πονάει όσο το θέαμα ενός ζωντανού που πεθαίνει μέσα σε φριχτά βασανιστήρια.