Εφημερίδα "Τα Νέα"
Το πνεύμα του τόνου
Μπάχαλο!
Τέλος οι γιορτές, τέρμα κι οι χοροί και τα ξεφαντώματα! Μισοτρελαμένα, μισοζαλισμένα, τα κεφάλια όλα μέσα! Ώρα για περισυλλογή! Το τι είδαν τα μάτια μας, το τι άκουσαν τ' αυτιά μας τις άγιες τούτες μέρες ούτε λέγεται, ούτε περιγράφεται. Τι λέιζερ πλάγια, κάθετα, οριζόντια να σπαθίζουν πίστες και σκηνές, τι "σήκω χόρεψε κουκλί μου", οι κάμερες σε απαθανατίζουν, τι "όλα τα μωρά στην πίστα", τροφαντά, φαλακρά, ξεμωραμένα, να χαστουκίζουν, με χέρια άτσαλα, δεξιά - ζερβά τον αέρα, τι να χοροπηδάνε πανευτυχή σε βαριά ζεϊμπέκικα σαν να χόρευαν μπάλο! Ούτε πόνος, ούτε βάσανο, ούτε καημός. "Βαράτε βιολιτζήδες" κι όποιον πάρει ο χάρος! Η Ελλάδα αναστενάζει διασκεδάζοντας! Τι ο Σταυρός των Φώτων να χάνεται σε υπόγεια κρυφά αυλάκια, σε χειμάρρους, σε μολυσμένα ύδατα, σε βράχια και λασπόνερα… Εδώ ο Σταυρός εκεί ο Σταυρός πού 'ναι ο Σταυρός! Χαμός! Πέντε ώρες να τον ανασύρουν διαγκωνιζόμενοι ταλαίπωροι βουτηχτάδες με υποβρύχιες μπουνιές, κλωτσιές, σπρωξιές, μαλλιοτραβήγματα κι άλλες ευλαβικές πράξεις. Τελική ανταμοιβή, το νικητήριο σήκωμα ψηλά κι ο ασπασμός. Το τάμα εξεπληρώθη, ο παπάς ανάσανε! Και με το τέλος του Δωδεκαημέρου ακούσαμε και το πιο αχτύπητο εισαγγελικό ανέκδοτο: "Ο Οτζαλάν δεν μένει πια εδώ"! Δηλαδή στη Νέα Μάκρη! Ω θεοί! Μπάχαλο τα κάναμε όλα! Ξεφτιλίσαμε τα πάντα. Ήθη, έθιμα, αξίες! Κι όσο πάει, η "φθορά" ξεπερνάει και τη "διαφθορά". Γρήγορα στην "εντατική", γιατί χανόμαστε!
