Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Η χώρα όπου μένω…
Αγαπημένε φίλε, στην τελευταία συνομιλία που είχαμε σε Ιντερνετικό chat-room, μου ζητούσες να σου περιγράψω τη χώρα όπου μένω. Σου λέω λοιπόν ότι η χώρα μου πρέπει να είναι από τις πιο προοδευτικές του κόσμου. Μεγάλες ευκαιρίες δίνονται σε όλους τους πολίτες αδιακρίτως - ιδίως στις γυναίκες.
Χθες, περνούσα από την Κηφισίας - κεντρικός δρόμος της πόλης μας - και είδα μια τεράστια διαφήμιση για μια έκθεση μοτοσυκλέτας: "Η μόνη φορά που θα δείτε τους άντρες να ανοίγουν τα πόδια τους", κραύγαζε. Πριν από λίγα χρόνια κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο, αλλά να, τώρα, έχει αναβαθμιστεί ο ρόλος της γυναίκας. Μπορούμε - για να χρησιμοποιήσω την ανυψωτική της γυναίκας φρασεολογία της διαφήμισης - να ανοίγουμε τα πόδια μας σε πολλούς, αντί για έναν, άνδρες. Για εξίσωση των μισθών όμως, ουδείς λόγος.
Εδώ όμως έχουμε και πολλή ελευθερία. Για όλους. Όλους φυσικά όσοι έχουν χρήματα. Και σου λέω, κυκλοφορεί πολύ χρήμα. Ολοένα και λιγότεροι έχουν ολοένα και περισσότερα και ολοένα και περισσότεροι έχουμε ολοένα και λιγότερα. Οι άρχοντές μας - και μη νομίσεις ότι για μας, τον "λαό", έχει τεράστια διαφορά σε ποιο κόμμα ανήκουν - μας φροντίζουν καλά. Κοιτάξτε τους δρόμους μας. Χάρη σε αυτούς τους δρόμους μένουμε όλη μέρα απασχολημένοι ευχάριστα, ενώ λύνεται και το… πρόβλημα του υπερπληθυσμού, χάρη στους θανάτους που προκαλούν. Και πόσα ακόμα…
Γι' αυτό σου λέω, εδώ, εμείς η πλέμπα, δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα, είμαστε ευτυχισμένοι. Βέβαια, και εδώ, όποιος δεν έχει χρήματα δεν έχει ζωή. Αλλά, μη νομίζεις ότι αυτό μας στενοχωρεί, μας κάνει ταραξίες ή επαναστάτες. Όχι! Έχουν φροντίσει και γι' αυτό οι ισχυροί του κόσμου μας: δεν έχουμε ζωή, έχουμε όμως τηλεόραση.
