Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΑΙΧΜΕΣ Με κανόνες αγοράς…
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι "φυλακή" σημαίνει ιδρυματισμός, απομόνωση, υποκουλτούρα, βία, στίγμα, αποκλεισμός…
Γνωρίζουμε, επίσης, ότι το "ιδεώδες" της επανακοινωνικοποίησης είναι αδύνατο να επιτευχθεί μέσα από τη στερητική της ελευθερίας ποινή. Αντίθετα, οι φυλακές είναι μάλλον χώροι περιστασιακής απομάκρυνσης (ή "αποθήκες ανθρώπων") των εγκληματιών από την υπόλοιπη κοινωνία.
Ο μικρόκοσμος της φυλακής έχει τις δικές του αξίες, τους δικούς του κανόνες, τη δική του γλώσσα, τη δική του νοοτροπία. Οι κανόνες της αγοράς λειτουργούν και μέσα στη φυλακή: το εμπόριο υπακούει στους κλασικούς νόμους της προσφοράς και της ζήτησης. Το απαγορευμένο και το σπάνιο προϊόν (σύμφωνα με τους κανόνες της φυλακής) είναι εμπορεύσιμο και ακριβό.
Στις γυναικείες φυλακές η χρήση και η χορήγηση των ψυχοφαρμάκων είναι ευρύτατα διαδεδομένη, σε σύγκριση με τις ανδρικές. Ευνοείται το εμπόριο και η συναλλαγή στον βαθμό που αυξάνεται η ζήτηση και περιορίζεται η "νόμιμη" χορήγησή τους.
Σε μια φυλακή όπου κρατούνται μαζί υπόδικες, εξαρτημένες, ψυχικά ασθενείς, βαρυποινίτισσες, καταδικασμένες για οικονομικά εγκλήματα, σε μια φυλακή όπου η ιατρική περίθαλψη είναι εξωτερική και ανεπαρκής, σε μια φυλακή όπου επικρατεί η απραξία και η σχόλη, σε μια τέτοια φυλακή είναι φυσικό να αποκτά "εμπορική αξία" οτιδήποτε σε κάνει να βγαίνεις από την πραγματικότητα, έστω και περιστασιακά και φυσικά… πλασματικά.
