ΓΝΩΜΗ Υποκριτές

Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1939, καθώς ο γερμανικός και ο σοβιετικός στρατός πλησίαζαν στη γενέτειρα του πατέρα μου, στο Λβοβ της Πολωνίας, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης συνεδρίασε για να αποφασίσει σε ποιον εισβολέα θα παραδοθεί. Επέλεξαν τους Σοβιετικούς. Οι αξιωματικοί του στρατού παραδόθηκαν ως όφειλαν. Οι περισσότεροι, μεταξύ των οποίων πολλοί οικογενειακοί φίλοι μας, εκτελέστηκαν στο δάσος του Κατίν. Την περασμένη εβδομάδα πέθανε ο ιστορικός Κρίστοφερ Χιλ. Ανελίχθηκε εύκολα στη βρετανική κοινωνία. Μπήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα πριν από τον πόλεμο και παρέμεινε μέλος του έως το 1957. Θα ήταν όλοι τόσο ανεκτικοί μαζί του αν ήταν συνοδοιπόρος των ναζί; Στα θετικά του λένε πως είναι η παραίτησή του από το κόμμα όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στην Ουγγαρία. Όμως, όσο έμεινε σε αυτό, ανέχθηκε τη βίαιη κολεκτιβοποίηση, τις εκκαθαρίσεις, τη σφαγή του Λβοφ, την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας, τις εκτελέσεις των Πολωνών δημοκρατών, την καταστολή της εξέγερσης στην Ανατολική Γερμανία. Ίσως δεν είναι αρκετή μια τόσο αργοπορημένη παραίτηση. Ο φίλος του Χιλ, ο ιστορικός Έρικ Χόμπσμπαουμ, δεν μπήκε καν στον κόπο να εγκαταλείψει το κόμμα. Απλώς σχολίασε ότι η παραμονή του σε αυτό "ήταν ασφαλώς δύσκολη για ένα διάστημα". Παρέμεινε κομματικό μέλος μέχρι και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Ανταμείφθηκε με τιμητικό τίτλο. Τον αποδέχθηκε. Και ύστερα λέμε τον Μικ Τζάγκερ υποκριτή.