ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ Φόβος

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ

Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ του οπορτουνισμού και της υποκρισίας. Αφού πρώτα μετέτρεψαν τις συλλήψεις σε ριάλιτι σόου και σε αλεστική, προπαγανδιστική, μηχανή. Αφού επί έξι μήνες έκλειναν ραντεβού με τις κάμερες και τα μικρόφωνα του Μάκη και του Νίκου. Αφού σπίλωσαν αθώους με ψιθύρους. Αφού κρέμασαν στο πιο ψηλό κοντάρι την Αριστερά, το Πολυτεχνείο και σχεδόν ολόκληρη την αντιχουντική δράση, ενώ μερικοί από αυτούς έκοβαν βόλτες ως τουρίστες στην Ευρώπη και συνομιλούσαν με τους Απριλιανούς εθνοσωτήρες. Αφού λοιπόν ανέχτηκαν και πλαγίως ενθάρρυναν τον πιο αχόρταγο κανιβαλισμό από υπάρξεως ελληνικής τηλεόρασης, τώρα κατεβάζουν ρολά και επικαλούμενοι τη σοβαρότητα της… δίκης τού αιώνα, απαγορεύουν ακόμα και τα μαγνητόφωνα! Και επειδή ως υπήκοος αυτής της χώρας το πρώτο πράγμα που έμαθα από την κοιλιά της μάνας μου, ήταν να είμαι κουμπωμένος σε κάθε ενέργεια της εξουσίας, μια σκέψη βουρλίζει το μυαλό μου. Μια σκέψη που αποτυπώνεται γλαφυρά σ' έναν τίτλο: Ποιος φοβάται τον Δημήτρη Κουφοντίνα;