Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Γνώμες-Σχόλια :: Σχόλιο

( αναλωσιμα - κεκλεισμένων των φακών :: 27-02-2003) 

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ Κεκλεισμένων των φακών

ΆΝΝΑ ΔΑΜΙΑΝΙΔΗ

Κάποιο λάθος στην ορολογία γίνεται μέσα στη συζήτηση για τη δημοσιογραφική κάλυψη της δίκης της 17Ν. Η είσοδος δεν έχει απαγορευτεί στους δημοσιογράφους. Η δίκη δεν γίνεται "κεκλεισμένων των θυρών" όπως ακούστηκε να λέγεται. Κεκλεισμένων των φακών μονάχα. Υπάρχει κι άλλου είδους ενημέρωση, που κάλυπτε τις δίκες ζωντανά και με λεπτομέρειες από τότε που κυκλοφορούν εφημερίδες. Τα ρεπορτάζ γίνονταν και πριν εγκατασταθούν κάμερες στις αίθουσες δικαστηρίων, και πριν αρχίσουν να συνηθίζονται τα μαγνητόφωνα. Με χαρτί και μολύβι η ενημέρωση δούλευε επαρκέστατα, έστω και χωρίς εικόνα ή χωρίς φωνή. Μπορεί να λείπει η τηλεόραση και να υπάρχει η ενημέρωση, δεν ταυτίζονται οι δύο έννοιες. Είναι καθαρά θέμα μέσου, όχι ουσίας. Ας πούμε ότι οι νομοθέτες αποφάσισαν να δείξουν προτίμηση σε ένα είδος ενημέρωσης που είναι παλιότερο, πιο δοκιμασμένο, πιο ήσυχο, ας τους θεωρήσουμε ρετρό. Ίσως και να μη γίνεται πια. Ίσως να είμαστε όλοι τόσο εθισμένοι στην παρουσία της κάμερας, ώστε φοβόμαστε πως θα πάθουν αλαλία οι πάντες μόλις λείψει. Όμως μάλλον οι δικαστές ξέρουν τη δουλειά τους. Και για τους δημοσιογράφους είναι μια πρόκληση. Θα τους αναγκάσει να αφήσουν τα εργαλεία που έχουν συνηθίσει, που μιλάνε γι' αυτούς, που φωνάζουν στη θέση τους, που παρέχουν εικόνες και εκμαιεύουν κλισέ. Ας πιάσουν ένα μολυβάκι κι ένα χαρτάκι, να δοκιμαστούν στην παλιά τέχνη των σημειώσεων, της παρατήρησης, της καταγραφής. Δεν έχουν περιέργεια να ανακαλύψουν τις δυνατότητές τους, να αναμετρηθούν μ' αυτή την τεχνολογική στέρηση; Μέχρι χτες δεν λέγαμε ότι η τηλεόραση έχει ξεχάσει να ενημερώνει; Τώρα τι μας έπιασε και την ταυτίζουμε με την ενημέρωση;