Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ Οικονομία για άλλους ρόλους

ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΠΕΠΕΛΑΣΗΣ

"Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω" Κων. Καβάφης Αναρωτιόμουν την περασμένη Δευτέρα τι συμβαίνει, τώρα μάλιστα καθώς οι δυσκολίες στην οικονομία αναδύονται απειλητικές. Η οικονομική πολιτική είναι κουρασμένη, καχεκτική· ξεπερασμένη και μάλλον τυφλή. Μερικοί την χαρακτηρίζουν ακόμη αναπτυξιακή· δεν φαίνεται όμως να προσδιορίζεται από όρους οικονομικής προόδου και κοινωνικής βελτίωσης. Απλώς πρόκειται για ένα "μείγμα" που εκ των πραγμάτων της συγκυρίας συναντάται με ταχείς ρυθμούς ποσοτικής μεταβολής στερημένης όμως ποιοτικής διάστασης. Όταν οι περιφερειακές ανισότητες πλησιάζουν τα όρια διάσπασης και αυτής ακόμη της κοινωνικής συνοχής· όταν η "φτώχεια" χαρακτηρίζει την καθημερινή ζωή σοβαρού τμήματος πολιτών· με την ανεργία των νέων, των νέων γυναικών, των πτυχιούχων, πολλών ομάδων, τότε αναιρείται η έννοια της οικονομικής βελτίωσης, και χάσκουν οι αντινομίες που περιβάλλουν το στατιστικό μέγεθος της ανάπτυξης.

Το εύρος της εξυγίανσης και του εκσυγχρονισμού των δομών της οικονομίας δεν είναι αντίστοιχο με τον μακρύ χρόνο και τις ευκαιρίες που η οικονομική πολιτική επένδυσε διακηρυκτικά σ' αυτούς τους στόχους. Έτσι η ανταγωνιστικότητα δεν είναι εύρωστη για νέους ρόλους που καλούμεθα να υπηρετήσουμε στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία. Ποιες νέες δραστηριότητες προωθούμε, ποια νέα αγαθά παράγουμε, ποιες νέες περιζήτητες υπηρεσίες προσφέρουμε, ποιο το βάθος της παραγωγικής μας δομής για τους νέους ρόλους; Πώς αναζητούμε και πώς "εκπαιδευόμεθα" για τα νέα πράγματα; Τι λέω όμως, εδώ υποχωρήσαμε και σε εκείνα τα πεδία όπου είχαμε κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως π.χ. τον τουρισμό. Δεν θα κουράσω το κείμενο με τα γνωστά: τον χαμηλό δείκτη παραγωγικότητας, το χαώδες εξωτερικό έλλειμμα· τη δημοσιονομική αταξία· το έλλειμμα του προϋπολογισμού, από 3,5 του ΑΕΠ πέρυσι, γύρω στο 5% εφέτος· την ποιότητα των επενδύσεων και άλλα. Θα επαναλάβω όμως: αρκετά τα δοξαστικά συγκρίνοντας με το παρελθόν. Οραματισθείτε την άλλη οικονομία, του μέλλοντος.