ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ Η μαναβική των ειδήσεων

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους; Ή μάλλον χωρίς "Ντεγκρέτσια", χωρίς λακκούβες στους δρόμους και λιντσαρίσματα στους διαδρόμους των δικαστηρίων; Ένα Σαββατοκύριακο αφόρητης τηλεοπτικής πλήξης ανοίγεται μπροστά μας, αν και ο χιονιάς, που υπόσχονται οι μετεωρολόγοι, δημιουργεί κάποιες ελπιδοφόρες προοπτικές για τα δελτία ειδήσεων.

"Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ορισμένων ΜΜΕ συνοψίζεται σε πέντε λέξεις", απεφάνθη ο Κώστας Λαλιώτης. Ποιες είναι αυτές; "Βλέμμα, αίμα, στέμμα, ψέμα, σπέρμα". Προς τιμήν των κατολισθήσεων, θα έπρεπε ίσως ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ να επεκτείνει την ομοιοκαταληξία και στο "σκυρόδεμα" των ανά την Ελλάδα οδικών έργων. Τέλος πάντων. Η τοποθέτηση Λαλιώτη έρχεται στον απόηχο των επικρίσεων του περασμένου Σαββατοκύριακου για τα κανάλια που, αντί για τα φιλειρηνικά πανό μπρος στην αμερικανική πρεσβεία, προτίμησαν το πάρτι φαντασμάτων στο "Πεντελικόν".

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, ΒΕΒΑΙΩΣ, για το αρχαιότερο δίλημμα του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Δίνεις στον θεατή αυτό που θέλει ή αυτό που πρέπει; Στην πρώτη περίπτωση υπερισχύει η οικονομία της αγοράς και ο δημοσιογράφος είναι ένα είδος μανάβη των ειδήσεων που, αντί για αγγούρια και ντομάτες, πουλάει Παύλο και Μαρί Σαντάλ. Στη δεύτερη περίπτωση, υπερισχύει η δεοντολογία και ο δημοσιογράφος είναι ένας κουμπωμένος ηθικολόγος της πληροφόρησης, υπεράνω πάσης ψυχαγωγίας.

ΦΥΣΙΚΑ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ η αντιπολεμική διαδήλωση για να καταλάβουμε ότι οι καναλάδες δεν έχουν ακριβώς ως πρότυπο το BBC. Ο γραμματέας μίλησε για "λάθος των ηλεκτρονικών ΜΜΕ", προβλέποντας ότι "δεν θα ξανασυμβεί". Ποιος το πιστεύει όμως;

ΚΑΠΟΤΕ ΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ειδήσεων είχαν τη χαριτωμένη ελαφρότητα των συζητήσεων καφενείου. Πρόσφατα απέκτησαν τη χυδαιότητα ποδοσφαιρικής κερκίδας, με διάφορους να αλληλο-υβρίζονται από τα τηλε-παράθυρα. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι διαδηλωτές ήθελαν να σταματήσουν τη βαρβαρότητα του πολέμου. Από τη βαρβαρότητα της τηλεόρασης ποιος θα μας προφυλάξει;