ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Χθες το βράδυ είδα ένα παράξενο όνειρο

ΜΑΡΙΑ ΝΤΑΛΙΑΝΗ

Χιλιάδες στρατιώτες είχαν περικυκλώσει τη Βαγδάτη. Ήταν προς το τέλος του Φλεβάρη κι έκανε κρύο στην Αθήνα. Στη Βαγδάτη η κόλαση κράτησε μία εβδομάδα.

Ιρακινοί στρατιώτες είχαν καταλάβει θέσεις στη Μοσούλη και τη Μπάσρα. Μέσα στην πόλη υπήρχε σιωπή. Ξαφνικά το Παγκόσμιο Τηλεοπτικό Δίκτυο μετέδωσε ότι αρχίζει ο βομβαρδισμός, στέλνοντας μήνυμα στους δημοσιογράφους απ' όλο τον κόσμο να εγκαταλείψουν το κτίριο Τύπου και Πληροφοριών. Όλοι ακολούθησαν την οδηγία και κρύφτηκαν σε πρεσβείες και προξενεία. Οι έξυπνες βόμβες βρήκαν αμέσως τον πρώτο στόχο. Ήταν το ρεύμα και οι τηλεπικοινωνίες. Αεροπλάνα πετούσαν πάνω από την πόλη, προκαλώντας παρεμβολές στα δορυφορικά. Σ' αυτήν την κόλαση ο επιτιθέμενος δεν θέλει να έχει μάρτυρες…

Μερικοί συνάδελφοι είχαν περάσει ειδική εκπαίδευση βιοχημικού πολέμου. Αυτοί φόρεσαν τις ολόσωμες φόρμες και μάσκες, σιγούρεψαν ότι η ένεση ατροπίνης υπάρχει πρόχειρη στην τσέπη και βγήκαν στους δρόμους, αποφεύγοντας τους στόχους. Ανθρώπινες ασπίδες σχηματίστηκαν γύρω από αυτούς. Τι έγινε, τελικά;

Σκοτάδι. Δεν ξέρω, δεν υπάρχει τρόπος να δω. Κανείς δεν είναι σε θέση να μου το πει.

Έχω, όμως, εικόνα από αλλού. Βουνά, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, γεμάτα φοβισμένους ανθρώπους. Το λένε "safe heaven", που σημαίνει "ασφαλής παράδεισος". Έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, τώρα γίνεται πάλι για τους Κούρδους.

Η εβδομάδα περνάει. Το σκοτάδι αλλάζει σε φως. Παράξενο φως, σαν να εκπέμπεται από εργαστήριο δοκιμών όπλων νέας τεχνολογίας. Στη Βαγδάτη επικρατεί αναρχία.

Κανείς δεν ξέρει αν ζει ή όχι ο Σαντάμ.

Κάποιοι κάνουν θριαμβευτικές δηλώσεις νικητή. Τι έγινε;

Ξυπνάω απότομα και χρειάζομαι δυο - τρία δευτερόλεπτα για να αντιληφθώ πού είμαι. Ένα πράσινο στον τοίχο, σαν τα τοιχώματα ενυδρείου, επιδρά ηρεμιστικά.

Ήταν όνειρο;