Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Ανεπτυγμένη είδηση-αφήγηση

( τα 4 όπλα της σύγκρουσης :: 21-03-2003) 

Τα 4 όπλα της σύγκρουσης

Τι χρησιμοποίησαν Αμερικανοί και Ιρακινοί την πρώτη ημέρα του πολέμου

ΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΑΚΑΣ

Τέσσερα ήταν τα κύρια όπλα που χρησιμοποιήθηκαν το πρώτο 24ωρο του πολέμου στο Ιράκ από τις δύο πλευρές - τα τρία ήταν ορατά, το τέταρτο «αόρατο».

Τα όπλα της πρώτης κατηγορίας είναι οι πύραυλοι Τόμαχοκ (με τους οποίους επλήγη η Βαγδάτη), οι πύραυλοι Σκουντ του Ιράκ (με τους οποίους φέρεται ότι επλήγησαν στόχοι στο Κουβέιτ) και οι πύραυλοι Πάτριοτ PAC-3, οι οποίοι αναχαίτισαν (ή προσπάθησαν να αναχαιτίσουν…) τους τελευταίους. Το «αόρατο» όπλο που (μάλλον) χρησιμοποιήθηκε, είναι ένα από τα «μη φονικά» ενεργειακά όπλα τα οποία παρουσίασαν χθες «ΤΑ ΝΕΑ». Η βασική χρήση αυτών των βομβών ή όπλων είναι η «νέκρωση» των ηλεκτρικών συσκευτών και των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, χωρίς την πρόκληση ανθρώπινων θυμάτων. Τέτοια όπλα φαίνεται ότι έδρασαν όταν χθες «νέκρωνε» η εικόνα της ιρακινής τηλεόρασης. Πιθανόν ρίφθηκαν από αεροσκάφη F-117.

«Ανθρωπιστικός μανδύας»

Η χρήση «μη φονικών» όπλων (στα οποία περιλαμβάνονται και «βόμβες με ίνες γραφίτη» για νέκρωση δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας) δεν περιορίζεται μόνο στην επίτευξη στρατιωτικών σκοπών! Όπως επισημαίνει ο αμυντικός αναλυτής κ. Κώστας Γρίβας, οι Αμερικανοί ενδέχεται να επιχειρήσουν να δώσουν μια «ανθρώπινη διάσταση» στις επιθέσεις τους, αποφεύγοντας, δήθεν, τις εκατόμβες θυμάτων με τη χρήση τέτοιων όπλων. Έτσι για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινή γνώμης αναμένεται να προβάλλουν, μέσω των δικτύων προπαγάνδας τους, τη χρήση «μη φονικών» όπλων που καταστρέφουν κυρίως την υποδομή. «Από στρατιωτικής πλευράς, επισημαίνει ο κ. Κ. Γρίβας, μπορεί οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις να μην πετύχουν απολύτως τον στόχο τους, σίγουρα όμως θα επηρεάσουν τη μορφή των επιχειρήσεων, κάνοντάς τες πιο "ανθρώπινες"…».

Αυτή την εικόνα τού δήθεν «μη φονικού» πολέμου θα επιχειρήσουν οι ΗΠΑ να ενισχύσουν και με άλλα τρικ - κυρίως με τη διανομή στον πληθυσμό τροφών, φαρμάκων κ.λπ. από τα προελαύνοντα στρατεύματα. Έτσι κάθε μονάδα έχει συγκροτήσει ένα τμήμα που έχει αποστολή να μοιράζει «πακέτα» με εφόδια και να παρέχει ιατρική βοήθεια, κυρίως σε παιδιά. Μάλιστα, έχει προβλεφθεί να διευκολύνονται τηλεοπτικά συνεργεία να απαθανατίζουν τέτοιες σκηνές!

ΤΟΜΑΧΟΚ

Τώρα έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια

Οι Τόμαχοκ είναι ναυτικοί πύραυλοι Κρουζ εκτοξευόμενοι από πλοία και υποβρύχια. Το βεληνεκές τους ξεπερνά τα 1.600 χλμ. - η νέα γενιά ξεπερνά και τα 2.000 χλμ.

Οι Τόμαχοκ πετάνε πολύ χαμηλά με ταχύτητα 880 χλμ. /ώρα ακολουθώντας το ανάγλυφο του εδάφους για να μη γίνονται αντιληπτοί από τα εχθρικά ραντάρ. Φθάνουν στον στόχο τους καθοδηγούμενοι με αδρανειακό σύστημα ναυτιλίας. Όταν φθάσει στην περιοχή του στόχου ενεργοποιείται ένας αισθητήρας που «βλέπει» π.χ. την εικόνα της Βαγδάτης, την οποία και συγκρίνει με εικόνα που έχει προτοποθετηθεί στην ηλεκτρονική του μνήμη. Με βάση τις «διαταγές» που έχει δεχθεί επιλέγει τον στόχο του που καταστρέφει με κεφαλές υψηλής εκρηκτικότητας ή διασποράς βομβιδίων. Αν είναι νέας γενιάς («τακτικός Τόμαχοκ) καθοδηγείται στο στόχο με GPS. Αυτό του προσδίδει μεγάλη ακρίβεια στίγματος, το παλιότερο σύστημα έκανε λάθη - όπως π.χ. στη Γιουγκοσλαβία.

ΠΑΤΡΙΟΤ

«Μπλοκάρει» τους Σκουντ

Είναι αντιαεροπορικό και αντιβαλλιστικό σύστημα - στην περίπτωση του Ιράκ χρησιμοποιούνται τα Πάτριοτ PAC-3, που είναι η πιο μοντέρνα έκδοση και ίδια (πλην των βλημάτων) που έχει και η Ελλάδα.

Το πραγματικό τους δραστικό βεληνεκές είναι 80 χιλιόμετρα. Τους επερχόμενους στόχους τούς εγκλωβίζει σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση με ειδικό, τρισδιάστατο ραντάρ - και εγκλωβίζει πολλούς μάλιστα ταυτοχρόνως. Η ενεργοποίηση του βλήματος γίνεται όταν η απειλή (αεροσκάφος ή βλήμα) μπει στο δραστικό βεληνεκές. Ο εκτοξευόμενος πύραυλος PAC-3 καταστρέφει τον επερχόμενο βαλλιστικό πύραυλο - στην περίπτωση του συγκεκριμένου πολέμου τους Σκουντ.

ΣΚΟΥΝΤ

Κάνει λάθος χιλιομέτρων!

Οι Σκουντ είναι πύραυλοι βαλλιστικοί, θεάτρου επιχειρήσεων πρώτης γενιάς, ρωσικής κατασκευής. Πρωτοκατασκευάστηκαν τη δεκαετία του '60 και η τεχνολογία τους είναι της ίδιας εποχής - εξ ου και η μικρή ακρίβεια προσβολής στόχου (μπορεί να κάνει λάθος ακόμα και χιλιόμετρα!).

Το βεληνεκές τους ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο (Α, Β, C κ.λπ. - οι ιρακινοί είναι μάλλον C, με βεληνεκές έως 150 χιλιόμετρα). Μια έκδοση εντοπίστηκε από τους επιθεωρητές να έχει βεληνεκές περίπου 157 χλμ. και άρχισε η καταστροφή τους. Το 1991 μια πολύ ενισχυμένη έκδοση (οι Αλ Χουσεΐν) είχαν έναν ακόμη «όροφο» με προωθητικό υλικό και φέρεται να είχαν βεληνεκές 1.000 χλμ.

Μπορούν να φέρουν κεφαλές εκρηκτικών, χημικών ή βιολογικών όπλων - ακόμα και πυρηνικών. Ως το βασικό πλεονέκτημά τους θεωρείται η δυνατότητά τους να μεταφέρονται αμέσως και να μην τους βρίσκουν τα αεροσκάφη, παρ' όλο που αρχικά εντοπίζονται από δορυφόρους όταν εκτοξεύουν το βλήμα. Παρά τη μικρή ακρίβεια βολής θεωρείται ως όπλο τεράστιας ψυχολογικής επίδρασης - ως τέτοιο έδρασε και το 1991 κατά του Ισραήλ…