Ο νεώτερος άνθρωπος που σκαρφάλωσε στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου έχει την περιπέτεια στο αίμα του

Το Έβερεστ δεν ήταν αρκετό

Θα διασχίσει τον Βόρειο Ατλαντικό με ένα φουσκωτό

Μπορεί να είναι κατάρα. Μπορεί να είναι ευλογία. Σε κάθε περίπτωση, η ανάγκη να αναζητώ τις ρίζες μου στα περιπετειώδη άκρα της ανθρώπινης εμπειρίας είναι επιτακτική. Πριν από πέντε χρόνια, στόχος ήταν το Έβερεστ. Φέτος, θα είναι ο Βόρειος Ατλαντικός.

Τριάντα ημέρες αναμένεται να διαρκέσει το ταξίδι του Μπέαρ Γκριλς και της ομάδας του στον παγωμένο Βόρειο Ατλαντικό

Τον Ιούλιο, θα ηγηθώ της πρώτης ομάδας που αποπειράται ποτέ να διασχίσει τον Βόρειο Ατλαντικό, νότια ακριβώς του Αρκτικού Κύκλου, με ένα μικρό φουσκωτό σκάφος. Οι πέντε μας θα ξεκινήσουμε από τη Νέα Σκωτία. Θα κατευθυνθούμε προς τα βόρεια. Πρώτος στόχος θα είναι το Μπατλ Χάρμπορ. Και από εκεί, η διαβόητη Θάλασσα του Λαμπραντόρ - τη γνωρίζετε από τις ταινίες «Η Καταιγίδα» και «Τιτανικός». Στο απομακρυσμένο Νανορτάλικ της Γροιλανδίας θα ανοίξουμε δρόμο μέσα από τον πάγο προς την Ισλανδία. Και όταν φτάσουμε στο Ρέικιαβικ, θα ανεφοδιαστούμε με καύσιμα για τελευταία φορά προτού αποτολμήσουμε τα υπόλοιπα 800 μίλια έως το Τζον Ο'Γκρόατς, στη Βόρεια Σκωτία. Η διαδρομή αυτή έχει επιχειρηθεί άλλη μία φορά, το 1997, από μία βρετανική ομάδα. Χρειάστηκε να τους σώσει ένα παγοθραυστικό - τους βρήκαν ζωντανούς, αλλά επικίνδυνα κοντά στην υποθερμία.

Χρειάζεται θάρρος. Ο διάπλους του Βόρειου Ατλαντικού θα διαρκέσει κανονικά περίπου 30 ημέρες. Είναι ένα κλάσμα του χρόνου που αφιερώσαμε στο Έβερεστ, ξέρω ωστόσο ότι θα χρειαστεί να βρούμε νέα αποθέματα θάρρους και πνευματικής ενέργειας και νοιώθω την ίδια νευρικότητα που μού είχε προκαλέσει και το Έβερεστ με τον πολύπλοκο χαρακτήρα του - φιλόξενο και εντούτοις εχθρικό, όμορφο αλλά μερικές φορές άσχημο, αναζωογονητικό αλλά δυνάμει θανατηφόρο. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα μοιράζεται και η Αρκτική Θάλασσα. Μερικές φορές, δυσκολεύομαι να καταλάβω τι ακριβώς με σπρώχνει προς αυτού του είδους τις περιπέτειες. Ναι, θα νιώσω υπερήφανος φέρνοντας πίσω στην Βρετανία μια πρωτιά. Σε ένα άλλο επίπεδο όμως, έχω μερικές φορές την εντύπωση ότι η παρόρμησή μου καθοδηγείται από βαθύτερα ρεύματα… Αυτή τη φορά, όμως, έχω ακόμη έναν, τον σημαντικότερο λόγο να επιστρέψω: το πρώτο μου παιδί θα γεννηθεί όσο εγώ θα λείπω.