ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΛΑ

Τα εν ύπνω μη εν δήμω

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ

Είναι μέρες τώρα, αλλά με τα φώτα του αυτοκινήτου να το φωτίζουν φευγαλέα, δεν μπορούσα να είμαι σίγουρος. Γι' αυτό πήρα πρωί πρωί τους δρόμους να το δω στο φως του ήλιου, μπας και το πιστέψω. Δεν είναι ότι όλα τα βρίσκω παράλογα (γιατί η ζωή σου είναι παράλογη, ουρλιάζει η Μαργιέττα, και θέλεις να μας βγάλεις όλους κι όλα σαν τα μούτρα σου), όχι τον έχουνε από μόνα τους τα γύρω μου τον παραλογισμό τους. Πήρα, λοιπόν, τους δρόμους να πάω δυο στενά παρακάτω που νόμιζα πως είδα μες στη νύχτα την εξής ταμπέλα δρόμου: "ΟΔΟΣ ΠΡΩΗΝ ΕΒΡΟΥ" Πάω και την ημέρα και την ξαναβλέπω ίδια κι απαράλλαχτη. Δεν έχω κάνει λάθος. "ΟΔΟΣ ΠΡΩΗΝ ΕΒΡΟΥ" … και λέω, ωραία, αυτή η οδός ήταν πριν η Έβρου, τώρα τι είναι; Γιατί από πρώην έχουμε αρκετό. Από νυν δεν ξέρω. Κι άρχισα, πολύ δεν θέλει ο άνθρωπος, να παίρνω σβάρνα τα στενά και τις πλατείες για τις ταμπέλες, μέχρι την εθνική οδό έφτασα με την αγωνία στο μάτι μπας κι είναι κι αλλού αυτό το "πρώην" που καταργεί ανηλεώς το παρόν. Μπας και γράφει πουθενά "Πρώην Θήβαι" ή ακόμα "Πρώην Γοργοπόταμος", "Πρώην Δελφοί" αλλά και "Πρώην Παραλία" ή και το χειρότερο "Πρώην Θάλασσα". Κι αν το μέτρο έχει προχωρήσει περισσότερο και το αγνοώ; Αν έχει ισχύ και για άλλα δημόσια έγγραφα; Κι έλεγα ν' αλλάξω ταυτότητα. Α-πα-πα-πα-πα. Σκέψου να μου γράψουνε (καλά πρώην ηθοποιός, εντάξει, θα το αντέξω) αλλά αν μου γράψουνε "Πρώην Σταμάτης Φασουλής"; Τι θα κάνω; Χωρίς νυν, χωρίς παρόν; Γυρνώντας απ' την Εθνική μάς έκοψε τον δρόμο τεράστια νταλίκα με μια υπερμεγέθη, γιγαντιαία ταμπέλα, φρακάρισε τον δρόμο, κατεβήκαμε όλοι να πούμε τη γνώμη μας ως Έλληνες να ξεφρακάρει ο δρόμος προς το μέλλον. Πιάνω τον οδηγό, του λέω: "Πού πας άνθρωπέ μου μεσημεριάτικα, μας έκοψες τα πόδια. Χάθηκε να μεταφέρεις το εξάμβλωμα νύχτα, που 'ναι ανοιχτός ο δρόμος;". "Συγγνώμη μάστορα, μου λέει (με αναγνώρισε φαίνεται ως ηθοποιό απ' την τηλεόραση), συγγνώμη μάστορα, αλλά πρέπει να την πάω αυθημερόν στο Αεροδρόμιο την ταμπέλα, για να τη στήσουνε ατάκα κι επί τόπου, να την βλέπουν οι ξένοι να ξέρουνε πού έρχονται. Δεν βλέπεις τι γράφει;". Κάνω έτσι και τι να δω; φαρδιά πλατιά Αγγλιστί κι Ελληνιστί: "EX GREECE" "ΠΡΩΗΝ ΕΛΛΑΣ"

Με το που γύρισα σπίτι, πήρα αμέσως τηλέφωνο το υπουργείο. Α, σ' αυτά τα πράγματα είμαι άτεγκτος. - Το γραφείο υπουργού, παρακαλώ. Φασουλής. - Μάλιστα κύριε. - Τι πράγματα είναι αυτά; Είναι δυνατόν να γράψουμε σ' όλα τα λιμάνια και τα αεροδρόμια "Πρώην Ελλάς;". Νυν δεν έχουμε; - Βεβαίως και έχουμε κύριε Φασουλή. Θέλετε να το γράψουμε; -… - Δεν σας ακούω κύριε Φασουλή, να το γράψουμε το νυν; -… - Το παρόν να το γράψουμε;… Δεν σας ακούω. Κι άκουσα τον εαυτό μου να λέει… - Όχι κυρία μου, να μην το γράψουμε. Αλλά και να το διαγράψουμε;;;;; όχι, ας το αποσιωπήσουμε. Σσσσσς! Ησυχία…, η Πατρίδα κοιμάται.