Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ορίζοντες :: Ταξιδιωτικό ρεπορτάζ

( τρεις στην όαση του κρέντη :: 17-01-2003) 

Τρεις στην όαση του Κρέντη

Τρία από έξι συνολικά αδέλφια, μία δυνατή ιστορία αγάπης, ένας πρότυπος ξενώνας σε ένα μικρό χωριό της Ευρυτανίας, ένας πόλος έλξης στους πρόποδες των Αγράφων και η έννοια της φιλοξενίας σε όλο της το ελληνικό μεγαλείο

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΡΕΝΟΓΙΑΝΝΗΣ

Όταν για πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι όλες οι διαδρομές μου στην Ευρυτανία, είτε πρόκειται για δουλειά είτε για προσωπική ευχαρίστηση, περνούν από το χωριό Κρέντης ένα μεγάλο χαμόγελο διαγράφηκε στα χείλη μου. Δεν είναι δα και κανένας κόμβος του Κρέντη… αλλά φαίνεται ότι η ψυχή μου με οδηγεί από μόνη της κοντά σε ανθρώπους ζεστούς και αγαπημένους. Αφορμή πάντα είναι ο καλοστημένος ξενώνας των αδελφών Μάκκα και το εξαιρετικό φαγητό. Η αληθινή αιτία, όμως, κρύβεται πιο βαθιά. Είναι η φιλία και η αγάπη που μου προσφέρουν αυτά τα τρία αδέλφια. Είναι το χαμόγελο, η αληθινή χαρά που δείχνουν όταν συναντιόμαστε, το σμίξιμο των χεριών στον χαιρετισμό και η αίσθηση πως είμαι και εγώ κομμάτι μιας μεγάλης οικογένειας, όπως η δικιά τους. Με τον Αργύρη, τον Γιώργο και τον Κώστα καθήσαμε μαζί αμήχανα στο τραπέζι. Ξαφνικά είχα γίνει ο δημοσιογράφος και δεν μου άρεσε καθόλου!

"Γεννηθήκαμε στη Σκαμνιά, εδώ δίπλα στου Κρέντη και όταν τελειώσαμε το Δημοτικό να σκεφτείς ότι είχε 65 παιδιά, τώρα ζουν μονάχα δυο γερόντοι. Περνούσαμε φτωχά, αλλά πολύ αγαπημένα… 5 αγόρια και μια αδερφή που ήταν μεγαλύτερη, άρα και λίγο μάνα μαζί. Μεγαλώσαμε, φύγαμε από το χωριό, ο Γιώργος στην Πάτρα, εγώ (ο Αργύρης) στην Κρήτη, ο Κώστας μαζί με τον Σεραφείμ στην Αμερική. Ο Χρυσόστομος που ήταν ξυλουργός και η αδελφή μας έμειναν εδώ. Το 1994 έτυχε να βρεθούμε πάλι όλοι μαζί στο χωριό. Πήγαμε για ψάρεμα στο ποτάμι και πιάσαμε την κουβέντα. Θέλαμε να ξαναγυρίσουμε στο χωριό να ξανασμίξουμε τα αδέλφια, αφού αγαπιόμασταν τόσο πολύ. Έτσι και έγινε".

Οι αδελφοί Μάκκα μπροστά στον ξενώνα τους. Από αριστερά προς τα δεξιά ο Γιώργος, ο Κώστας και ο Αργύρης. Στην ένθετη φωτογραφία, στην ίδια σειρά, μερικές δεκαετίες πριν

Γιώργος, Αργύρης και Κώστας με πολύ κόπο και ιδρώτα και με τη συμπαράσταση του Χρυσόστομου ανοίγουν τον Ξενώνα των αδελφών Μάκκα, με 10 φροντισμένα δωμάτια, στον τόπο που γεννήθηκαν. Ξαφνικά όσοι περνούν από του Κρέντη ανακαλύπτουν μια ανθρώπινη όαση. Ο λόγος είναι απλός.

"Δεν βλέπουμε πελάτες που χρειάζεται να τους εξυπηρετήσουμε για να τους τα πάρουμε, βλέπουμε ανθρώπους που μπορούν να γίνουν φίλοι μας. Θέλουμε να μιλήσουμε μαζί τους, να γνωριστούμε. Εμείς είμαστε μια αγαπημένη οικογένεια και μοιραζόμαστε αυτή τη ζεστασιά μαζί τους. Τους προσφέρουμε ζυμωτό ψωμί, πίτες και φαγητά φτιαγμένα από τον τόπο μας, τους πηγαίνουμε βόλτες, εξυπηρετούμε τις ανάγκες τους με τον καλύτερο τρόπο και τελικά ξεφεύγουμε και εμείς μαζί τους. Ζούμε τις επιθυμίες και τις τρέλες τους, μοιραζόμαστε μαζί τους κομμάτι του εαυτού μας".

Ο Αργύρης ξαφνικά υψώνει τον τόνο της φωνής του: "Εγώ πάντα σκέφτομαι τον άνθρωπο αυτόν που έχει κάνει 4-5 ώρες ταξίδι από την Αθήνα για να 'ρθει να μας βρει. Σέβομαι πάρα πολύ τον χρόνο του και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα το μετανιώσει. Δεν θα πουλήσω παροχή υπηρεσιών… Θα τον φιλοξενήσω με όλη τη σημασία της λέξης, με αγάπη και ευχαρίστηση που ήρθε να με βρει στον τόπο μου. Όταν επιστρέψαμε στο χωριό μας ήμασταν πολύ συνειδητοποιημένοι για το τι μπορούμε να έχουμε και τι όχι. Ο κινηματογράφος ή το θέατρο το δικό μας είναι μια κουβέντα που θα πιάσουμε τις καθημερινές με τους ντόπιους. Η καλύτερη, όμως, "παράσταση" είναι το Σαββατοκύριακο, που γεμίζουμε και αρχίζουμε να συζητάμε με τους φιλοξενούμενους. Μαθαίνουμε σωρό πράγματα και εισπράττουμε την αγάπη που προσφέρουμε, παίρνουμε και δύναμη πολλή για την ερχόμενη βδομάδα. Το ευχαριστώ τους είναι που μας κρατάει ζωντανούς, υγιείς και με καθαρό μυαλό".

Αν τους μιλήσεις για τον τόπο τους το βλέμμα τους θα λάμψει, αν τους ρωτήσεις για την ευτυχία θα σου απαντήσουν πως την έχουν, αν τους πεις πώς εκφράζεται η αγάπη θα κοιταχτούν στα μάτια, αν περάσει ο δρόμος σας από του Κρέντη πείτε τους χαιρετίσματα… θα είναι η μεγάλη η χαρά που θα τους δώσετε.

Άλλοι άνθρωποι!

Αλήθεια τι έκφραση έχουν τα πρόσωπα των επισκεπτών - τα πρόσωπά μας δηλαδή - όταν μπαίνουμε π.χ. Παρασκευή νύχτα ύστερα από ταξίδι στον ξενώνα; Στην ερώτηση όλοι χαμογελούν και ο Αργύρης αναλαμβάνει να απαντήσει: "Όλοι έρχονται με το άγχος της πόλης, αυτό το πράγμα με τη βιασύνη… να τα κάνω όλα τώρα και γρήγορα. Ιδιαίτερα στις γιορτές κάνουν πολλή ώρα να συνέλθουν, να βρουν τον αληθινό τους εαυτό. Η επόμενη ημέρα, το πρώτο τους πρωινό είναι πάντα κάτι το απερίγραπτο και αυτοί και εμείς περνάμε υπέροχα… άλλοι άνθρωποι! Την Κυριακή, την ημέρα που θα φύγουν, το κεφάλι είναι όμως σκυμμένο, τους κακοφαίνεται (και εμάς το ίδιο δηλαδή) και δεν θέλουν να φύγουν. Ξανάρχονται όμως και αυτό είναι το ομορφότερο απ' όλα. Εκείνοι που φτάνουν για πρώτη φορά στου Κρέντη απαραιτήτως θα διαμαρτυρηθούν για τις στροφές του δρόμου, οπότε τους απαντώ: Αυτές τις στροφές έχουμε και δείχνουμε… άμα δεν ήταν και αυτές δεν θα 'χαμε τίποτα!".

INFO

Το χωριό Κρέντης απέχει μόλις 37 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, βρίσκεται πολύ κοντά στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και φυσικά στην είσοδο των Ευρυτανικών Αγράφων.