Εφημερίδα "Τα Νέα"
Μήνις Ντασσέν για τα Μάρμαρα
Την έντονη αντίδραση του Ζυλ Ντασσέν προκάλεσε η επίθεση Βρετανού δημοσιογράφου κατά των ανά την υφήλιο επιτροπών που στηρίζουν την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στο διεθνές συνέδριο για τα Μάρμαρα
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Μελίνα Μερκούρη» Ζυλ Ντασσέν με τη δήμαρχο Ντόρα Μπακογιάννη και τον Έλληνα πρέσβη στην Ουνέσκο Βασίλη Βασιλικό στο διεθνές συνέδριο «Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα εν όψει των Ολυμπιακών του 2004»
Την πρωτότυπη πρόταση για τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ των υπουργών Πολιτισμού Ελλάδας και Βρετανίας, που θα επιτρέψουν την έκθεση των ενοποιημένων γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα για τους Ολυμπιακούς του 2004, αλλά και τη μεταφορά τους στο Βρετανικό Μουσείο, μόλις παρουσιασθεί η κατάλληλη ευκαιρία, υπέβαλε στη διεθνή ημερίδα για τα γλυπτά της Ακρόπολεως ο Λόρδος Όουεν. Η έκπληξη ήρθε, ωστόσο, όταν ο άτυπος εκπρόσωπος του διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, Νιλ Μακ Γκρέγκορ, μετέφερε στην Αθήνα την πρόσκληση για συνάντηση και συζήτηση στο Λονδίνο στον πρόεδρο του Οργανισμού του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως, καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή.
Ο Ζυλ Ντασσέν μίλησε για τη σημασία της Ιστορίας, αλλά και της παραποίησής της, ενώ ο λόρδος Σνόντγκρας αποκάλυψε ότι το Βρετανικό Μουσείο εν έτει 1998 ένωσε και εξέθεσε ένα κιονόκρανο από τον δέκατο κίονα, έναν σπόνδυλο από τον έκτο κίονα και εκθέτει αυτό το παστίτσιο σαν γωνιακό αρχιτεκτονικό στοιχείο του Παρθενώνα.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έθεσε το θέμα της επανένωσης στο όνομα «της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς» ως «ένα μήνυμα πολιτισμού και ειρήνης σε έναν ασφαλή κόσμο» και στο ίδιο πνεύμα μίλησε η δήμαρχος Αθηναίων κ. Ντόρα Μπακογιάννη.
Εντυπωσιακά τα αποτελέσματα της σφυγμομέτρησης μεταξύ των μελών της Ένωσης Μουσείων, αφού δείχνουν ότι το 97,6% πιστεύει ότι ειδικά κομμάτια πρέπει να επαναπατρίζονται κάτω από ορισμένες συνθήκες και στην περίπτωση των Γλυπτών του Παρθενώνα συνιστά «να λυθεί το θέμα με δίκαιο, ήπιο και αμοιβαία ευχάριστο τρόπο».
Ως «πρωτόγονη» και «αναχρονιστική» συνωμοσία, που προδίδει το παγκόσμιο στοιχείο για το τοπικό, χαρακτήρισε τη διεθνή εκστρατεία για την επαναφορά των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα ο Βρετανός γλύπτης, δημοσιογράφος και σκιτσογράφος Μάικλ Ντέιλι, άτυπος υποστηρικτής των θέσεων του Βρετανικού Μουσείου και φίλος του διευθυντή του κ. Νιλ Μακ Γκρέγκορ που πέρασε στην επίθεση δηλώνοντας ότι δεν θα 'πρεπε να συγχέουμε τις Επιτροπές Στήριξης του Αγώνα για την Επιστροφή των Γλυπτών με τη δημοκρατία. Αυτές οι επιτροπές - ρώτησε - έχουν γίνει μόνο για την επιστροφή των γλυπτών ή κρύβουν την αρχή και άλλων διεκδικήσεων;
«Σας ζητώ να μην απαξιώνετε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τις οργανώσεις, τα κόμματα που αγωνίζονται σ' όλο τον κόσμο υπέρ αυτού του ευγενούς αγώνα. Δεν έχουν ύπουλο σκοπό», παρενέβη στο σημείο αυτό ο Ζυλ Ντασσέν και συνέχισε: «Πού ακούσατε ότι έχουμε σκοπό να διαλύσουμε τα μουσεία; Αυτό είναι ψευδοεπιχείρημα. Τα μουσεία δεν κινδυνεύουν, κανείς δεν τα θέλει να κινδυνεύουν, πόσο μάλλον η Ελλάδα που είναι ολόκληρη ένα μουσείο».
Ο κ. Ντέιλι, στην αρχή της ομιλίας του με τίτλο «Γιατί η Ελλάδα δεν χρειάζεται τα Μάρμαρα» κατηγόρησε πρώτα τη χώρα μας για την επίδειξη αδιαφορίας και ανευθυνότητας απέναντι στα μνημεία (έφερε το παράδειγμα της δήθεν καταστροφής σημαντικών αρχαίων για την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως στο οικόπεδο Μακρυγιάννη) και υποστήριξε ότι είναι αδύνατον να γίνει η επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα που επέζησαν μέχρι σήμερα πάνω στο ίδιο το μνημείο.
Η έννοια ενός «παγκόσμιου μουσείου» αναλύθηκε από τον καθηγητή του Κέμπριτζ Ουίλιαμ Σεν Κλερ, με αφορμή την πρόσφατη διακήρυξη που υπέγραψαν οι διευθυντές δεκαοκτώ από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, προκειμένου να υποστηριχθεί το Βρετανικό Μουσείο να διατηρηθεί το στάτους κβο.
Όμως ειδικά στο Βρετανικό Μουσείο ούτε ο διευθυντής ούτε η διοικούσα επιτροπή έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν διακηρύξεις του τύπου "Τα μάρμαρα δεν θα επιστρέψουν ποτέ στην Ελλάδα", γιατί είναι σαν να επιχειρούν να δεσμεύσουν την κυριαρχία του Βρετανικού Κοινοβουλίου», τόνισε ο καθηγητής και κατέληξε:
«Αν τελικά, όπως φαίνεται αναπόφευκτο, τα κομμάτια του Παρθενώνα που βρίσκονται τώρα στο εξωτερικό επανενωθούν στην Αθήνα, οι μόνοι χαμένοι θα είναι ο στενός εθνικισμός και το στενό συμφέρον ενός μουσείου».
