Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ορίζοντες :: Γαστρονομία

( στο... "ρaella & spaghetti" :: 07-03-2003) 

Φάγαμε

στο… "Ρaella & Spaghetti"

Αξιοπρεπές μαγαζί και σχετικά φθηνό

ΝΤΑΙΑΝΑ ΚΟΧΥΛΑ

Δεν ξέρω τι σκεπτόμουν όταν πήρα έναν φίλο για να βγούμε Τσικνοπέμπτη για… paella! Οι δρόμοι εντυπωσιακά ήσυχοι για μια τέτοια γιορτινή νύχτα. Δώσαμε ραντεβού στο Χαλάνδρι για να πάμε στο "Paella & Spaghetti", ένα απλό, αξιοπρεπές μαγαζί, το οποίο δουλεύει σταθερά εδώ και σχεδόν 10 χρόνια. Εκείνο το βράδυ ήμασταν μόνοι μας. Τόσο "δικός μας" ήταν ο χώρος, που ο φίλος μου ζήτησε να ακουστεί ένα δικό του CD! Δεν είχαν καν ανάψει όλα τα φώτα. Το ντεκόρ είναι απλό, ούτως ή άλλως, η σάλα χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα, αλλά η έλλειψη κάποιας ντιζαϊνάτης τσαχπινιάς δεν ενοχλεί.

Το μενού είναι μεγάλο και περιέχει λίγο απ' όλα: λίγο Espagnia, λίγο Italia, λίγο-πολύ Μεσόγειος. Προς τιμήν της κρεοφαγίας που επέβαλλε μια τέτοια βραδιά, το ρίξαμε στα ψητά (μεταξύ άλλων), χωρίς όμως να απορρίψουμε τη σαλάτα. Υπήρχαν διάφορες. Από απλές, όπως η Caesar's salad που εδώ ονομάζεται Ιτάλια, μέχρι κάποιες με σολομό και άλλα θαλασσινά ή αβοκάντο. Εμείς ψηφίσαμε τη Manchego με ρόκα, τσίκορι, ραπανάκια και βινεγκρέτ. Καλή, απλή, ό,τι πρέπει για να προετοιμαστούμε για την κρεοφαγία που θα ακολουθούσε.

Δοκιμάσαμε πρώτα τα Pinchitos Morunos. Είναι μια πανσέτα μαριναρισμένη με βότανα και ψημένη στη σχάρα. Έρχεται με συνοδεία από τρεις διαφορετικές σαλτσούλες. Καλό πιάτο ήταν, καλή μερίδα, λίγο σκληρό, αλλά Ο.Κ. Οι σάλτσες κοινές, μαγιονεζοειδής η μία, πικάντικο κέτσαπ η άλλη. Δοκιμάσαμε επίσης ένα ισπανικό σουβλάκι με χοιρινό, σπέσιαλ της ημέρας, το οποίο ήταν μπόλικο και αξιοπρεπές. Δεν πήραμε την τορτίγια, την ισπανική ομελέτα δηλαδή (εδώ φτιαγμένη με πατάτα, κρεμμύδι και αγκινάρα), για να πάμε κατευθείαν στην paella - το γνωστό αυτό ισπανικό πιάτο με ρύζι και διάφορα θαλασσινά ή κρεατικά, ανάλογα με την προτίμηση του καθενός.

Η paella ήρθε χωρίς ιδιαίτερη φανφάρα, μέσα στο παραδοσιακό σκεύος, κάτι σαν τηγάνι με χερούλια. Τρεις υπάρχουν στον κατάλογο, οι δύο με θαλασσινά και η μία με κρεατικά. Εμείς αυτήν πήραμε: Paella καταλάνα. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη paella που είχα φάει ποτέ μου. Νόστιμη ήταν, με σπιτική χροιά στη γεύση αλλά και στην εμφάνιση.

Υπήρχαν άλλες προτάσεις στο μενού, ενδιαφέρουσες, αν μη τι άλλο επειδή δεν υπάρχει άλλο ισπανικό μαγαζί στην Αθήνα. Η ζαρζονέλα (ένα μείγμα από ψάρια και θαλασσινά μαγειρεμένα με ντομάτα) ακουγόταν καλή, όπως επίσης η Βάσκα, σούπα από κολοκύθα. Δεν την είχαν εκείνη τη νύχτα.

Οι μακαρονάδες είναι αρκετές, το τσόριζο (ισπανικό λουκάνικο) παρόν, τα γλυκά - τιραμισού, πανακότα, κρέμα καταλάνα (σαν κρεμ μπριλέ) και σουφλέ - κοινά.

Στο "Paella & Spaghetti" τρως αξιοπρεπώς, σχετικά φθηνά, χωρίς όμως να φύγεις υμνώντας την ισπανική κουζίνα ενώ, με λίγη μαστοριά παραπάνω, θα μπορούσε να είναι πράγματι κάτι το διαφορετικό.