ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ - ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Ο Δ. Κουφοντίνας εξομοίωσε πάλι τη δράση της 17Ν με την αντίσταση κατά χούντας και Κατοχής

Ένα μανιφέστο-πρόκληση, με αναφορές για «πολιτική δράση» της 17Ν, ήταν η «τελευταία λέξη» του Δημήτρη Κουφοντίνα στη διαδικασία των αγορεύσεων επί της ένστασης για την αναρμοδιότητα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που δικάζει τους κατηγορουμένους για συμμετοχή στις τρομοκρατικές πράξεις της οργάνωσης.

Ο κ. Κουφοντίνας, ο οποίος άλλωστε έχει αναλάβει από την ημέρα της παράδοσής του «πολιτική ευθύνη» για τις ενέργειες της 17Ν, επιχείρησε να εξομοιώσει την Ελλάδα της Κατοχής, του Εμφυλίου και της χούντας με το δημοκρατικό καθεστώς μέσα στο οποίο έδρασε η 17Ν. Στόχευσε δε στον χαρακτηρισμό των εγκλημάτων της οργάνωσης ως «πολιτικών». Μάλιστα αναρωτήθηκε κάποια στιγμή: «Κανένα πολιτικό έγκλημα δεν έγινε στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες;» Υπό το επιδοκιμαστικό βλέμμα της Αγγελικής Σωτηροπούλου, η οποία στο τέλος τον συνεχάρη με φιλιά, ο Δημ. Κουφοντίνας - έχοντας μάθει πολλά από τις αγορεύσεις των συνηγόρων (νομικούς όρους κ.λπ.) - κατέβαλε την ύστατη προσπάθεια να πείσει το δικαστήριο ότι είναι αναρμόδιο να δικάσει τους κατηγορουμένους για τρομοκρατία.

Προσεκτικός στις εκφράσεις του, αναφερόταν διαρκώς στην οργάνωση και ποτέ στο πρώτο ενικό ή πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, προκειμένου να αποφύγει τυχόν παρεξηγήσεις εκ μέρους των συγκατηγορουμένων του. Δεν παρέλειψε ωστόσο να προεξοφλήσει τη διαφωνία των δικαστών με τον νόμο που έχουν κληθεί να εφαρμόσουν, λέγοντας: «Η 17Ν από τη δράση της, τις επιδιώξεις της, τα αποτελέσματα της δράσης της και την απήχηση που είχε ήταν μια καθαρά πολιτική οργάνωση της επαναστατικής αριστεράς. Κι εσείς είστε το κατ' εξοχήν αρμόδιο δικαστήριο να δικάσει τους κατηγορουμένους για τη 17Ν και πάλι μ' έναν ειδικό νόμο. Ανεξάρτητα αν εδώ έχουμε μπροστά μας ένα από εκείνα τα μικρά αδιόρθωτα παιχνιδάκια που σκαρώνει η ιστορία, δηλαδή να εφαρμόζουν έναν ειδικό νόμο άνθρωποι που ομολογούν ότι διαφωνούν μ' αυτή τη διαδικασία».

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο οποίος κατά τη διάρκεια των αγορεύσεων όλων των παραγόντων της δίκης παρακολουθούσε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κρατώντας παράλληλα και σημειώσεις, αναγκάστηκε να διευκρινίσει τη δήλωση που προ ημερών είχε κάνει παραλληλίζοντας τον εαυτό του με τον Κολοκοτρώνη, λέγοντας: «Σε καμιά περίπτωση δεν έβαλα τον εαυτό μου δίπλα στον Κολοκοτρώνη ή τη 17Ν δίπλα στο παράνομο ΚΚΕ. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το μικρό με το μεγάλο. Η δήλωση ήταν ξεκάθαρη. Υποστήριξα ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα τοποθετήσει αυτή τη δίκη - τηρώντας τις αναλογίες - δίπλα στις δίκες των αγωνιστών του Εικοσιένα, του Εμφυλίου και της χούντας».

Ασκώντας κριτική στις τοποθετήσεις των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, χαρακτήρισε ξύλινη τη γλώσσα που χρησιμοποίησαν και, όπως είπε, αναρωτιόταν αν θα μπορούσαν να πείσουν τον λαό ότι η δράση της 17Ν δεν ήταν πολιτική, στην περίπτωση που η συνεδρίαση θα μεταδιδόταν τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά.

Οι άξονες δράσης της 17Ν, σύμφωνα με την ανάλυση του Δ. Κουφοντίνα, ήταν δύο. Ο αντιιμπεριαλιστικός και ο αντικαπιταλιστικός. Οι ενέργειές της, πρόσθεσε, αποτελούσαν απάντηση στη βία των οικονομικών σχέσεων και στα εγκλήματα της κυρίαρχης ελίτ εις βάρος του λαού και της χώρας.

Τη νομιμοποίηση της δράσης της οργάνωσης στη λαϊκή συνείδηση θεωρεί αυτονόητη ο κατηγορούμενος, προεξοφλώντας ότι οι ενέργειες της 17Ν εκλαμβάνονταν ως πράξεις απόδοσης δικαιοσύνης, αφού στην Ελλάδα ουδείς έχει καταδικαστεί σε ισόβια για κατάχρηση δημόσιου χρήματος. «Φαίνεται ότι στην Ελλάδα ουδείς καταχράται δημόσιο χρήμα…», είπε ειρωνικά.

Με ιδιαίτερη αναφορά στην απήχηση της 17Ν στην κοινή γνώμη, διά της παράθεσης στοιχείων από δημοσκόπηση που διενεργήθηκε το 2001, ο Δημ. Κουφοντίνας επιχείρησε να τεκμηριώσει την περί νομιμοποίησης της 17Ν θέση του, καθώς, όπως είπε, ένας στους δέκα νέους συμφωνεί με την οργάνωση.

Ερωτικό «χτύπημα»

Η «αγόρευση» του συζύγου είχε τελειώσει και πριν προλάβει να καθήσει ο Δημ. Κουφοντίνας, η Αγγελική Σωτηροπούλου τινάχθηκε σαν ελατήριο και αγκάλιασε τον «αγορητή». Η επίθεση αγάπης ολοκληρώθηκε με ένα φιλί και ένα χάδι. Ο «Λουκάς» δεν ανταπέδωσε το ερωτικό «χτύπημα». Παρέμεινε σοβαρός και ευθυτενής, ανιχνεύοντας με το βλέμμα τις αντιδράσεις της αίθουσας