«Αφαιρούσαν ζωές για καλαμπούρι»

Τον πόνο και την συναισθηματική φόρτιση των μαρτύρων έδειχνε να συμμερίζεται απόλυτα ο πρόεδρος.

Ξ. ΜΑΤΗΣ: Εδώ σκότωσαν άνθρωπο λες και ήταν μπεκάτσα. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που αφαιρούν ζωές για καλαμπούρι; Ο αδερφός μου δεν ήταν κανένας σπουδαίος άνθρωπος, ένας απλός εργάτης ήταν. Πιστεύω ότι το δικαστήριο θα βρει την άκρη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απ' ό,τι βλέπετε είμαστε πολύ προσεκτικοί. Συμμερίζομαι τη λύπη σας, αλλά εγώ είμαι υποχρεωμένος να είμαι τελείως αμερόληπτος, να μη φορτίζομαι προσωπικά κατά κανενός, για να τους κρίνω σωστά.

Ξ. ΜΑΤΗΣ: Απλώς λέω τον πόνο μου. Το παράπονό μου.

Ξερίζωσε τα μαλλιά της

Οι μάρτυρες συγγενείς τού Χρ. Μάτη μπορεί να μην ήταν αυτόπτες και να μη γνώριζαν κάτω από ποιες συνθήκες δολοφονήθηκε ο αδελφός τους, αλλά έφθασαν αποφασισμένοι να διατυπώσουν το δικό τους «κατηγορώ».

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε κάτι που θα βοηθήσει το δικαστήριο να βρει ποιοι ακριβώς τον σκότωσαν;

Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Όχι. Τίποτα απολύτως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκφράζω πραγματικά και εγώ τη συμπάθειά μου, αλλά οι προσωπικές μας λύπες δεν έχουν χώρο στο δικαστήριο.

Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Θέλω να μου πουν οι κατηγορούμενοι για ποιο λόγο τον σκότωσαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να καταλάβετε ποια είναι η θέση του δικαστηρίου.

Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Ξέρετε ότι η μητέρα μου είχε ξεριζώσει τα μαλλιά της από τον πόνο, γιατί ήταν το μικρότερο παιδί της; Τίποτε άλλο.