«Γιατί τον αδελφό μας»

«Δώσαμε όρκο να μάθουμε ποιος», είπαν τα αδέλφια του Χρ. Μάτη

Περίμεναν σχεδόν είκοσι χρόνια για να διατυπώσουν δημόσια το δικό τους «κατηγορώ» για τον άδικο θάνατο του αδελφού τους Χρήστου Μάτη, ο οποίος είχε τη θέση του αστυνομικού φρουρού στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας Άνω Πετραλώνων.

«Δώσαμε όρκο στη μάνα μας να μάθουμε ποιος σκότωσε τον αδελφό μας», κατέθεσε ο Ξενοφών Μάτης

Αυτό που περιμένουν τώρα από τους δικαστές είναι να δείξουν με την ετυμηγορία τους αν και ποιοι από τους κατηγορουμένους ως μέλη της 17 Νοέμβρη ευθύνονται για την εκτέλεση του νεαρού αστυνομικού.

Και όλα αυτά τα συμπυκνώνουν σε ένα και μόνο ερώτημα: «Γιατί;». Διατυπωμένο απλά για πρώτη φορά από τους συγγενείς τού άτυχου Χρήστου Μάτη, είναι βέβαιον ότι τις επόμενες ημέρες θα κυριαρχήσει από τους οικείους και των άλλων θυμάτων της οργάνωσης, οι οποίοι θα περάσουν από το βήμα του μάρτυρα.

Τα τρία αδέλφια του θύματος, που δολοφονήθηκε την παραμονή της ονομαστικής του εορτής στις 24 Δεκεμβρίου 1984, είχαν δώσει όρκο, όπως είπαν στη μητέρα τους, «αν και όταν βρεθούν οι δολοφόνοι του να τους ρωτήσουν γιατί επέλεξαν εκείνον». Στο δικό τους μυαλό δεν μπορεί να χωρέσει ότι η δολοφονία του δικού τους ανθρώπου ήταν έγκλημα πολιτικό, όπως εκείνοι υποστηρίζουν.

«Περιμένω να μάθω ποιος σκότωσε τον αδελφό μου και να τον ρωτήσω γιατί, παραμονή Χριστουγέννων που είχε τη γιορτή του, μπήκαν στην Τράπεζα και τον σταύρωσαν σαν τον Ιησού Χριστό. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο για να δημιουργεί, όχι για να σκοτώνει. Από πότε οι ιδεολόγοι και οι αγωνιστές είναι ψυχροί δολοφόνοι, που σκοτώνουν για πλάκα;», διερωτήθη από το βήμα του μάρτυρα ο κ. Ξενοφών Μάτης. Γνώριζε πολύ καλά πως απάντηση δεν θα έπαιρνε από κανέναν. Την απάντηση την περιμένει από τους δικαστές.

Σύντομος στην κατάθεσή του και ο κ. Ξ. Μάτης, διευκρίνισε από την πρώτη στιγμή ότι ο ίδιος δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας και δεν είχε να εισφέρει νέα αποδεικτικά στοιχεία στη διαδικασία. Απάντησε στις ερωτήσεις του προέδρου, χωρίς να γυρίσει να ρίξει ούτε μία ματιά στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Και όταν έφθασε η ώρα των συνηγόρων της υπεράσπισης, εκείνοι σεβόμενοι τη θέση των συγγενών του θύματος δεν τούς υπέβαλαν καμία ερώτηση.

Ακολούθησε ο δεύτερος αδελφός, ο κ. Νικηφόρος Μάτης, ο οποίος το κρίσιμο χρονικό διάστημα βρισκόταν στο Αγρίνιο. «Πρόσωπα δεν γνωρίζω, αλλά αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μάθω ποιος πυροβόλησε τον Χρήστο». Είναι ο όρκος που έδωσαν τα αδέλφια στη μητέρα τους, όπως αποκάλυψε στην ολιγόλεπτη, αλλά έντονα φορτισμένη, κατάθεσή της η κ. Α. Πίσσαρη. «Όταν το έμαθα, μου ήρθε ο κεραυνός στο κεφάλι. Υποσχέθηκα τότε στη μητέρα μου πως αν βρεθούν κάποτε οι δολοφόνοι, τέλος πάντως, οι κατηγορούμενοι εννοώ, θα τους ρωτούσα γιατί το έκαναν. Ξέρετε, η μητέρα μου είχε ξεριζώσει τα μαλλιά της από τον πόνο. Ο άνθρωπος πήγε να δουλέψει. Δεν πήγε να κλέψει, αλλά να βγάλει το μεροκάματο. Τι άλλο να πω;».

Δεν χρειάστηκε να πει περισσότερα. Αποχώρησε φανερά συγκινημένη, έχοντας κερδίσει την… υπόσχεση του προέδρου περί αμερόληπτης απονομής της Δικαιοσύνης και τιμωρίας των δραστών με βάση τα στοιχεία τα οποία θα προκύψουν από την ουσιαστική διαδικασία που βρίσκεται στα πρώτα της βήματα.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΑΤΗ, ΑΝΙΨΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΤΗ

«Θα μας πουν ότι αυτοκτόνησε»…

«Είναι ντροπή μερικά απ' αυτά που ακούστηκαν την αίθουσα», δήλωσε στα «ΝΕΑ» η Σταυρούλα Μάτη, ανιψιά του δολοφονημένου αστυνομικού, στη ληστεία των Πετραλώνων το 1984, Χρήστου Μάτη. «Σε λίγο θα μας πούνε ότι ο θείος μου αυτοκτόνησε κιόλας. Ε, δεν γίνεται. Πρέπει να μπει ένα τέλος. Μια ζωή, από παιδί, αυτή την ιστορία έχω σφηνωμένη στο μυαλό μου. Με πείραξε πάρα πολύ, μην ξεχνάς ότι ήμουν δεκατριών όταν συνέβη. Σκηνές τραγικές στην οικογένεια. Τρομερές. Μαύρα χρόνια. Χριστούγεννα είχαμε έρθει από το Αγρίνιο για να περάσουμε τις γιορτές με τον θείο μου - Χρήστο τον λέγανε. Μαύρα Χριστούγεννα περνάμε όλοι μας από τότε. Τι δεν έχω κάνει για να περάσω ωραία Χριστούγγενα, αλλα μάταια, κάθε φορά το θυμάμαι.

Για να σου δώσω να καταλάβεις πόσο κακό μου έκανε, όταν γυρίσαμε πίσω στο Αγρίνιο εκείνα τα Χριστούγεννα και στο σχολείο μάς βάλανε έκθεση πώς περάσαμε στις διακοπές, εγώ περιέγραψα απ' αυτά που άκουσα ολόκληρη τη δολοφονία του θείου μου. Αυτό έγραψα στο τετράδιο, τίποτα άλλο. Μόνο φέτος με τη γέννηση του παιδιού μου ένιωσα κάπως διαφορετικά, κάπως καλύτερα».