Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( δημοκρατία και πολιτική βία :: 17-03-2003) 

Αρθρώσεις και… εξαρθρώσεις

Δημοκρατία και πολιτική βία

ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ένα από τα κύρια επιχειρήματα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, το οποίο εκδικάζει την υπόθεση της 17Ν, στην απόρριψη της ένστασης των συνηγόρων υπεράσπισης περί αναρμοδιότητάς του να εξετάσει πολιτικά εγκλήματα, ήταν ότι όσα διέπραξε η 17Ν δεν είχαν πολιτικό χαρακτήρα γιατί έλαβαν χώρα σε περίοδο δημοκρατικής νομιμότητας. Έτσι, λοιπόν, το δικαστήριο, εμμέσως πλην σαφώς, αποφάνθηκε ότι όσα ορίζει το Σύνταγμα για τα πολιτικά εγκλήματα, την εκδίκασή τους δηλαδή από Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο, δεν αφορούν την περίοδο ισχύος του (τη φάση της δημοκρατικής νομιμότητας), αλλά τις περιόδους κατάργησής του (οπότε προς τι και η σχετική πρόβλεψη του νομοθέτη…) από μια στρατιωτική δικτατορία ή ένα κατοχικό καθεστώς.

Αλλά τότε πρόκειται για πολιτικά εγκλήματα ή δίκαιες και επιβεβλημένες πράξεις αντίστασης, όπως επίσης ορίζει το Σύνταγμα;

Ανεξάρτητα από τις νομικές και τις πολιτικές αντιφάσεις που περιέχει η συγκεκριμένη απόφαση, εγείρεται ένα ζήτημα κρίσιμης, κατά τη γνώμη μου, σημασίας σχετικά με την αξιολόγηση των φαινομένων πολιτικής βίας - και των ορίων νομιμότητάς τους - σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Εισαγωγικά, γιατί αυτό το ζήτημα θα απασχολήσει τις «Αρθρώσεις και… εξαρθρώσεις» τούτης της εβδομάδας, θέτω τα εξής ερωτήματα:

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία πέραν της προφανούς λαϊκής νομιμοποίησης που διαθέτει συγκριτικά με καθεστώτα τα οποία δεν προβλέπουν γενικές εκλογές και ελεύθερη λειτουργία κομμάτων και συνδικάτων, εξασφαλίζει όλες τις κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις που δεν δικαιολογούν εκδηλώσεις βίαιης αντίστασης; Και ποιος το κρίνει αυτό;

Με ποια κριτήρια μια μορφή βίας μπορεί να θεωρηθεί ως μη πολιτική; Την έντασή της; Τα υποκείμενα που την ασκούν; Τους στόχους και τις συνέπειές της; Και για να το διατυπώσω αλλιώς: το εκτεταμένο σαμποτάζ σε μια βιομηχανία που ευθύνεται για αιματηρά «εργατικά ατυχήματα» σε περιόδους κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι δίκαιη πράξη αντίστασης, «πολιτικό έγκλημα» ή μια απαράδεκτη ποινικά κολάσιμη ενέργεια; Η κοινοβουλευτική δημοκρατία της Κολομβίας είναι άσχετη με το μαζικό αντάρτικο κίνημα που την αντιμάχεται; Καλώς η ελληνική κυβέρνηση εκδίδει πρόσφυγες στη γειτονική Τουρκία ως τρομοκράτες;