Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Δικαστικό ρεπορτάζ

( «παράπλευρες απώλειες» τα θύματα :: 12-03-2003) 

«Παράπλευρες απώλειες» τα θύματα

Νέα προκλητική παρέμβαση από τον Δ. Κουφοντίνα

Στο εφεύρημα της… «επιτιθέμενης Αριστεράς» ανέτρεξε χθες η πλευρά της υπεράσπισης για να αντλήσει επιχειρήματα υπέρ του πολιτικού χαρακτήρα των εγκλημάτων της 17Ν, ενώ ο Δημ. Κουφοντίνας, σε μία από τις πλέον προκλητικές παρεμβάσεις του στη δίκη, έκανε λόγο για… «παράπλευρες απώλειες», αναφερόμενος στα θύματα της οργάνωσης.

Την τιμή της ελληνικής Αριστεράς ανέλαβαν να τη σώσουν, μέσα στο κλίμα έντασης που είχε δημιουργηθεί, ο εισαγγελέας και η πολιτική αγωγή. «Θα πρέπει να αποφεύγουμε ορισμένα πράγματα τα οποία δημιουργούν, σε μένα τουλάχιστον, αρνητικούς συνειρμούς. Δεν μπορούμε να παραλληλίζουμε τη δράση της 17Ν με τη δράση του παράνομου Κομμουνιστικού Κόμματος…», ανέφερε ο εισαγγελέας Βασ. Μαρκής, ενώ ο συνήγορος πολιτικής αγωγής Ηλ. Αναγνωστόπουλος, σε υψηλούς τόνους, έκανε λόγο για «ντροπή». «Στην αίθουσα αυτή», είπε, «μιλάμε για πολιτικές πρακτικές ιδεολογίες και ο φόνος έγινε "λανθασμένη πρακτική"… Ακούστε πώς εξωραΐζεται η βία, πώς εξωραΐζεται η περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής. "Είναι μια λανθασμένη πρακτική", τίποτε άλλο…»

Η σύνδεση με την Αριστερά

Τη σύνδεση της ελληνικής Αριστεράς με τη δράση της 17Ν είχε επιχειρήσει στην αγόρευσή του ο συνήγορος του Αλ. Γιωτόπουλου, Ι. Ραχιώτης, ο οποίος υποστήριξε ότι το αντάρτικο και οι άλλοι αγώνες της Αριστεράς στη χώρα μας είχαν «αμυντικό χαρακτήρα», ενώ η 17Ν διαφοροποιήθηκε και έγινε η «επιτιθέμενη Αριστερά», που «δεν διεκδικεί την αθωότητα». Όλο αυτό το σκεπτικό, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η 17Ν ήταν φορέας πολιτικής και συνεπώς τα εγκλήματα που διέπραξε ήταν πολιτικά και πρέπει να κριθούν από δικαστήριο ενόρκων.

Οι προκηρύξεις

Απαντώντας ουσιαστικά ο κ. Αναγνωστόπουλος, ανέτρεξε στις προκηρύξεις της 17Ν, όπου η οργάνωση «φωτογραφίζει» ως στόχους ακόμη και Αμερικανούς τουρίστες στη χώρα μας, ενώ σημείωσε ότι τα θύματα δεν ανταποκρίνονταν στους ρόλους που παρέθεταν οι προκηρύξεις. Την αγόρευση του συνηγόρου πολιτικής αγωγής τη διέκοψε ο Δημ. Κουφοντίνας, ο οποίος αρχικά αμφισβήτησε ότι οι αναφορές του συνηγόρου προέρχονται από προκήρυξη της οργάνωσης. Όταν διαπίστωσε ότι τα κείμενα που διαβάστηκαν ήταν αυτούσια αποσπάσματα από την προκήρυξη που ακολούθησε την εκτέλεση του πλοιάρχου Τζορτζ Τσάντες και του οδηγού του, Νίκου Βελούτσου, ο Κουφοντίνας αντέτεινε: «Μα δεν έχετε ακούσει για παράπλευρες απώλειες;» Με παρέμβαση του προέδρου της έδρας η «αγόρευση» Κουφοντίνα έλαβε τέλος σε αυτό το σημείο και οι τόνοι χαμήλωσαν.

Η αρμοδιότητα του δικαστηρίου

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της αναρμοδιότητας του δικαστηρίου επειδή «δεν νομιμοποιείται να δικάσει πολιτικά εγκλήματα», ο εισαγγελέας κ. Χρ. Λάμπρου και ο αναπληρωτής του κ. Βασ. Μαρκής ζήτησαν να απορριφθούν οι σχετικές ενστάσεις της υπεράσπισης. Οι δύο εισαγγελείς υπεραμύνθηκαν του ποινικού χαρακτήρα των αδικημάτων της 17Ν, επισημαίνοντας ότι αντίστοιχο ζήτημα «δεν απετόλμησαν» να θέσουν ούτε οι απριλιανοί πραξικοπηματίες.

«Ένα δημοκρατικό Σύνταγμα είναι δυνατόν να αναγάγει σε προνομιούχο ένα έγκλημα που αποσκοπεί στην κατάλυσή του;

Η τρομοκρατία είναι κοινό και ποταπό έγκλημα…», ανέφερε ο κ. Λάμπρου.

Αναδρομική εφαρμογή

Οι συνήγοροι υπεράσπισης που είχαν προηγηθεί υποστήριξαν ότι ο Νόμος 2928/2001 που παραπέμπει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αντίστοιχες υποθέσεις παραβιάζει το Σύνταγμα, γιατί «δεν μπορεί να εφαρμόζεται αναδρομικά νόμος δυσμενέστερος για έναν κατηγορούμενο και να τον στερεί από τον φυσικό του δικαστή».

ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΧΙΩΤΗΣ

«Ο κυνηγημένος που αποφασίζει να γίνει κυνηγός»

Ο 45 ετών δικηγόρος βρίσκεται στην «πρώτη γραμμή» της πολυπληθούς υπερασπιστικής ομάδας των κατηγορουμένων για τη δράση της 17Ν. Υπερασπίζεται τον Αλ. Γιωτόπουλο, τον «καθοδηγητή» κατά το κατηγορητήριο, ο οποίος βαρύνεται για άμεση συνέργεια ή ηθική αυτουργία στο σύνολο των αδικημάτων. Το στίγμα του για τη δίκη το είχε δώσει από τις πρώτες ημέρες της προδικασίας: Τα εγκλήματα είναι πολιτικά, η δράση της 17Ν είχε καθαρώς πολιτικά κίνητρα, η δίκη που έρχεται είναι «μια πολιτική δίκη». Ο συνήγορος ακουγόταν περισσότερο απ' όλους, όταν κατήγγελλε και τις συνθήκες κράτησης των «19» στον Κορυδαλλό, τους οποίους επίσης επιχειρούσε με κάθε ευκαιρία να τους παρουσιάσει ως «πολιτικούς κρατούμενους». Χθες πήρε τον λόγο για το ζήτημα της αρμοδιότητας του δικαστηρίου και για τον χαρακτήρα των αδικημάτων. Και δεν ξέφυγε ούτε στιγμή από τη βασική υπερασπιστική γραμμή που έχει χαράξει: συνέδεσε ευθέως τη 17Ν με την ελληνική Αριστερά και γενικότερα το αριστερό κίνημα στη χώρα μας, βρίσκοντας μόνο διαφορά στη φιλοσοφία τους - η Αριστερά είχε αμυντική δράση, ενώ «η 17Ν ήταν η επιτιθέμενη αριστερά!..».

«Η Αριστερά που ξέραμε μέχρι σήμερα, μέχρι τη 17Ν», επιχειρηματολόγησε ο κ. Ραχιώτης, «ήταν η αμυντική αριστερά, η αριστερά της αμυντικής συμπεριφοράς. Ακόμη και όταν πήρε τα όπλα, λόγους άμυνας επικαλέστηκε. Και στο πρώτο αντάρτικο και στο δεύτερο, προστασία των ανθρώπων επικαλέστηκε. Των ανθρώπων της και του λαού συνολικά. Έχει ταυτιστεί επίσης η ευρύτερη αριστερά με την αθωότητα. Τα θύματα της Αριστεράς ήταν πάντα αθώα. Ο Πέτρουλας, ο Λαμπράκης, η Βασιλακοπούλου, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, όλοι αυτοί ήταν αθώοι… Η 17Ν είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι η επιτιθέμενη αριστερά. Είναι η αριστερά που δεν διεκδικεί την αθωότητα. Δεν αμύνεται απλώς στην πολιτική βία. Δεν προβάλλει αυτοπροστασία. Απαντάει σε αυτά που αποτιμάει στην Ελλάδα με ανάλογης έντασης βία. Ορισμένες φορές και με οξύτερη βία… Τελικά τι είναι; Είναι ο κυνηγημένος που αποφασίζει να γίνει κυνηγός…».

Η αγόρευση του κ. Ραχιώτη ήταν αυτή που είχαν στον νου, αγορεύοντας, τόσο οι εισαγγελείς όσο και η πολιτική αγωγή…

ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

«Ο φόνος είναι φόνος πρώτα απ' όλα»

Ο 47 ετών επίκουρος καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εκπροσωπεί από τη θέση της πολιτικής αγωγής στη μεγάλη δίκη τις οικογένειες των Αμερικανών που έπεσαν θύματα της 17Ν, την οικογένεια Βελούτσου (οδηγός του Τσάντες) και τη χήρα του Βρετανού ταξίαρχου Στίβεν Σόντερς.

«Όχι» πολιτική πρακτική

Πήρε πρώτος τον λόγο από την πολιτική αγωγή για το ζήτημα της αρμοδιότητας του δικαστηρίου και αφού ανέτρεξε σε νομικά επιχειρήματα για να στηρίξει τη θέση ότι τα εγκλήματα είναι ποινικά, απάντησε στην αγόρευση του Ι. Ραχιώτη: «Όταν γίνεται μια δίκη για φόνους, θα πρέπει να μιλάμε για φόνους και όχι για πολιτική πρακτική. Ο φόνος είναι φόνος πρώτα απ' όλα και ύστερα οτιδήποτε άλλο… Η δολοφονία του Αμερικανού λοχία βάλλει κατά του ελληνικού πολιτικού καθεστώτος; Πλήττεται το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας, ανατρέπεται ή κινδυνεύει να ανατραπεί η κυβέρνηση, επειδή οι κύριοι αυτοί δολοφονούν τον οδηγό τού Τσάντες και τον λοχία της αμερικανικής βάσης; Ή μήπως η εκτέλεση του Στίβεν Σόντερς, που οι κατηγορούμενοι κατέταξαν στην Αεροπορία ενώ ανήκε στον στρατό; Τον συνέδεσαν με τις αεροπορικές επιθέσεις στο Κόσοβο, ενώ ήταν του Στρατού Ξηράς, γιατί ούτε καν ενδιαφέρονταν να μάθουν τι δουλειά κάνει το υποψήφιο θύμα τους…».

Ο Δ. Κουφοντίνας έκρινε ότι είχε έρθει η ώρα να αντιδράσει και αναζήτησε επιχείρημα: «Μα, δεν ακούσατε για παράπλευρες απώλειες…», φώναξε στον Ηλ. Αναγνωστόπουλο.

«Και τους τουρίστες…»

Ο συνήγορος πολιτικής αγωγής σήκωσε την προκήρυξη της 17Ν για την επίθεση στον Ρόμπερτ Τσαντ: «… Θα εκτελούμε καθέναν από αυτούς (τους Αμερικανούς της πρεσβείας και της βάσης), κι αυτούς ακόμη που έρχονται για διακοπές στα νησιά μας…», διάβασε και κοίταξε τον «Λουκά» της οργάνωσης για να αναρωτηθεί: «Ακόμη και τους τουρίστες και ύστερα απορεί η άλλη πλευρά για τις ταξιδιωτικές οδηγίες…».