Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Κοινωνικό ρεπορτάζ

( ο υποψήφιος - παν-επιστημονική γνώση με 44 τμήματα και 10 σχολές :: 11-03-2003) 

ο υποψήφιος Παν-επιστημονική γνώση με 44 Τμήματα και 10 Σχολές

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ - ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Η Θεσσαλονίκη ανταγωνίζεται επάξια την Αθήνα για το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο στη χώρα. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο διαθέτει σήμερα 44 Τμήματα και πλήθος άλλων μονάδων (εργαστήρια, σπουδαστήρια, βιβλιοθήκες, κλινικές κ.λπ.) που όχι μόνον το καθιστούν το μεγαλύτερο από πλευράς προσωπικού, φοιτητών και εγκαταστάσεων πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας, αλλά του δίνουν και υπερτοπική, εθνική εμβέλεια. Παράλληλα, με το έργο που έχει συντελεσθεί και τις δραστηριότητες που έχουν αναληφθεί από το διδακτικό και επιστημονικό προσωπικό του, έχει κατακτήσει και τη διεθνή καταξίωση.

5 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Πανεπιστημιούπολη 400 στρεμμάτων

Με τη βοήθεια των πρυτανικών αρχών συντάχθηκαν οι απαντήσεις σε 5 ερωτήματα που κάθε υποφήφιος θα ήθελε να υποβάλει για το Πανεπιστήμιο

1. Ποιο είναι το κυριότερο συγκριτικό πλεονέκτημα του Πανεπιστημίου;

Πλεονέκτημα αδιαφιλονίκητο του Αριστοτελείου αποτελεί το ότι είναι ένα πραγματικό Πανεπιστήμιο, με 44 Τμήματα και 10 Σχολές που καλύπτουν όλες τις περιοχές των επιστημών και των Τεχνών. Είναι το μοναδικό Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα με τόσες ειδικότητες, συγκεντρωμένες στην πλειοψηφία τους στην Πανεπιστημιούπολη, σε μια έκταση 400 στρεμμάτων, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης. Είναι η δημιουργία αυτού του μοναδικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο οι φοιτητές των διαφόρων Σχολών, παράλληλα με την αναγκαία εξειδίκευση στην επιστήμη τους, έχουν την ευκαιρία στις μεταξύ τους καθημερινές συναναστροφές να αποκτήσουν μια σφαιρική θεώρηση και μια ευρύτερη παιδεία.

2. Για ποιο λόγο να προτιμήσει το Πανεπιστήμιο αυτό ένας άριστος ή πολύ καλός μαθητής;

Η σωστή εκπαίδευση στην ειδικότητά τους, απαραίτητη για την επαγγελματική τους αποκατάσταση, και η γενικότερη παιδεία που διαμορφώνει εκτός από καταρτισμένους επιστήμονες και αυριανά στελέχη της χώρας με κοινωνική ευαισθησία, κριτική, τεκμηριωμένη αμφισβήτηση και θετικές προτάσεις, αποτελούν κίνητρα για έναν άριστο μαθητή να θέλει να σπουδάσει στο Αριστοτέλειο. Αυτή η "οικογενειακή", ανήσυχη, γεμάτη προβληματισμούς και συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα ατμόσφαιρα της Πανεπιστημιούπολής μας είναι μοναδική.

3. Πώς διαμορφώνεται η απορροφητικότητα των αποφοίτων στην αγορά εργασίας;

Στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι όσο αυξάνεται ο βαθμός τεχνολογικής έντασης ενός κλάδου, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο αριθμός των επιχειρήσεων που ζητούν πτυχιούχους ΑΕΙ και αποφοίτους με σπουδές σε επαγγέλματα που σχετίζονται με την τεχνολογία. Πλεονασματικό ισοζύγιο ζήτησης των αποφοίτων μας παρατηρείται στις Νομικές - Οικονομικές - Πολιτικές Επιστήμες, στις Τεχνολογικές Σπουδές και την Πληροφορική. Αντίθετα, η προσφορά είναι πολύ μεγαλύτερη από τη ζήτηση στις Θεωρητικές, Παιδαγωγικές, Θετικές και Κοινωνικές Επιστήμες, στις Θεολογικές Σχολές, στις Ξένες Γλώσσες και στα ΤΕΦΑΑ.

4. Υπάρχουν ορισμένα νέα Τμήματα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους υποψηφίους;

Το Τμήμα Μηχανικών Διαχείρισης Ενεργειακών Πόρων και το Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών, νέα τμήματα και τα δύο, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το πρώτο, γιατί οι απόφοιτοί του θα συμμετέχουν στο καθοριστικό τρίγωνο Ενέργεια - Οικονομία - Περιβάλλον και το δεύτερο, γιατί οι απόφοιτοι επιστήμονές του θα συμβάλουν στην αναγκαία κατανόηση των λαών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στους συσχετισμούς - αλληλεπιδράσεις τους σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, οικονομικά, διαπολιτισμικά. Θα έχουν ρόλο στον διάλογο-επικοινωνία ανάμεσα στα κράτη της περιοχής, διάλογο που θα οδηγήσει σε ειρηνικές λύσεις των προβλημάτων και στην ανάπτυξη της περιοχής.

5. Ποια παλαιότερα Τμήματα παραμένουν απολύτως καταξιωμένα στη συνείδηση των υποψηφίων;

Θα αναφερθώ σε Τμήματα με παράδοση και καταξίωση στην κοινή γνώμη (όχι μόνο για τη σωστή εκπαίδευση που παρέχουν σήμερα), όπως τα Τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής, με την ιστορική προσφορά τους στους αγώνες για τη δημοτική γλώσσα (καθηγητές Δελμούζος, Τριανταφυλλίδης, Κακριδής κ.ά.), στην αρχαιολογική έρευνα (Βεργίνα, Δίον, Φίλιπποι κ.ά.), στη Νομική, με την ελευθεροφροσύνη της σε δύσκολους καιρούς (καθηγητές Ελευθερόπουλος, Μάνεσης, Ευρυγένης, Πανταζόπουλος, Παπαντωνίου κ.ά.), στη Σχολή Θετικών Επιστημών με τη συνεχή προσφορά τους στη δημιουργία στελεχών της εκπαίδευσης, αλλά και με προσωπικότητες που σημάδεψαν το παρελθόν της, όπως οι καθηγητές Βαρόπουλος, Πυλαρινός, Εμπειρίκος. Τέλος, θα αναφερθώ στη νεώτερη σχετικά Πολυτεχνική Σχολή, της οποίας τα Τμήματά της διαπρέπουν στην έρευνα (Τμήματα πολιτικών μηχανικών, μηχανολόγων, ηλεκτρολόγων και χημικών μηχανικών) και στη σωστή κατάρτιση νέων μηχανικών, όπως βέβαια συμβαίνει και με τα Τμήματα Φυσικής.