ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ της δίκης της 17 Νοέμβρη α' μέρος

ΜΑΤΙΝΑ ΗΡΕΙΩΤΟΥ

Απόφαση για την τηλεοπτική και ραδιοφωνική μετάδοση της δίκης για τη 17 Νοέμβρη αναμένεται να λάβει σήμερα το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Χθες, συνεχίσθηκαν και ολοκληρώθηκαν οι τοποθετήσεις των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής για τη ραδιοτηλεοπτική κάλυψη της δίκης, ενώ στη συνέχεια ετέθη το ζήτημα της νόμιμης σύνθεσης του δικαστηρίου. Και επ' αυτού αναμένεται σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου.

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 9:05 ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας ημέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Ο συνήγορος υπεράσπισης Γιώργος Αγιοστρατίτης θέτει διαδικαστικά ζητήματα και ζητά τον περιορισμό κατά μια σειρά των αστυνομικών κοντά στους κατηγορουμένους. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το δούμε, θα το σκεφτούμε αφού το συζητήσουμε από απόψεως ασφαλείας γιατί θέλουμε να τους προστατεύσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Βγάλαμε τα κλουβιά, να βγάλουμε τα άλλα, αλλά δεν ξέρουμε τι θα παρουσιαστεί στον δρόμο. (…) Εγώ είμαι υπεύθυνος για τη δική σας ασφάλεια εδώ μέσα. Δεν είναι αστεία. Δεν ξέρω τι μπορεί να προκύψει κι αν μπαίνουν πιστόλια ή δεν μπαίνουν πιστόλια εδώ από τους ελέγχους. Πιστεύω ότι όλα είναι οριακά και πιθανά. Απολυτότητα δεν υπάρχει σε τίποτα στον κόσμο τούτο. Θέλω να σας προστατεύσω. Να δω, εάν και κατά πόσο εξασφαλίζεται αυτή η προστασία σας. Τι να κάνω δηλαδή; Βέβαια έθεσε ο κ. συνήγορος ένα σοβαρό θέμα. Ας το σκεφτούμε λίγο. Δεν απαντάμε αμέσως. Κατόπιν τούτου συνεχίζουμε. Είχε δοθεί εις τον Αναπληρωτή κ. Εισαγγελέα ο λόγος επάνω στην ένσταση, ή μάλλον ένσταση αντισυνταγματικώς με αίτημα να επιτραπεί η είσοδος των Μέσων χωρίς τους όρους του νόμου και τους οποίους όρους του νόμου θα τους ερευνήσουμε εάν και εφόσον τούτη εδώ η ένσταση δεν ευδοκιμήσει. Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευθέως σας λέω ότι ζητώ από το Δικαστήριό σας με βάση το δικαίωμα που μου παραχωρεί το άρθρο 8 του νόμου να μην επιτρέψετε την είσοδο των τηλεοπτικών σταθμών και των ραδιοφώνων στην αίθουσα του Δικαστηρίου. Είναι δικαίωμά μου που προκύπτει από το άρθρο 8 και μάλιστα είναι δικαίωμα το οποίο μπορώ να ασκήσω χωρίς καν να το αιτιολογήσω. Αφορά την προστασία της δικής μου προσωπικότητας. Αυτό αναγνώρισε ο νόμος, ότι επιτέλους όλοι οι παράγοντες διαδικασίας έχουν προστατευμένη προσωπικότητα. Δεν είναι δηλαδή μονάχα οι κατηγορούμενοι που δικαιούνται να έχουν προστασία της προσωπικότητός τους και το οποίο δικαίωμα μάλιστα άσκησαν μέσα σε αυτή την αίθουσα απαγορεύοντας στους φωτορεπόρτερ να τους φωτογραφίσουν (…) Ακούστηκαν χθες πολλά επιχειρήματα. Νομίζω ότι το πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί είναι ότι με τη ρύθμιση αυτή περιορίζεται η αρχή της δημοσιότητος της δίκης. Δεν νομίζω ότι σοβαρός νομικός μπορεί να υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Το τι είναι δημοσιότητα της δίκης είναι παγιωμένο εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός ότι αυτές οι πόρτες είναι ανοιχτές και οποιοσδήποτε μπορεί να έρθει και θα έλεγα μάλιστα, ας γυρίσουν όλοι να δουν την εικόνα της αίθουσας. Θα μπορούσα να προβληματιστώ για το θέμα της δημοσιότητος, αν είχα 2.000 ανθρώπους έξω να προσπαθούν να παραβιάσουν τις πόρτες να μπουν να παρακολουθήσουν τη δίκη. Αλλά σε μια δίκη που διεξάγεται με άδεια την αίθουσα, με ανοιχτές τις πόρτες, το ότι στερείται δημοσιότητος επειδή δεν μπορούν να μπουν οι κάμερες της τηλεόρασης είναι μάλλον παραλογισμός. Κύριοι Δικαστές, τέθηκε θέμα ότι παραβιάζεται το άρθρο 14 περί ελευθερίας του Τύπου. Έγκαιρα και σωστά σάς επισήμανε ο συνάδελφός μου ότι η ρύθμιση αυτή δεν περιλαμβάνει την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Είναι δύο Μέσα τα οποία αντιμετωπίζονται με το άρθρο 15. Αλλά εδώ κύριοι Δικαστές υπάρχει ένα άλλο ζήτημα. Μια βασική μας διάταξη είναι αυτή που επίσης επισημάνθηκε στο άρθρο 2, η προστασία της προσωπικότητος, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Αυτήν της την υποχρέωση υλοποίησε η πολιτεία με τον νόμο αυτό. Θέλετε να σας πω κάτι; Ακούστηκε από την άλλη πλευρά ως επιχείρημα ότι υπάρχει η παραβίαση του άρθρου 5α, ότι ο καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση όπως ο νόμος ορίζει. Παρέλειψε όμως η Υπεράσπιση, και σωστά κατά την άποψή της, διότι δεν θα συνέφερε στην υποστήριξη της άποψής της να σας διαβάσει και το επόμενο τμήμα της διατάξεως. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφαλείας - δεν είναι προφανώς αυτός ο λόγος - καταπολέμησης του εγκλήματος, ενδεχόμενο μπορεί να είναι αλλά η προστασία δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων. Ο νόμος λοιπόν αυτός στηρίζεται σε αυτή την εξουσιοδότηση κύριοι. Προστατεύει δικαιώματα προσωπικότητος, το δικό μου, το δικό σας κύριε Δικασταί. "Η δίκη αναπαράγεται σε τηλεοπτικά παράθυρα"

Ιωάννα Κούρτοβικ: Κάθε βράδυ βλέπουμε ξανά και ξανά τους κατηγορούμενους με τα γιλέκα, σερνόμενοι από αστυνομικούς γιατί αυτή την εικόνα έχουμε

Γιατί η προηγούμενη ρύθμιση, αν θυμάστε καλά, δεν σας έδινε το δικαίωμα τον δικό σας εαυτό να προστατεύσετε. Εσείς ήσασταν άνθρωποι τρίτοι, δεν είχατε προσωπικότητα. Αν οι διάδικοι τότε το ήθελαν, εσείς ήσασταν υποχρεωμένοι να το αποδεχθείτε. Ήρθε λοιπόν ο καινούργιος νομοθέτης και είπε όχι κύριοι. Όσοι παίζουν ρόλο σε αυτό το πράγμα που λέγεται δίκη, έχουν τα ίδια δικαιώματα και όταν έρχονται όλοι οι άνθρωποι εδώ να παίξουν ρόλο στη δίκη, όταν κάποιοι θέλουν να τους μετατρέψουν και σε πρωταγωνιστές σίριαλ, reality show ή τηλεοπτικών εκπομπών θα πρέπει και οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι να εκφράσουν την σύμφωνη γνώμη τους. Έτσι έχουν τα πράγματα κύριοι Δικασταί. Δεν υπάρχει κανένα θέμα συνταγματικότητος και ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί. Κύριε Πρόεδρε, θέλω από την πρώτη στιγμή να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Είναι η πρώτη φορά που παίρνω τον λόγο και πρέπει να οριοθετήσω κάποια ζητήματα. Πιστεύω ότι μέσα σε αυτή την αίθουσα θα πρέπει να υπάρχει ένα ελάχιστο όριο, τουλάχιστον ένα ελάχιστο όριο σεβασμού θεσμικού της μιας πλευράς προς την άλλη και των δύο πλευρών προς αυτή την έδρα.

Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η τριγωνική σχέση δεν προάγεται από ενέργειες που ήδη έχουν παρατηρηθεί. Συνήθισα σε όλη μου την ζωή, τη δικαστική εννοώ ζωή, να λέω τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη και επαναλαμβάνω ότι δεν προάγεται ο θεσμικός μας ρόλος εδώ πέρα. Όλοι έχουμε την υποχρέωση να υλοποιήσουμε εδώ όταν συνήγοροι υπεράσπισης περιέρχονται σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κάποιος μάλιστα από αυτούς, σε Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης της υπερατλαντικής χώρας, και υποστηρίζουν, προβλέπουν ότι θα υπάρξουν καταδικαστικές αποφάσεις γιατί το Δικαστήριο θα υπηρετήσει την κυβερνητική πολιτική. Περιορίζομαι να αναφέρω το γεγονός. Την επόμενη φορά θα καταγγείλω και το όνομα. (…) Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλλον θα παρακαλούσα επειδή είναι πολλοί οι πολιτικώς ενάγοντες θα αρχίσω κατά υπόθεση, έτσι όπως κάναμε και τις δηλώσεις. Θα μας διευκολύνει. Στην υπόθεση του Ρόμπερτ Τζαντ.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ μόνο στο ζήτημα της συνταγματικότητας ή μη του ισχύοντος άρθρου 8 του νέου νόμου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ' αρχήν με συγχωρείτε, θέλετε ή δεν θέλετε την τηλεόραση; Σας ρωτάω, γιατί ρωτούν οι Εισαγγελείς.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εφόσον ήδη από ορισμένους συναδέλφους μου της Πολιτικής Αγωγής δηλώθηκε προς το Δικαστήριο αλλά ήδη και από τον κ. Εισαγγελέα της έδρας ότι δεν συναινούν στη ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση της δίκης, δεν νομίζω ότι έχει καμία αξία να γίνει ένα είδος δημοσκοπήσεως μεταξύ των πολιτικώς εναγόντων (…)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν ανακύψει όμως μπορεί να επανέλθετε, γιατί μπορεί να ανακύψει από κάποια απάντηση που θα δώσουν οι άλλοι.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξεκινώ λοιπόν με το δεδομένο ότι υπάρχει άρνηση από ορισμένους διαδίκους και από τον κ. εισαγγελέα της έδρας και επομένως κατ' εφαρμογήν του νόμου δεν πρέπει να επιτραπεί η ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση. (…) Αφού ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις σκέψεις του και εγγράφως, αυτό πράττουν οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι μπαίνουν στην αίθουσα αυτή όχι επειδή είναι δημοσιογράφοι, αλλά επειδή είναι πολίτες και όπως κάθε πολίτης δικαιούται να μπει σε αυτή την αίθουσα (…). Η άσκηση λοιπόν της δημοσιογραφίας, η ενημέρωση στην οποία προβαίνουν οι δημοσιογράφοι είναι άσκηση συνταγματικού δικαιώματος, δηλαδή αυτού του άρθρου 14.

Και ερωτάται: υπάρχει δικαίωμα ως προς τη ραδιοτηλεόραση αντίστοιχο προς εκείνο του άρθρου 14; Δηλαδή, κατοχυρώνει το Σύνταγμα αναλόγως προς το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των στοχασμών προφορικώς ή εγγράφως και κάποιο δικαίωμα ελεύθερης λήψης εικόνων και αναμετάδοσης των ιδεών; Υπάρχει η ελευθερία του πολίτη να φωτογραφίζει, να βιντεοσκοπεί, να κινηματογραφεί όποια σκηνή σε δημόσιους χώρους και εν συνεχεία αυτή τη σκηνή να την αναμεταδίδει διά της τηλεοράσεως καθ' ον τρόπο εκείνος νομίζει; Ασφαλώς δεν νομίζω κανείς στα σοβαρά ότι θα υποστήριζε μια τέτοια άποψη. Αφού λοιπόν κανένα συνταγματικό δικαίωμα δεν υφίσταται το οποίο να παρέχει δικαίωμα να λαμβάνουν ελευθέρως εικόνες και να τις αναμεταδίδουν ελευθέρως έπεται ότι άσκηση τέτοιου δικαιώματος κατ' αναλογία προς τα προβλεπόμενα στο άρθρο 14 δεν νοείται κατά το Σύνταγμα. Άρα οι κύριοι με τις ραδιοτηλεοπτικές κάμερες γι' αυτό δεν δικαιούνται, όπως οι δημοσιογράφοι και όπως κάθε άλλος πολίτης, να εισέλθουν στην αίθουσα αυτή και να βιντεοσκοπήσουν ή να λάβουν εικόνα όπως εκείνοι νομίζουν. Όταν επομένως ο ισχύων νόμος θέτει περιορισμούς με το άρθρο 8 στη λήψη και την αναμετάδοση εικόνας από τη δημόσια διεξαγόμενη δίκη, αυτό το πράττει στο πλαίσιο του Συντάγματος και επειδή το Σύνταγμα επιτρέπει το δικαίωμα αυτό να υφίσταται περιορισμούς πολύ μεγαλύτερους και πολύ διαφορετικούς από αυτούς τους οποίους επιτρέπει το Σύνταγμα να υφίσταται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των στοχασμών. (…) Για όνομα του Θεού! Αυτό είναι το οποίο ζητεί η υπεράσπιση; Να καλωδιωθούμε όλοι χάριν της πληροφορίας και να βλέπει το πανελλήνιο τι ακριβώς κάνει ο καθένας μας στην αίθουσα αυτή; Ασφαλώς όχι.

Δεν σημαίνει λοιπόν ότι η πρόοδος της τεχνολογίας και η συνεχής αύξηση των δυνατοτήτων ευθείας αναμεταδόσεως με εικόνα του τι συμβαίνει σε ένα δημόσιο χώρο ότι αυτό αποτελεί περιεχόμενο της αρχής της δημοσιότητος. Να εκφραστεί και να ενημερώσει τους συμπολίτες του γι' αυτή τη δίκη, μπορεί ελεύθερα να το κάνει. Αλλά από εκεί και πέρα κανένα δικαίωμα δεν παράγεται για την κάμερα, να αναμεταδίδει την εικόνα γι' αυτά που συμβαίνουν εντός της διαδικασίας. (…) ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Η υπεράσπιση της πολιτικής αγωγής για την ανθρωποκτονία Μομφερράτου. Δεν είναι θέμα δικαιώματος, είναι θέμα ότι το ξεχνάμε και καμιά φορά

(Διαλογικές Συζητήσεις)

ΣΤΕΡΓΙΟΥ: (…) Υπό το προηγούμενο νομικό καθεστώς του 2172, το οποίο τώρα όλοι πετροβολούν, δεν άκουσα δικαστικές φωνές που να διαμαρτύρονται για το περιορισμό των δικαστικών ή εισαγγελικών δικαιωμάτων, ούτε για την προσβολή των δικαστικών ή εισαγγελικών προσωπικοτήτων. Βέβαια, δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Εφόσον αυτός ο νόμος έπεσε και εφόσον θέλουμε να στηρίξουμε έναν καινούργιο νόμο, πετροβολούμε τον παλιό. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι παραβλέπουμε ότι ο νόμος αυτός είχε την ίδια πηγή νομοθετικής πρωτοβουλίας με τον σημερινό, και δυστυχώς είχε την ίδια πηγή νομοθετικής πρωτοβουλίας, από εκείνους που επί σειράν ετών υπερασπίστηκαν το δικαίωμα της δημοσίευσης των αιματοβαμμένων προκηρύξεων της 17Ν, οι οποίες εν συνεχεία διέσυραν τα θύματά τους και τα δολοφονούσαν δυο φορές. Αυτοί οι οποίοι έδωσαν αυτή τη μάχη επί σειράν ετών, έρχονται σήμερα υποκριτικά να σκύψουν στα δικαιώματα των θυμάτων και στο όνομα της επίκλησής τους, των δικαιωμάτων τους και των συμφερόντων τους, των επιζώντων ή των θανόντων, να απαγορεύσουν την τηλεοπτική κάλυψη αυτής της δίκης. Εγώ και οι εντολείς μου είμαστε υπέρ της τηλεοπτικής κάλυψης, όχι της ασύδοτης. Υπέρ μιας τηλεοπτικής κάλυψης με κάμερα κρατικής τηλεόρασης, αλλά με συνεχή ροή και από εκεί και πέρα ας είναι επιλογή του καθενός το τι θα προβάλλει.

Ιωάννα Κούρτοβικ

Και το λέμε αυτό, διότι εμείς τουλάχιστον - και αυτό δεν θέλω να αποτελέσει αιχμή - δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τη δημοσιότητα αυτής της δίκης, δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα σε αυτή τη δίκη και γι' αυτό δεν μας ενοχλεί η τηλεοπτική κάλυψη. Βέβαια είμαστε υποχρεωμένοι - γιατί ακούγονται πολλά - να απαντήσουμε και σε κάποια θέματα. Κατ' αρχήν το αν σε αυτή την αίθουσα είναι ελεύθερη η πρόσβαση του κοινού, δημοσιοποιήστε την άποψη του αξιότιμου κ. Εισαγγελέως, καταστήστε στο ευρύτερο κοινό γνωστό ότι μπορεί να προσέλθει ακωλύτως και τότε θα δούμε εάν αυτή η αίθουσα θα είναι άδεια. Δεν προσέρχεται κανείς, διότι η εντύπωση έξω είναι - όπου είναι και η πραγματικότητα - ότι το να μπεις εδώ μέσα δεν είναι εύκολο πράγμα. Βέβαια, υπάρχουν και τα μηχανήματα που δεν έχει ρυθμιστεί το θέμα ακόμη και θα επανέλθω με αυτοτελές αίτημα στο Δικαστήριό σας. Επομένως κάποιοι λένε, και μου κάνει εντύπωση, ότι αυτές τις ημέρες έχει σχηματιστεί ένα λόμπι από όλους εκείνους οι οποίοι χρησιμοποίησαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να ανέβουν είτε πολιτικά είτε επαγγελματικά και παρελαύνουν από τα ίδια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που τους δημιούργησαν ως ανθρώπους και επαγγελματίες και καταγγέλλουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, γιατί θέλουν να εισέλθουν και να καλύψουν τηλεοπτικά τη δίκη. Αυτό είναι παράδοξο. Καταλογίζουν σε όσους έχουν την άποψη τής τηλεοπτικής κάλυψης, ότι το κάνουν για να προβληθούν ή για να αναδειχθούν. Η καλύτερη ευκαιρία που έχουν όποιοι θέλουν να αναδειχθούν, είναι να απαγορευθεί η τηλεοπτική κάλυψη, γιατί θα γίνουν δεκάδες εκατοντάδες χιλιάδες παράλληλες δίκες, όπου ο καθένας θα κληθεί να πάρει μέρος. Δεν θέλω εδώ να αφήσω ασχολίαστη την παρέμβαση του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος κάτι είπε γι' αυτό το θέμα και κάτι ξέρει. Επομένως άκουσα - σάς είπα δυστυχώς έλειπα, δεν νομίζω ότι έχω εσφαλμένη πληροφόρηση - ότι υπήρξε από πλευράς πρώτον του κ. Εισαγγελέως επίκληση του συμφέροντος των θυμάτων. (…) Βρέθηκα στην πολύ δυσάρεστη θέση να υποβάλω υπόμνημα προς την ανάκριση και να ζητήσω να μου χορηγηθούν τα στοιχεία που τεκμηριώνουν την ηθική αυτουργία του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου στην υπόθεση της δολοφονίας του Μάτη, που πρέπει κάπου να υπάρχουν μέσα στη δικογραφία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε παρακαλώ, με συγχωρείτε πάρα πολύ, ας περιοριστούμε τουλάχιστον στο θέμα, γιατί είμαστε πάρα πολλοί και αν πει ο καθένας τον πόνο του… Ξέρω, μπορεί να έχετε και δίκιο εκεί, αλλά…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε τον κ. Στεργίου. Έχουμε σειρά για την ανθρωποκτονία Μομφερράτου - Ρουσσέτη. Αν κάνω κανένα λάθος και παραλείψω κάποιον, να μου το λέτε.

Σ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Εκπροσωπώ τον κ. Γιώργο Μομφερράτο και την κυρία Ειρήνη Μομφερράτου. Δεν συναινούν στην τηλεοπτική κάλυψη της δίκης, την οποία αντιλαμβάνομαι ότι είναι ενιαία, επομένως μιλάμε για τη δίκη συνολικά. Το θέμα της συνταγματικότητας νομίζω ότι το κάλυψε ο κ. Αναγνωστόπουλος. Είναι σαφές σε εμένα ότι η δίκη δεν πρέπει να είναι κρυφή, εφόσον είναι δημόσια η διαβάθμιση δημοσιότητας δεν ενδιαφέρει το Σύνταγμα, επομένως ο νόμος δεν μπορεί να λεχθεί σαν αντισυνταγματικός εξ αυτού του λόγου. Όλα τα άλλα έχουν ειπωθεί επαρκώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι εσείς. Για τα ΜΑΤ Καισαριανής.

ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, εκπροσωπώ την οικογένεια Ρουσσέτη, σύζυγο και κόρη του δολοφονηθέντος Παναγιώτη Ρουσσέτη. Τίθεται απλώς το ζήτημα της κάλυψης και οφείλω ευθύς εξ αρχής να τοποθετηθώ βάσει της εντολής που έχω από τις πελάτισσές μου, από τις εντολείς μου είναι και οι δύο υπέρ της τηλεοπτικής κάλυψης με συγκεκριμένο σκεπτικό: Δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν από οποιαδήποτε κάλυψη της δίκης. Παρ' όλα αυτά νομίζω ότι στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να γίνουν μόνο τρεις νομικές επισημάνσεις. Η πρώτη είναι ότι εφόσον είναι ανοιχτές οι θύρες, υπάρχει πρόσβαση σε όποιον θέλει στο υλικό και σε όσα γίνονται σε αυτή την αίθουσα, δεν υπάρχει τρώση της αρχής της δημοσιότητας. Η δεύτερη είναι ότι δεν μπορούμε να μπούμε σε μια στάθμιση συμφερόντων βάσει των όσων έχουν αναπτυχθεί και χθες και σήμερα στο δικαστήριό σας. Το τρίτο είναι ότι οι πελάτισσές μου είναι από μία οικογένεια η οποία δεν έχει λάβει το δημόσιο βήμα, δεν έχει τοποθετηθεί με οποιοδήποτε μανιφέστο, δεν έχει χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε προκήρυξη. Αποτελεί μάλλον την οικογένεια του απλούστερου θύματος σε όλη αυτή την ιστορία, κατά το κατηγορητήριο μιλώ και ως εκ τούτου θα πρέπει να προσεχθεί από το δικαστήριό σας, μόνο ένα πράγμα: να μη δοθεί η δυνατότητα δι' αυτής της οδού, να συνεχιστεί μια προπαγάνδα και μια εκστρατεία προσέλκυσης της κοινής γνώμης (…)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τα ΜΑΤ Καισαριανής παρακαλώ.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είμαι συνήγορος πολιτικής αγωγής του Βασιλείου Τσαρπαλιά για την υπόθεση των ΜΑΤ. Νομίζω ότι το θέμα από πλευράς συνταγματικότητος έχει καλυφθεί. (…) Εγώ κλείνοντας την τοποθέτηση από πλευράς μας, θεωρώ ότι η δημοσιότητα, ο όρος της δημοσιότητας ο οποίος επιτάσσει το Σύνταγμα, να έχουν όλες οι συνεδριάσεις των δικαστηρίων σαφώς και εκπληρούται με το γεγονός ότι η πόρτα του δικαστηρίου είναι ανοιχτή και περαιτέρω βλέπω ότι και τα έδρανα του δικαστηρίου κ. Πρόεδρε δεν είναι τόσο γεμάτα, ώστε να πούμε ότι συντρέχει λόγος να χωρέσουν και άλλοι πλην αυτών οι οποίοι είναι παρόντες να γίνουν κοινωνοί, του τι γίνεται εδώ μέσα, της διαδικασίας. Βλέπω κενά έδρανα, βλέπω το δικαίωμα της δημοσιότητας και της πληροφόρησης του κοινού δεν εξαντλείται σ' αυτήν εδώ τη μικρή αίθουσα, η οποία νομίζω ότι αδίκως ίσως κατηγορήθηκε, μιας και η χωρητικότητά της είναι τέτοια η οποία βλέπω δεν εξαντλείται. Αυτή είναι η τοποθέτηση απ' την πλευρά της πολιτικής αγωγής του κ. Τσαρπαλιά.

Ν. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Για τέσσερις από τα θύματα της επιθέσεως των ΜΑΤ που έχουν υποστεί σωματικές βλάβες, Δολιανίτη, Γιακουμή, Οικονόμου και Λουρίδα και για τον αδελφό του δολοφονηθέντος Γεωργακόπουλου. Μεταφέροντας τη θέση των εντολέων μου, η οποία είναι καθαρά αρνητική απέναντι στην τηλεοπτική κάλυψη της δίκης και παρακαλώ να καταχωρηθεί. Δεν στερείται δημοσιότητας η δίκη, δεν παραβιάζεται η συνταγματική επιταγή από το ότι δεν θα καλυφθεί τηλεοπτικά.

ΤΑΟΥΞΗΣ: Για την ίδια υπόθεση, για την υπόθεση των ΜΑΤ, εκπροσωπώ τρεις αστυνομικούς, τους κυρίους Αδαμόπουλο, Κωστίκο και Ζαφειρόπουλο. Έχω αντίθετη άποψη (…) Θεωρώ ότι σε αυτή την αίθουσα έχει καταληφθεί η αρχή της δημοσιότητας και γίνεται επισταμένος και ενδελεχής έλεγχος των αποπειρωμένων να εισέλθουν(…) Εξ αυτού του λόγου και του λόγου ότι πολλοί που θέλουν να παρακολουθήσουν τη δίκη προσπάθησαν την πρώτη μέρα, είδαν αυτό που γινόταν εδώ και κατάλαβαν ότι είναι αδύνατον πλέον να μπορέσουν να εισχωρήσουν μέσα στην αίθουσα που έχει καταστεί άδυτον και άβατον, εξ αυτού του λόγου ζητώ να υπάρξει τηλεοπτική κάλυψη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία. Η έκρηξη στον Ρέντη.

Ν. ΓΕΩΡΓΟΥΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εκπροσωπώ τον πολιτικό ενάγοντα Γιώργο Πλατάρα και θέλω να σας μεταφέρω την επιθυμία του ότι επιθυμεί να καλυφθεί τηλεοπτικά η δίκη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην υπ' αριθμόν 7 στην έκρηξη στο Καβούρι. Λεωφορείο μεταφοράς Αμερικανών. Επαναλαμβάνει ο κ. Αναγνωστόπουλος, ο οποίος τους εκπροσωπεί, την άρνηση, δεν θέλουν (…)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είπα. Η 8 του Κάρος όχι πολιτική αγωγή. 9 υπόθεση Αθανασιάδη - Μποδοσάκη.

Μ. ΣΙΝΙΟΣΟΛΓΟΥ: Εκπροσωπώ την Αλεξάνδρα Αθανασιάδη και επαναλαμβάνω δεν θέλω τηλεοπτική κάλυψη ούτε ραδιοφωνική. Και αφορά όλη τη δίκη και όχι μόνο ορισμένες φορές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπ' αριθμόν 10, Νορντίν.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εκπροσωπώ την κυρία Ελένη Αθανασιάδου και την κυρία Εμμανουέλα Αθανασιάδου. Κατ' αρχήν οι εντολείς μου δεν θα είχαν αντίρρηση για τηλεοπτική μετάδοση. Όμως το θέμα πλέον δεν υφίσταται από στιγμής που έστω και ένας εκ των διαδίκων μερών έχει διατυπώσει την άρνησή του προς το δικαστήριό σας και έχει εκδηλώσει την μη επιθυμία του να υπάρξει τηλεοπτική μετάδοση της δίκης. Κατά συνέπεια θα περιοριστώ στο συνταγματικό ζήτημα, το οποίο είναι το δεύτερο το οποίο παρεμπιπτόντως θα κρίνει το Δικαστήριό σας. (…) Σαφώς δεν υπάρχει παράβαση του Συντάγματος. (…) Το δεύτερο ερώτημα είναι: εάν δοθεί η δημοσιότητα, τι θα κερδηθεί; Μήπως προκαλέσουμε ένα ενδιαφέρον εκεί που δεν υπάρχει; Μήπως δημιουργήσουμε και δώσουμε μια διέξοδο, η οποία μπορεί να οδηγήσει και να καταλήξει και στον ευτελισμό της διαδικασίας αυτής; Κύριε Πρόεδρε, κύριοι δικαστές, η θέση την οποία αναπτύσσει η πολιτική αγωγή της Ελένης και της Εμμανουέλας Αθανασιάδη είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζεται το Σύνταγμα. (…) ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάμε τώρα σε άλλα.

Π. ΜΑΧΑΣ: Βεβαίως κύριε Πρόεδρε, επανέρχομαι!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω μομφές για κανέναν.

Π. ΜΑΧΑΣ: Εμείς είμαστε πολιτική αγωγή κύριε Πρόεδρε και οφείλουμε να τα θέσουμε με τον τρόπο που οι εντολείς μας…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έρθει η ώρα.

Π. ΜΑΧΑΣ: Βεβαίως. Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι σεβόμαστε το τεκμήριο της αθωότητας, σε κάθε περίπτωση. Οφείλουμε όμως να διατυπώσουμε αυτό το οποίο πιστεύουμε με παρρησία και με όλη την άνεση που μας δίνει το δικαστήριό σας. Τελειώνοντας κύριε Πρόεδρε, θα σας πω κάτι εντελώς παρενθετικά, το οποίο νομίζω ότι θα πρέπει να αποτελέσει και αντικείμενο προβληματισμού του Δικαστηρίου σας. Ερχόμενος χθες το πρωί στο δικαστήριό σας, άκουσα στο ραδιόφωνο τη συνέντευξη που έδωσε η κυρία που έχει το περίπτερο εδώ έξω από τις φυλακές και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και φαντάζομαι αν έχετε λίγη υπομονή θα ακούσετε και θα δείτε γιατί το λέω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να το κάνουμε το περίπτερο; Δεν παίρνω και τσιγάρα για να με έχει δει αυτή!

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν μου επιτρέψετε θα δείτε ότι σας ενδιαφέρει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε, να είμαστε μέσα στα πλαίσια. Ελάτε, τελειώστε αφού το θέλετε τόσο πολύ. Έχουμε τώρα και τη θεωρία του περιπτέρου!

Γιώργος Πέτσος

Π. ΜΑΧΑΣ: Λέει η κυρία αυτή απαντώντας στη δημοσιογράφο "θέλετε να παρακολουθήσετε τη δίκη"; Και τι απαντά; "Ναι, ας το βάλουν στην τηλεόραση να το δω και εγώ απ' το περίπτερό μου". Δεν διανοήθηκε να πει ας σεβαστώ το Δικαστήριο, ας έρθω μέσα, ας παρακολουθήσω, όλη η πολυτέλεια δίνεται. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε κύριε συνήγορε, αυτό είναι επιχείρημα εξ PAVILION; Εξ περιπτέρου; Άστε το τώρα αυτό! Πάνε αυτά τώρα, αφήστε το και αυτό. Πέστε τώρα εσείς τα επιχειρήματά σας τα νομικά. Αν κατάλαβα καλά, εσείς λέτε ότι ο νόμος είναι συνταγματικός.

Π. ΜΑΧΑΣ: Μάλιστα κ. Πρόεδρε. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτό το κώλυμα και έστω και ένας εκ των διαδίκων διετύπωσε την άρνησή του στην τηλεοπτική μετάδοση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πρέπει να μεταδοθεί.

Π. ΜΑΧΑΣ: Ακριβώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι εντολείς μου θέλουν, αλλά ο νόμος είναι συνταγματικός και έτσι και είναι, δεν μας ενδιαφέρει. Μάλιστα. Στην υπόθεση ανθρωποκτονίας του Ουίλιαμ Νορντίν, τα ίδια. Απόπειρα κατά του κ. Ταρασουλέα. Όχι. Κατά Πέτσου; Κύριε Πέτσο, είστε ο ίδιος εδώ.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, το θέμα της τηλεοπτικής κάλυψης, αν τυπολατρικά δεχτούμε την εφαρμογή του ισχύοντος σημερινού νόμου, σαφώς δεν μπορεί να τοποθετηθεί μέσα εις τα πλαίσια μίας γενικότερης γνώμης που εκφράζεται υπό μορφή ψηφοφορίας, ποιος επιθυμεί ή ποιος δεν επιθυμεί την κάλυψη την τηλεοπτική. Σημασία έχει το ιστορικόν της υπόθεσης, το οποίο δεν πρόκειται να αναλύσω. Αλλά εκείνο το οποίο πρόκειται να επισημάνω, είναι το γεγονός ότι ο νόμος ο οποίος ισχύει σήμερα και αυτό κατά την άποψή μου θεωρητικά είναι απαράδεκτο, είναι ο νόμος ο οποίος έγινε για τη δίκη που έχετε την τιμή να προεδρεύετε σήμερα (…)

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να κάνω δυο - τρεις επισημάνσεις σε σχέση με όσα ακούστηκαν και τη διαδικασία που έγινε. Επισήμανση πρώτη: Όπως είπατε, πράγματι μεταδίδονται εικόνες απ' αυτή την αίθουσα και θα διαπιστώσατε - δεν βλέπετε εσείς κύριε Πρόεδρε προσωπικά τηλεόραση όπως δηλώσατε, αλλά όλοι οι υπόλοιποι βλέπουμε, όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί σας που μπορεί και να βλέπουν, δεν το ξέρω, θα μπορούν να διαπιστώσουν - ότι αναμεταδίδεται, ουσιαστικά αναπαράγεται, δεν αναμεταδίδεται, η δίκη κάθε βράδυ, και όχι μόνο κάθε βράδυ, στα τηλεοπτικά παράθυρα. Στους δέκτες μας παρακολουθούμε, ξανά και ξανά, βλέπουμε ξανά και ξανά τους κατηγορουμένους, βλέπουμε τις δηλώσεις τους με καρτέλες, βλέπουμε όμως τους κατηγορουμένους όχι όπως πρέπει να προσάγονται ενώπιόν σας και όπως προσάγονται αξιοπρεπείς και χωρίς χειροπέδες, αλλά με εκείνα τα φοβερά γιλέκα και σερνόμενοι από τους αστυνομικούς, γιατί αυτή την εικόνα έχουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουν και φωτογραφίες από εδώ μέσα; Νομίζω έχουν πάρει.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι δεν έχουν παρθεί ακόμα φωτογραφίες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν επιτρέψατε εσείς;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιτρέψαμε, αλλά δεν μπορέσανε οι δημοσιογράφοι να δεσμευθούν στο ότι δεν θα παρουσιάσουν φωτογραφίες του κλωβού μέχρις ότου αφαιρεθεί και είπαμε ότι μόλις αφαιρεθεί το κλουβί θα παρθούν και οι φωτογραφίες. Αναπαράγονται λοιπόν και τα όσα λέγονται εδώ, αναπαράγεται η δίκη, μόνο που στη θέση των δικαστών είναι ο κ. Κακαουνάκης, ο κ. Τράγκας κ.ά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ να μη λέτε ονόματα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι η αναπαραγωγή, κύριε Πρόεδρε, που γίνεται, που καταστρατηγεί ουσιαστικά τις διατάξεις του νόμου, στην οποία δεν μπορείτε να αμυνθείτε και στην οποία δεν μπορούμε να αμυνθούμε και εμείς. Ένα ζάπινγκ που έκανα χθες σε δυο - τρία κανάλια, κάποια ώρα - συγγνώμη, είναι υποχρέωσή μου μέσα στα πλαίσια του υπερασπιστικού μου έργου, γιατί είδα ότι εκπλαγήκατε -, διαπίστωσα ότι υπήρχαν τουλάχιστον 13 εκπρόσωποι της πολιτικής αγωγής να κάνουν δηλώσεις ή να συμμετέχουν σε πάνελ και δύο μόνο από την πλευρά τής υπεράσπισης γιατί αυτοδεσμευθήκαμε οι της υπεράσπισης να μην προχωρήσουμε στη μεταφορά της δίκης στα κανάλια. Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη παρατήρηση. Το τεκμήριο επομένως, ή το αγαθό εκείνο που επιδιώκει να προστατεύσει ο 3090 με τη συγκεκριμένη διάταξη, δεν προστατεύεται. (…) Υπήρχε ένα επιχείρημα το οποίο προβλήθηκε και με αφορά πολύ και από την πλευρά της πολιτικής αγωγής και από την πλευρά της εισαγγελικής έδρας και είναι αυτό που αφορά τη δική μας άρνηση να φωτογραφηθούν οι κατηγορούμενοι. Άρνηση, η οποία συνδεόταν πολύ στενά με την παρουσία του κλωβού και διευκρινίστηκε επανειλημμένα ότι δεν έχουμε καμία αντίρρηση στη φωτογράφηση των κατηγορούμενων όταν αφαιρεθεί ο κλωβός. Επιχειρήματα που ακούστηκαν και αφορούσαν τις δικές μας ενστάσεις, διαμαρτυρίες, καταγγελίες και κραυγές, απελπισίας θα έλεγα, στο διάστημα των οκτώ μηνών, που οι κατηγορούμενοι και ιδιαίτερα η εκ των κατηγορουμένων την οποία υπερασπίζομαι, η κ. Σωτηροπούλου, διασύρθηκε, διαπομπεύθηκε από τον Τύπο, τόσο στη διάρκεια κατά την οποία ήταν απλώς σύζυγος, πρώην σύζυγος ενός υπόπτου, εν συνεχεία όταν αποκαλύφθηκε ότι ήταν και σύντροφος ενός δεύτερου υπόπτου, όταν συνέχισε να είναι η ίδια ύποπτη και όταν κατέστη η ίδια κατηγορουμένη. Υπήρχε ένας διασυρμός, μια διαπόμπευση χωρίς προηγούμενο, η οποία ήταν υπαίτια για το ότι βρίσκεται σήμερα σ' αυτή την αίθουσα.

Αν ο διασυρμός αυτός δεν είχε γίνει με τον τρόπο που έγινε, αν δεν έβγαιναν οι εφημερίδες τότε να κραυγάζουν όταν ο ανακριτής την άφησε ελεύθερη, θεώρησε ότι δεν χρήζει προφυλάκισης, μετά την απολογία της, εάν δεν έβγαινε ο Τύπος να κραυγάζει ότι είναι υπόλογη η δικαιοσύνη, η κ. Σωτηροπούλου δεν θα βρισκόταν πιθανόν σ' αυτή την αίθουσα, αλλά σίγουρα - σίγουρα δεν θα βρισκόταν στην από κάτω, δεν θα βρισκόταν στο κελί που βρίσκεται κάτω από τα πόδια σας, όπως άκουσα χθες να λέει στην τοποθέτησή της. Κατ' εκείνη την περίοδο, επιχειρήσαμε όλα τα μέσα για να την προστατεύσουμε. Καταφύγαμε σε όλες τις αρχές.