Ήταν μέλη έως τη σύλληψη

Το Συμβούλιο Εφετών απορρίπτει ισχυρισμούς έξι κατηγορούμενων

Αβάσιμους κρίνει το δικαστικό συμβούλιο τους ισχυρισμούς των Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, Γιάννη Σερίφη, Νίκου Παπαναστασίου, Θεολόγου Ψαραδέλλη, Ηρακλή Κωστάρη και Αγγελικής Σωτηροπούλου περί της μη ανάμειξής τους στη 17 Νοέμβρη. Απορρίπτει δε, πολύ περισσότερο, τη δήλωση του Γιωτόπουλου ότι δεν γνωρίζει κανέναν από τους συγκατηγορουμένους του.

Δακτυλικά αποτυπώματα πολλών κατηγορουμένων βρέθηκαν και στις δύο γιάφκες των οδών Δαμάρεως και Πάτμου

ΓΙΑ ΤΟΝ "ΛΑΜΠΡΟ"

Τα στοιχεία στα οποία στηρίζονται τα μέλη του Συμβουλίου Εφετών είναι τα εξής: 1. Όσον αφορά τον Αλ. Γιωτόπουλο, όλοι, πλην του Κουφοντίνα και των πέντε προαναφερθέντων, οι κατηγορούμενοι κατηγορηματικά με τις απολογίες τους αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του τον σύντροφό τους "Λάμπρο", με τον οποίο είχαν επανειλημμένες συναντήσεις και είχαν συμμετάσχει σε τρομοκρατικές ενέργειες της οργάνωσης και τον οποίο αποδέχονταν ως αρχηγό αυτής, ενώ στα κρησφύγετα της οργάνωσης ταυτοποιήθηκαν δακτυλικά του αποτυπώματα και σημειώσεις σε προκηρύξεις της 17Ν με τον γραφικό του χαρακτήρα.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΕΡΙΦΗ

2. Όσον αφορά τον Γιάννη Σερίφη, ο συγκατηγορούμενός του Παύλος Σερίφης, ο οποίος είναι συγγενής του και δεν έχει κανένα λόγο να τον εμπλέξει αδίκως στην οργάνωση, με την απολογία του τον συγκαταλέγει στα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης και καταθέτει ότι αυτός τον μύησε και ότι έλαβε μέρος μαζί του, καθώς και με τον Αλ. Γιωτόπουλο, στη δολοφονία του Γουέλς. Επίσης ο Χριστόδουλος Ξηρός, με τις αρχικές του - προανακριτική και ανακριτική - απολογίες καταθέτει ότι ήταν από τα πρώτα μέλη της οργάνωσης και ότι αυτός τον σύστησε στον Δημ. Κουφοντίνα, ο οποίος τον στρατολόγησε στη 17Ν. Βεβαίως ο Παύλος Σερίφης προσθέτει ότι ο Γιάννης Σερίφης το έτος 1979 αποχώρησε από τη 17Ν, αλλά αυτό όχι μόνο δεν επιβεβαιώνεται από κανένα άλλο περιστατικό, αλλά αντιθέτως αναιρείται από την κατάθεση του Χριστ. Ξηρού, ο οποίος τον εμφανίζει στο τέλος του 1983 να συμμετέχει στη στρατολόγησή του στην οργάνωση. Μόνο το γεγονός ότι δεν έχει προκύψει έως τώρα συμμετοχή του σε μεταγενέστερη τρομοκρατική ενέργεια της οργάνωσης δεν φανερώνει αποχώρησή του από αυτήν.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

3. Όσον αφορά τον κατηγορούμενο Νίκο Παπαναστασίου, ο ίδιος ο Παύλος Σερίφης, με την ανακριτική του απολογία, τον συγκαταλέγει στα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης που συμμετείχαν στη δολοφονία του Γουέλς, αλλά και των Π. Πέτρου και Σ. Σταμούλη, στις 16.1.1980, ενώ στο πρόσωπό του οι Χρ. Ξηρός, Κ. Τέλιος και Π. Τσελέντης, αναγνωρίζουν τον σύντροφό τους με το ψευδώνυμο "Νικήτας", του οποίου βρέθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα στα κρησφύγετα της οργάνωσης.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΨΑΡΑΔΕΛΛΗ

4. Όσον αφορά τον Θεολόγο Ψαραδέλλη ο Παύλος Σερίφης καταθέτει ότι συμμετείχε στην οργάνωση με το ψευδώνυμο "Φώτης" και έλαβε μέρος στη δολοφονία των Πέτρου και Σταμούλη, καθώς και οι συγκατηγορούμενοί του Θωμάς Σερίφης και Χριστόδουλος Ξηρός. Άλλωστε και ο ίδιος ομολογεί τη συμμετοχή του με το ανωτέρω ψευδώνυμο στη ληστεία εις βάρος της Εθνικής Τράπεζας επί της οδού Δροσοπούλου, αμφισβητώντας - αβάσιμα όμως - ότι γνώριζε πως συμμετείχε σε ενέργεια της 17Ν.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ

5. Όσον αφορά τον Ηρακλή Κωστάρη, οι συγκατηγορούμενοί του Κ. Καρατσώλης, Θ. Σερίφης, Χρ. Ξηρός, Β. Τζωρτζάτος και Κ. Τέλιος επιβεβαιώνουν τη συμμετοχή του στην οργάνωση και σε τρομοκρατικές ενέργειες με το ψευδώνυμο "Τάκης" ή "Χάρης".

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

6. Όσον αφορά, τέλος, την Αγγελική Σωτηροπούλου, τα δακτυλικά αποτυπώματά της που βρέθηκαν σε κινητά αντικείμενα και σταθερά σημεία των διαμερισμάτων στις οδούς Πάτμου και Δαμάρεως, φανερώνουν τη συμμετοχή της στην οργάνωση, ενώ μάρτυρες έχουν αναγνωρίσει στο πρόσωπό της τη γυναίκα που ήταν μαζί με τους Δημήτρη Κουφοντίνα και Σάββα Ξηρό την προηγουμένη της δολοφονίας του Βρετανού διπλωμάτη Στίβεν Σόντερς (7.6.2000) και της έκρηξης στον Πειραιά (29.6.2002) και κατόπτευαν τους χώρους.

Δεν είναι πολιτικά, αλλά εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου

Αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου και όχι πολιτικά εγκλήματα θεωρούν οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας ότι ήταν όλες οι ενέργειες των μελών της 17 Νοέμβρη.

Για τον λόγο αυτό παραπέμπουν τους κατηγορουμένους να δικαστούν ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας, που αποτελείται μόνο από δικαστές, και όχι ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, όπως οι ίδιοι ζητούν υποστηρίζοντας ότι τα κίνητρά τους ήταν πολιτικά.

Οι τρεις εφέτες απορρίπτουν το αίτημα των κατηγορουμένων να κριθούν από δικαστήριο όπου την πλειοψηφία θα έχουν οι ένορκοι, καθώς επικαλούμενοι διατάξεις του Συντάγματος επισημαίνουν ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν πολιτικό έγκλημα.

Στο σκεπτικό του βουλεύματος αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι: "Ως πολιτικό έγκλημα, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 97 παρ. 1 του Συντάγματος και 109 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, νοείται το έγκλημα που απευθύνεται αμέσως κατά της πολιτείας και τείνει στην ανατροπή ή την αλλοίωση της "καθεστηκυίας" τάξης, η οποία υπάρχει σύμφωνα με το ισχύον πολίτευμα. Και ως συναφές προς το πολιτικό έγκλημα θεωρείται εκείνο που τελεί σε τέτοια συνάφεια, ώστε η προσβολή που επέρχεται σε κάποιο έννομο αγαθό να έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την παρασκευή των μέσων για τη διάπραξη του πολιτικού εγκλήματος υπό την προεκτεθείσα έννοια. Κάθε άλλο έγκλημα, το οποίο δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα, δεν υπάγεται στην έννοια του πολιτικού εγκλήματος, έστω και αν τελέστηκε από τον δράστη με αφορμή τα πολιτικά του φρονήματα ή τις αρχές του προς τον σκοπό τέτοιων επιδιώξεων".

Συνεπώς - καταλήγουν οι δικαστές - τρομοκρατικές ενέργειες που έπληξαν αθώα θύματα ή προκάλεσαν κίνδυνο σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους, συνδυαζόμενες μάλιστα με ληστείες, κλοπές και άλλες αξιόποινες πράξεις, δεν αποτελούν πολιτικά εγκλήματα, αλλά συγκροτούν αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου τα οποία υπάγονται στη δικαιοδοσία του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας.

Στην προκειμένη υπόθεση, οι πράξεις των κατηγορουμένων με τις οποίες αφαίρεσαν ή έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή αθώων και ανυπεράσπιστων πολιτών προσκρούουν στο άρθρο 5 του Συντάγματος και στα άρθρα 2 και 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, που προστατεύουν την ανθρώπινη αξία και το δικαίωμα κάθε προσώπου στη ζωή, στην προσωπική ασφάλεια και ελευθερία, δικαιώματα, την απολαβή των οποίων ζητούν οι κατηγορούμενοι για τον εαυτό τους από την Πολιτεία.