ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ

Δεν θέλουν τουρκικό στρατό στο Βόρειο Ιράκ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

Οι ΗΠΑ ανησυχούν ότι η είσοδος μεγάλου αριθμού τουρκικών δυνάμεων στο Βόρειο Ιράκ θα οδηγήσει σε συγκρούσεις με τους Κούρδους της περιοχής, προκαλώντας ενδεχομένως ακόμη και ανάλογη εισβολή ιρανικών δυνάμεων.

Το Πεντάγωνο επιδιώκει την ανάπτυξη αμερικανικών δυνάμεων στο Βόρειο Ιράκ και τη δημιουργία δεύτερου μετώπου κατά του Σαντάμ Χουσεΐν για να καταστήσει μαζικότερη και πιο αποτελεσματική την επιχείρηση κατά του Ιράκ. Ταυτόχρονα, όμως, εκφράζεται ανησυχία για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η εμπλοκή του τουρκικού στρατού, καθώς μπορεί να περιπλέξει την πολιτική πτυχή της αμερικανικής επέμβασης.

Αμερικανοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η όποια τουρκική παρουσία στο Βόρειο Ιράκ θα πρέπει να περιορισθεί σε λίγα χιλιόμετρα εντός του ιρακινού εδάφους - να μην επεκταθεί σε βάθος 150 χλμ. όπως επιθυμεί η Άγκυρα - και να επικεντρωθεί αποκλειστικά στην αντιμετώπιση του πιθανού κύματος προσφύγων που θα δημιουργηθεί στα πρώτα στάδια του πολέμου. "Οι ΗΠΑ επιθυμούν τον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητα του Ιράκ", δήλωσε χθες ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, κληθείς να σχολιάσει τις τουρκικές επιδιώξεις. Η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί να περιέλθουν σε τουρκικό έλεγχο οι πλούσιες σε κοιτάσματα πετρελαίου περιοχές της Μοσούλης και του Κιρκούκ θεωρώντας ότι μια τέτοια εξέλιξη θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή θέτοντας τις βάσεις για περαιτέρω συγκρούσεις στη συνέχεια.

Η τουρκική Εθνοσυνέλευση

Αρμόδιοι αξιωματούχοι που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις εξέφραζαν στα "ΝΕΑ" τον σκεπτικισμό τους για το κατά πόσον η τουρκική Εθνοσυνέλευση θα είναι σε θέση να ψηφίσει άμεσα - όπως ζητούν οι ΗΠΑ - υπέρ της ανάπτυξης αμερικανικών δυνάμεων στο τουρκικό έδαφος με δεδομένη την αντίθεση της κοινής γνώμης και τις διαφορές που υπάρχουν στον χειρισμό του κουρδικού ζητήματος.

Για περισσότερα από δέκα χρόνια η Ουάσιγκτον διατηρεί καλές σχέσεις με τους Κούρδους στο Βόρειο Ιράκ και συνετέλεσε στη μερική αποκατάσταση των σχέσεων των δύο ιστορικών ηγετών, Μπαρζανί και Ταλαμπανί. Προσβλέπει δε στη διατήρηση και εκμετάλλευση αυτής της "ειδικής σχέσης", τόσο στην καθαρά στρατιωτική πτυχή του πολέμου κατά του Σαντάμ Χουσεΐν όσο και στη λειτουργία του Ιράκ την "επόμενη ημέρα", έχοντας υποσχεθεί στους Κούρδους σημαντικό βαθμό αυτονομίας, τον οποίο άλλωστε απολαμβάνουν την τελευταία δεκαετία.