20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η αρχοντιά της Θεσσαλονίκης αξιώνει πολλά…

ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ για τα δεδομένα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο Σωτήρης Καπετανόπουλος είναι ο μακροβιότερος πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, αφού βρίσκεται στα "υψηλά έδρανα" του Δήμου Θεσσαλονίκης επί 14 συναπτά χρόνια. Πριν από λίγες ημέρες ανανέωσε τη θητεία του για τα επόμενα δύο χρόνια, όμως δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να μεταπηδήσει στην κεντρική πολιτική σκηνή, αν θεωρήσει ότι μπορεί να προσφέρει περισσότερα στην πόλη που τον ανέδειξε.

Τι σημαίνει για σας αυτό το ρεκόρ;

Ικανοποίηση για την αναγνώριση των προσπαθειών και πρωτοβουλιών μου. Αίσθηση ευθύνης και προσπάθεια για βελτίωση.

Πόσο πολύπλοκη είναι η διεύθυνση ενός οργάνου όπως το Δημοτικό Συμβούλιο;

Στον Δήμο Θεσσαλονίκης η θέση του προέδρου δεν εξαντλείται στη διεύθυνση των εργασιών του Σώματος. Ως εκ τούτου είναι οπωσδήποτε πολύπλοκη, δύσκολη και απαιτητική. Η εμπειρία όμως βοηθάει πολύ.

Οι νομικές σας γνώσεις σάς βοήθησαν στο έργο σας;

Οπωσδήποτε ναι. Βεβαίως, δεν αρκεί μόνο η νομική κατάρτιση.

Ποια ήταν η δυσκολότερη στιγμή της θητείας σας;

Όταν ήμουν υποχρεωμένος να συνεδριάζω σε έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο, προ εξαετίας, τη στιγμή που ο γιος μου έδινε στο νοσοκομείο αγώνα ζωής.

Τι σας απογοήτευσε περισσότερο σε αυτά τα 14 χρόνια;

Η σύγκρουσή μου με τον πρώην δήμαρχο, που ήταν φίλος και τον εκτιμούσα.

Βρέθηκα, ανθρώπινα, σε πολύ δύσκολη θέση. Είχα φτάσει σε σημείο να εγκαταλείψω την πολιτική.

Νοσταλγείτε μια απλή θέση στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου;

Δεν επέτρεψα ποτέ στον εαυτό μου να λησμονήσει ότι είμαι δημοτικός σύμβουλος και πως παρά τα 14 χρόνια προεδρίας, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να επιστρέψω στα κάτω έδρανα.

Ο θεσμός του προέδρου αναβαθμίζεται ή όχι;

Αναβαθμίζεται, εφόσον συμβαίνει το ίδιο στον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κι εδώ σηκώνει συζήτηση.

Τα διαπαραταξιακά προεδρεία βοηθούν τη λειτουργία του Δήμου;

Δεν είναι πανάκεια, αλλά θετικό βήμα. Περισσότερο βοηθούν στη δημιουργία κλίματος διαπαραταξιακής εμπιστοσύνης.

Εκλεγήκατε και πρόεδρος όλων των προέδρων Δημοτικών Συμβουλίων. Τίτλος τιμής ή ουσίας;

Αποτελεί τιμή η ομόφωνη εκλογή μου ως προέδρου του δικτύου στα δύο συνέδριά του. Πιστεύω ότι υπάρχει περιθώριο σοβαρού και δημιουργικού έργου για το καλό της Αυτοδιοίκησης.

Έχετε γνωρίσει και συνεργαστεί με πολλούς δημάρχους. Ποιος πιστεύετε ότι ήταν καλύτερος;

Ο καθένας προσέφερε σημαντικά στην πόλη. Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος θα μείνει στην ιστορία της Θεσσαλονίκης.

Ποιον πολιτικό "αντίπαλο" θα ψηφίζατε;

Θυμάμαι με ευχαρίστηση το ήθος του Θεοχάρη Μαναβή, τον πολιτισμό του Δημήτρη Φατούρου και εκτιμώ την αφοσίωση στην Αυτοδιοίκηση του Θρασύβουλου Λαζαρίδη.

Τελευταία βλέπουμε νέους ανθρώπους να υποσκελίζουν παλαιότερους και πιο έμπειρους. Πώς το σχολιάζετε;

Είναι το πνεύμα της ανανέωσης, γιατί οι παλιοί και έμπειροι δεν μπόρεσαν να λύσουν χρόνια προβλήματα. Η ανανέωση όμως πρέπει να σχετίζεται με την ποιότητα. Αλλιώς είναι αναπαλαίωση με νέα κύτταρα.

Πού οφείλεται η μακροβιότητα της σημερινής διοίκησης;

Στο έργο της, την αξιοπιστία και τη δημιουργικότητά της. Στα λάθη του ΠΑΣΟΚ και την εγκατάλειψη της πόλης μας.

Πώς κρίνετε τη στάση της αντιπολίτευσης όλα αυτά τα χρόνια;

Αναιμική, περιστασιακά αντιπολιτευτική, χωρίς άξονα και αρχές. Ίσως ήθελε να γίνει γρήγορα διοίκηση κι έτσι δεν πείθει πλέον.

Λένε ότι θα μεταπηδήσετε στην κεντρική πολιτική σκηνή…

Το 1989 εγκατέλειψα υποψηφιότητα βουλευτή για να εκλεγώ πρόεδρος. Η κεντρική πολιτική σκηνή δεν είναι ο Όλυμπος, ούτε η μοναδική καταξίωση. Αν προκύψει όμως, θα πρέπει να έχω πειστεί ότι έτσι θα μπορέσω να βοηθήσω καλύτερη την πόλη μου.

Πρόεδρος, αλλά και μάχιμος δικηγόρος. Ελεύθερος χρόνος;

Ποσοτικά δεν υπάρχει. Φροντίζω όμως να καθιστώ ποιοτικό αυτόν που μου απομένει.

Η Θεσσαλονίκη σας πληγώνει γιατί…

Η Θεσσαλονίκη δεν με πληγώνει. Οι Θεσσαλονικείς, ναι. Κι αυτό διότι αρκούμαστε στο λίγο, στο μέτριο. Η αρχοντιά της πόλης αξιώνει περισσότερα.

Ποιο είναι το όραμά σας για την πόλη;

Η βελτίωση της ποιότητας της ζωής των συμπολιτών μου.