Η παροιμία δεν φαίνεται να λέει τίποτα στους βουλευτές που διαμαρτύρονται για τη διάταξη περί ασυμβίβαστου

ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ Ή παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

Εντάξει, είπαμε, να στηρίξουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, αλλά ας κάνουμε και λίγο κράτει. Ας σκεφτούμε το πριν και, κυρίως, το μετά, που κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί ­ μια και για την Τουρκία μιλάμε. Όταν όλη η Ευρώπη έχει επιφυλάξεις για να ανοίξει τις πόρτες της στην Τουρκία, θεωρώντας ότι δεν έχει θέση στην ευρωπαϊκή οικογένεια, δεν μπορεί ο Κ. Σημίτης να δηλώνει ότι η Τουρκία είναι ευρωπαϊκή δύναμη από τον 16ο αιώνα. Πότε δηλαδή; Όταν τα στρατεύματα του σουλτάνου σταματούσαν μπροστά στα τείχη της Βιέννης ή όταν ο Δον Χουάν ο Αυστριακός καταβύθιζε τον οθωμανικό στόλο έξω από τη Ναύπακτο; Να ξέρουμε τι λέμε, και κυρίως, να είμαστε συγκρατημένοι. Για να μη μας προκύψει μέρες που είναι (επτά χρόνια ακριβώς μετά τα Ίμια) τίποτε πάλι, και τρέχουμε…

Παπάς και ζευγάς…

Υπάρχει μια λαϊκή παροιμία που λέει "ή παπάς - παπάς ή ζευγάς - ζευγάς". Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που την θυμήθηκαν, ακούγοντας τους ολοφυρμούς των βουλευτών που μένουν χωρίς επάγγελμα λόγω της διάταξης περί του ασυμβίβαστου.

Μόνο στους βουλευτές δεν λέει τίποτε αυτή η παροιμία και εξακολουθούν να διαμαρτύρονται. Υπάρχουν επ' αυτού μερικά θέματα προς ανάλυση: πρώτον, ποιος τους ανάγκασε να γίνουν βουλευτές. Δεύτερον, ποιος τους εξαναγκάζει να παραμένουν και να μην επιλέγουν την επαγγελματική τους ιδιότητα. Τρίτον, ποιος τους πέρασε την ιδέα ότι άνευ της παρουσίας του δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει το πολίτευμα; Και, τέταρτον, αρκετά! Ας πρόσεχαν (τι ψήφιζαν κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος). Συνεννοηθήκαμε;

Και αυτοί που… τα δίνουν;

Μας έχει συγκινήσει αφάνταστα η προσπάθεια πολλών και διαφόρων να καταστείλουν τη γενικευμένη διαφθορά στον δημόσιο τομέα, που έχει επιπτώσεις επί των αθώων πολιτών. Ο Καραμανλής, για παράδειγμα, ζήτησε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, προκειμένου να καταγγείλει τα φαινόμενα διαφθοράς, και να εγκαλέσει την κυβέρνηση διότι δεν κάνει τίποτε επ' αυτού. Καλώς πράττει, αυτή είναι η δουλειά του, άλλωστε, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σκέφθηκε όμως κανείς ανάποδα; Ότι για κάθε έναν υπάλληλο που "τα πιάνει" για να διεκπεραιώσει μια υπόθεση, υπάρχει ένας τουλάχιστον πολίτης που "τα δίνει"; Συγγνώμη, αλλά πότε θα ασχοληθούμε σοβαρά ως κοινωνία μ' αυτούς που τα δίνουν;

Όποιος θέλει σκάβει…

Σ' αυτή την πόλη που λέγεται Αθήνα, όποιος θέλει σκάβει, όπου θέλει σκάβει, κι ύστερα τα αφήνει όπως είναι και φεύγει γι' άλλες… πολιτείες! Το έχουμε παρακολουθήσει πολλές φορές το φαινόμενο, και κυρίως πολλοί από μας το έχουμε υποστεί. Αυτό όμως που συμβαίνει εδώ και μερικές εβδομάδες στο κέντρο δεν έχει προηγούμενο. Κάποιος έσκαψε για να περάσει έναν αγωγό από τους περισσότερους κεντρικούς δρόμους. Ύστερα έκλεισε το αυλάκι και το άφησε έτσι, με λακκούβες, χωρίς να περάσει άσφαλτο από πάνω. Το αποτέλεσμα είναι σύννεφα σκόνης να σηκώνονται όταν φυσάει. Κι όταν βρέχει, λάσπες παντού. Και οι λακκούβες τεράστιες. Ερώτηση: υπάρχει υπεύθυνος να μας απαντήσει α) ποιος έκανε το έργο, β) γιατί το άφησε σ' αυτή την κατάσταση, γ) πότε θα αποκατασταθούν οι δρόμοι της Αθήνας. Για τις αυταπόδεικτες ευθύνες του Δήμου Αθηναίων και του αρμόδιου υπουργείου, καλύτερα να μη μιλάμε…

Μια… τρυπούλα

Για την τρύπα της οδού Δουκίσσης Πλακεντίας, δεν θα πούμε τίποτε. Λέξη. Τα είπαν όλα αρμόδιοι και αναρμόδιοι. Κι εκείνοι που προσπάθησαν να μας βεβαιώσουν ότι, εντάξει μωρέ, τίποτε δεν ήταν, μια τρυπούλα άνοιξε στο έδαφος, σιγά το πράγμα. Και οι άλλοι που βρήκαν ευκαιρία να θάψουν στην τρύπα το Μετρό και όλα τα μεγάλα έργα. Όπως πάντα σ' αυτή τη χώρα, έλειψε το μέτρο. Και μαζί έλειψε και η αυτοσυγκράτηση. Αντίθετα, περίσσεψε η υπερβολή και ο άνευ ουσίας λόγος. Τόσο που η παρέμβαση του "αρμόδιου (για τις τρύπες;!) εισαγγελέα" να φαντάζει ως το κερασάκι στην τούρτα. Για την εισαγγελική δε εντολή, εισαγγελέας να εποπτεύει τα έργα του Μετρό, καλύτερα να αποφύγουμε κάθε σχολιασμό, για να έχουμε και το κεφάλι μας ήσυχο! Άκου να εποπτεύει. Μα επιτέλους, τι θα (πρωτο)γίνουν οι δικαστές; Πολιτικοί, γιατροί, αστυνόμοι, ερευνητές ή μηχανικοί; Έλεος…

Γιατί αντιδρούν οι ταξιτζήδες

Δίκιο έχουν οι ταξιτζήδες που διαμαρτύρονται κατά της δημιουργίας ανωνύμων εταιρειών ταξί. Διότι αν ενταχθείς σε μια τέτοια εταιρεία, θα είσαι υποχρεωμένος να τηρείς ορισμένους κανόνες που ισχύουν σε όλο τον κόσμο, αλλά όχι εδώ… Επιπλέον ­ και εδώ είναι η κύρια αιτία της αντίδρασης ­ θα είναι πολύ εύκολο να σε βρουν αν είσαι από κείνους τους ταξιτζήδες που "πείραξαν" το ταξίμετρο, συμπεριφέρθηκαν άσχημα στον επιβάτη, ή αν όλως τυχαίως "χαθεί" στο ταξί τους καμιά τσάντα, κανένα κινητό, κανένας φάκελος με λεφτά. Ενώ τώρα, ποιος σε είδε, ποιος σε βρίσκει. Και ποιος σε εγκαλεί….

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Αν ήθελαν πραγματικά να γίνει η δίκη….

Όντως, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια για να αναβάλεις τη δίκη Οτζαλάν επειδή είναι "αγνώστου διαμονής" ο κύριος κατηγορούμενος. Προσπάθεια, που δεν την μετριάζει η εκ του ασφαλούς δήλωση του κ. Σημίτη ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου, ότι πρέπει η δίκη αυτή να πραγματοποιηθεί. Αν ήθελαν πραγματικά να γίνει η δίκη, φανταζόμαστε θα είχαν διασφαλίσει το απλούστερο: να έχουν τηρηθεί όλες οι διαδικασίες. Και η αλήθεια είναι ότι οι διαδικασίες αυτές δεν τηρήθηκαν. Και όχι μόνο δεν τηρήθηκαν, αλλά και κανείς δεν ασχολήθηκε με το αν τηρούνται. Λέμε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις ότι η ευθύνη ανήκει στους υπουργούς. Αλλά φταίει μόνο ο Φίλιππος Πετσάλνικος; Η Αστυνομία που πήγε να επιδώσει κλητήριο θέσπισμα στο σπίτι όπου είχε κρυφτεί για μερικές ώρες ο Οτζαλάν δεν έχει ευθύνες; Και η Εισαγγελία; Όσοι, τέλος πάντων, γνωρίζουν - γιατί γνωρίζουν, δεν μπορεί - ότι ο Οτζαλάν κρατείται στις φυλακές της Τουρκίας, άρα και να ήθελε να παραστεί στη δίκη δεν θα μπορούσε…