Ιστορίες από τα παλιά

Πρωτοπήγα στην περιοχή των Πρεσπών πριν από τριάντα χρόνια. Θυμάμαι τον στρατιώτη-σκοπό στο Πισοδέρι - ακριβώς απέναντι από το παλιό καταφύγιο - να ελέγχει τις ταυτότητες και την άδεια που είχαμε από την κρατική ασφάλεια να επισκεφθούμε την περιοχή

ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ

Πρέπει να ήταν μία από τις πρώτες φορές που άρχισε να μ' αρέσει η γεύση των ψαριών του γλυκού νερού. Σίγουρα δεν ήταν τα μεγάλα γριβάδια, το άλλο όνομα των κυπρίνων, τα οποία γνώριζα στον Βόλο από τη δεκαετία του '50 με το όνομα «καρλιώτικα». Τα φέρνανε από τη λίμνη Κάρλα και αντιπαθούσα τη γεύση τους σφόδρα.

Ως γνήσιος Έλληνας, στον οποίο η «τροφογεωγραφία» συνιστά κύριο χαρακτηριστικό του, φέρνω στη μνήμη μου τα μικρά τσιρόνια. Ήταν, άλλωστε, η εποχή που στην Πρέσπα χτίζανε το κονσερβοποιείο και μας είχαν μιλήσει για το πόσο αρέσουν τα τσιρόνια στους Γάλλους. Το κονσερβοποιείο μού είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, γιατί είχε και μία τεράστια φωτεινή ταμπέλα που ήταν… μακριά από το κτίριο. Η οποία έφεγγε το βράδυ μέσα στο τίποτε: α. Τι νόημα έχει η φωτεινή πινακίδα που είναι… αλλού;

β. Τη βλέπουν οι «απέναντι» και ζηλεύουν!

Μέσα στην τότε (λέτε σήμερα ν' άλλαξε;) «στρατοκρατική» λογική οι «απέναντι» που ζήλευαν ήταν οι κάτοικοι της Νότιας Γιουγκοσλαβίας, σημερινή Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Είχα φάει τότε τα τηγανητά τσιρόνια της ζωής μου, κάπως μεγαλύτερα από την αθερίνα, χωρίς να γνωρίζω ότι το τοπικό κόκκινο γλυκό κρασί, που θύμιζε βυσσινάδα, δεν ταιριάζει γευστικά με τηγανητά ψάρια. Ευτυχώς, βλέποντας τους νεοέλληνες σήμερα να «δοκιμάζουν» με ύφος τριάντα οινολόγων τα κρασιά στα in εστιατόρια, οι τύψεις για την άγνοιά μου έχουν ξεπεραστεί προ πολλού.

Εδώ ας μου επιτραπεί, ως φλύαρος γέροντας, να θυμηθώ δύο ακόμη σύντομες ιστορίες: Σύμφωνα με την πρώτη, η μόνη φορά που συνδυάζουμε τα ψάρια με το κόκκινο κρασί είναι ή στις κηδείες ή στα μνημόσυνα. Η δεύτερη έχει να κάνει με το «ψιλό» ψαράκι αθερίνα. Πόσοι, άραγε, γνωρίζουν ότι η αθερίνα που τρώνε στο ουζάδικο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (όταν δεν είναι κατεψυγμένη εισαγωγής!) έχει «λιμναία» προέλευση; Συχνά από τη λίμνη της Δυτικής Ελλάδας Τριχωνίδα; Μάλιστα υπάρχει και ειδική μελέτη για την «καλλιέργεια» της αθερίνας στις πάνω «στοιβάδες» νερού της τεχνητής λίμνης Νικολάου Πλαστήρα, ή Ταυρωπού ή Μέγδοβα πάνω από την Καρδίτσα. Μόλις τής αλλάξουν ξανά το όνομα θα σας ενημερώσω εκ νέου.