Εφημερίδα "Τα Νέα"
…το «Νέας Υόρκης το ανάγνωσμα»
Εν αρχή ην ο… τίτλος - στο βιβλίο του Σάκη Σερέφα, «Νέας Υόρκης το ανάγνωσμα» (Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής, 2002)- που με τους ευαγγελικούς συνειρμούς της λέξης «ανάγνωσμα» αναδεικνύει τη Νέα Υόρκη ως το ιερό σύμβολο-κείμενο, ή μάλλον «υπερ-κείμενο», της σύγχρονης εποχής. Η ανθολογία (επιλογή, μετάφραση και σχολιασμός 65 αγγλόφωνων ποιημάτων για την πόλη της Νέας Υόρκης) είναι προϊόν γόνιμης συνεργασίας δύο εξαιρετικά προικισμένων ανθρώπων: του ποιητή Σερέφα και του φιλόλογου Σερέφα. Ο ένας έβαλε τη γλωσσική ευαισθησία και τους ρυθμούς που έκαναν την αμερικανική ποίηση πραγματικά να «μιλήσει ελληνικά». Ο άλλος πρόσθεσε τη λεπτομερή διερεύνηση των συμφραζομένων του κάθε ποιήματος σε σχολαστικές σημειώσεις, διακειμενικές αναφορές, επίμετρα, βιογραφικά στοιχεία. Η συλλογή ιχνογραφεί μια φανταστική γεωγραφία, ένα παλίμψηστο εικόνων όπου συγκατοικούν βιώματα της πόλης που καλύπτουν έναν τουλάχιστον αιώνα. Η ίδια η εισαγωγή αποτελεί ένα γοητευτικό παιχνίδι με τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου και λέξεις-κλειδιά που ανοίγουν την τοπογραφία και χρονογραφία της Νέας Υόρκης. Η ποιητική-ιστορική αναδρομή που ξεκινά, φυσικά, με τον Walt Whitman καθώς ατένιζε το Μανχάταν στα μέσα του 19ου αιώνα, κλείνει με τον Stanley Moss που έγραψε ένα ποίημα για την πόλη του με αφορμή την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων - το «σημείο μηδέν», όπως τώρα αποκαλείται. Διαβάζοντας το ποίημα αυτό θυμήθηκα τη μαρτυρία ενός Νεοϋορκέζου που είπε: «Εδώ οι τουρίστες έρχονται για μια ματιά στο τίποτα». Αυτή η δήλωση, μέσα από την απελπισία αλλά και την εμπορευματοποίηση που τη διακρίνει, εμένα μού ανοίγει μια χαραμάδα φωτός και ελπίδας, για να κλείσω με μια αναφορά στο πιο αγαπημένο μου ποίημα του Σάκη Σερέφα, «Απ' το τίποτα» -ίσως μια απάντηση σε όλα αυτά, που την εκμαιεύει από μια γερόντισσα (γιαγιά/γητεύτρα): «έι! Της κάνω· από πού έμαθες πώς / να ημερεύεις το σκότος να βόσκει απ' τη χούφτα σου φως;» / κι αυτή μού απαντά γελαστά /«απ' το τίποτα!».
