2 Δεκεμβρίου 1979. Εύστοχα γράφτηκε σε περιοδικό του μπάσκετ πως αυτήν την ημερομηνία "ο θεός πάτησε στη Γη". Την ελληνική γη. Τη γη της Θεσσαλονίκης. Ο Νίκος Γκάλης, φορώντας τη φανέλα με το Νο 7 στην πλάτη, με άφρο μαλλί και με σπαστά ελληνικά κάνει το ντεμπούτο του στον Άρη, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτό ήταν το σημείο εκκίνησης μιας τρελής τρελής πορείας, που άλλαξε τη μοίρα όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ, αλλά ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού.

Ο Νικ είχε υπογράψει συμβόλαιο με τον Άρη και στις 2 Δεκεμβρίου ξεκινούσε το πρωτάθλημα μπάσκετ, χωρισμένο -τότε- σε δύο ομίλους, με ομάδες του βορρά στον έναν και ομάδες νότου στον άλλον. Πρεμιέρα στο Παλέ με ντέρμπι. Άρης εναντίον Ηρακλή. Ο Αμερικανός τεχνικός των "κίτρινων" Φρανκ Ντέβελι, διαδεχόμενος τον Γιάννη Ιωαννίδη, ξεκινά τον αγώνα με τους Αλεξανδρή, Παπαγεωργίου, Παραμανίδη και Σκόνδρα. Ο πέμπτος της πεντάδας είναι ο Γκάλης. Στην άλλη πλευρά ο Μάκης Πυριτίδης επέλεξε τους Σακελαρίου, Τσουμή, Μάντη, Πιλαφίδη και Καρατζουλίδη. Ο πρώτος έπαιξε άμυνα πάνω στον Γκάλη… Το ημίχρονο είναι 44-37 υπέρ του Άρη, όμως το φινάλε του αγώνα είναι δραματικό. Ο Σακελαρίου γράφει το 74-73 υπέρ του Ηρακλή. Ο Παπαγεωργίου δίνει και πάλι προβάδισμα στον Άρη με 75-74, ο Γκάλης κλέβει την μπάλα και διευρύνει τη διαφορά (77-74), ο Βαγιακάκος ευστοχεί σε δύο βολές για τον Ηρακλή (77-76), όμως ο Νικ 13 δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε με τζαμπ σουτ δίνει και πάλι διαφορά 3 πόντων (79-76) και ακολουθεί το καλάθι του Μάντη (79-78), που πάντως δεν άλλαξε τη μοίρα του αγώνα. Ο Άρης κερδίζει και ο Γκάλης, χωρίς να το καταλάβει κανείς, είχε βάλει 30 πόντους!

Κάποιοι τον αμφισβητούν, γιατί πήρε πολλές προσπάθειες. Ο Ανέστης Πεταλίδης βάζει τα στήθια του μπροστά. "Προσέξτε, καρντάσια, γιατί εκεί όπου τώρα φτύνετε, θα γλείφετε σε λίγες μέρες", είπε στους δημοσιογράφους, ενώ ο Γκάλης ζητούσε πίστωση χρόνου: "Και ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο θα είχε τρακ. Ζητώ πίστωση χρόνου για μερικά παιχνίδια". Μία μέρα μετά κάνει νέα δήλωση: "Μη φοβάστε. Σας δίνω το λόγο μου ότι θα παίξω μεγάλο μπάσκετ". Η συνέχεια είναι γνωστή και καταγεγραμμένη στις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας του μπάσκετ και του αθλητισμού της Ελλάδας γενικότερα.