ΜΙΡΟΝ ΚΟΖΜΑ

Ο 47χρονος Μίρον Κοζμά, ο ανθρακωρύχος που απείλησε τον περασμένο μήνα να "κάψει" το Βουκουρέστι, βρίσκεται από χθες στη φυλακή, μετά την καταδίκη του από το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας σε κάθειρξη 18 ετών με την κατηγορία ότι έθεσε σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια. Η φυλάκισή του ανακούφισε πολλούς, ανησύχησε όμως ακόμη περισσότερους, καθώς έγκλειστος, ίσως αποδειχθεί περισσότερο επικίνδυνος. Προσερχόμενος στη φυλακή, ο Κοζμά εξαπέλυσε επίθεση κατά της δικαιοσύνης "που είναι υπόδουλη στην εξουσία", ενώ κατήγγειλε ότι ο ρουμανικός λαός "κυβερνάται από δικτάτορες που νομίζουν ότι ενσαρκώνουν το νόμο".

Ο ανθρακωρύχος από την κοιλάδα του Τζίου, έγινε πρώτη φορά ευρύτερα γνωστός το 1990, αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου, όταν εξελέγη πρόεδρος των ανθρακωρύχων της Ρουμανίας. Τη χρονιά εκείνη, επικεφαλής χιλιάδων συναδέλφων του εισέβαλε στο Βουκουρέστι για να καταστείλει την εξέγερση των φοιτητών εναντίον του τότε προέδρου Ίον Ιλιέσκου. Ένα χρόνο αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1991, ο Μίρον Κοζμά ξαναεισβάλλει στο Βουκουρέστι, τη φορά αυτή όχι για να στηρίξει, αλλά για να απειλήσει την εξουσία. Αποτέλεσμα εκείνης της εισβολής ήταν αρκετοί νεκροί και τραυματίες, πυρπολήσεις σπιτιών και αυτοκινήτων, και η πτώση της κυβέρνησης του Πέτρε Ρομάν. Για τη συμμετοχή του σε εκείνα τα επεισόδια, ο Κοζμά εκτίει ποινή φυλάκισης ενάμιση έτους.

Δεινός ρήτορας και ευέλικτος διαπραγματευτής, προσχωρεί το 1998 στο ακροδεξιό κόμμα της "Μεγάλης Ρουμανίας", από το οποίο αποχωρεί λίγο αργότερα προκειμένου να αποφύγει την εμπλοκή του συνδικαλιστικού αγώνα του στις κομματικές αντιπαραθέσεις.

Πριν από ένα μήνα, διεκδικώντας μισθολογικές αυξήσεις και την ανάκληση των σχεδίων για κλείσιμο αντιπαραγωγικών μονάδων, ο Μίρον Κοζμά, επικεφαλής 10.000 ανθρακωρύχων, απείλησε να εισβάλει και πάλι στο Βουκουρέστι, και μάλιστα κατόρθωσε να σπάσει αλλεπάλληλα μπλόκα της αστυνομίας, γελοιοποιώντας το κράτος. Την τελευταία στιγμή, η μετωπική σύγκρουση απετράπη καθώς ο πρωθυπουργός Ράντου Βασίλε υποχρεώθηκε να συναντήσει τον ηγέτη των ανθρακωρύχων και να ικανοποιήσει πολλά από τα αιτήματά τους (σελ 61).