ΤΖΕΡΙ ΡΟΟΥΛΙΓΚΣ

Η Γκάνα γνώρισε διεθνή φήμη, ξεφεύγοντας από την αφάνεια στην οποία λίγο πολύ είναι καταδικασμένες όλες οι χώρες της Αφρικής νότια της Σαχάρας που δεν έχουν εμπλακεί σε γενοκτονίες και πολύχρονους αιματηρούς πολέμους, όταν ο Κόφι Ανάν ανέλαβε τη γενική γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών. Για την Αφρική, ωστόσο, το διασημότερο τέκνο της Γκάνα δεν είναι ο Ανάν, αλλά ο σμηναγός Τζέρι Τζον Ρόουλιγκς, εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας από το 1992.

Ο σοσιαλιστής Ρόουλιγκς κατάφερε το "οικονομικό θαύμα" της Γκάνα -για τα δεδομένα της Δυτικής Αφρικής, της φτωχότερης περιοχής του κόσμου. Όταν, το 1983, στο ρόλο του "δικτάτορα" ακόμη, ξεκίνησε την οικονομική του μεταρρύθμιση σε μία κατεστραμμένη οικονομία, ακολουθώντας αυστηρά τις εντολές του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, κανείς δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Σήμερα, η χώρα θεωρείται εξαίρετη ευκαιρία για επενδύσεις, ενταγμένη απολύτως στη διεθνή αγορά, με εξαγωγές που ξεπέρασαν το 1997 το 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια και ένα πολύ καλό 1998, παρά τη διεθνή κρίση, η οποία αναμένεται να της χαρίσει και πάλι τον τίτλο της "ταχύτερα αναπτυσσόμενης χώρας στη Δυτική Αφρική".

Ο σμηναγός κατάφερε να στρέψει, λόγω της ασιατικής κρίσης, το ενδιαφέρον πολλών πολυεθνικών στη φτηνή και σταθερή πολιτικά χώρα του. Παράλληλα, η Γκάνα είναι ένα κράτος δημοκρατικό, με εκλεγμένη, χωρίς προβλήματα, κυβέρνηση και καθαρό "ποινικό μητρώο" σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα αυτά θα έπρεπε να κάνουν τον Ρόουλιγκς αγαπητό ηγέτη στη Δύση. Ο σμηναγός, όμως, είναι μάλλον αντιπαθής κι οι διεθνείς κινήσεις του εξηγούν το γιατί.

Χθες, επί παραδείγματι, ο Τζέρι Ρόουλινγκς βρισκόταν στην Αβάνα, όπου παρασημοφόρησε τον Φιντέλ Κάστρο με ένα από τα υψηλότερα παράσημα της Γκάνα, "διότι αποτελεί έμπνευση για τα αναπτυσσόμενα κράτη". Ο Κάστρο τον ευχαρίστησε διότι καταφέρεται "από την πρώτη σειρά του ΟΗΕ" κατά του αμερικανικού εμπάργκο στην Κούβα.