Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( η θεσσαλονίκη τα βαλκάνια και συμφέροντα οικονομικά ) 

Η Θεσσαλονίκη τα Βαλκάνια και συμφέροντα οικονομικά

Υπήρξε συμβασιλεύουσα του Βυζαντίου. Δυναμική, με κύρος, ικανή να αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες που ανέκυπταν κατά καιρούς. Ήταν η εποχή που η Αθήνα είχε μεταβληθεί σε χωριό και την αγνοούσαν οι πάντες. Ο Παρθενώνας είχε μετατραπεί σε ναό της Παναγίας και ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος είχε ορκιστεί, όταν τελείωναν οι πόλεμοι κατά των εχθρών του Βυζαντίου, να επισκεφθεί την Αθήνα και να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας. Από τη Θεσσαλονίκη ως την Αθήνα, δεν κατέβηκε από το άλογό του. Τόση ήταν η ανυπομονησία του. Όταν όμως μπήκε στη Αθήνα, έμεινε έκπληκτος. Ήταν μια πολίχνη, που έφερε το φωτοστέφανο του παρελθόντος.

Η Θεσσαλονίκη αντίθετα, αν και υπέστη μεγάλες καταστροφές στο πέρασμα των αιώνων, ουδέποτε έπαυσε να αποτελεί ισχυρό κέντρο πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων. Χιλιάδες χρόνια. Από την ίδρυσή της μέχρι και σήμερα, που αποκαλείται συμπρωτεύουσα. Πρόκειται για ένα χαρακτηρισμό, που ενοχλεί τους περισσότερους Θεσσαλονικείς, γιατί περιέχει το στοιχείο μιας αρχοντοχωριάτικης παραχώρησης και μιας αναληθούς αναγνώρισης από την πλευρά της Αθήνας, που εντυπωσιάζει μόνο ορισμένους ανιστόρητους επήλυδες και χρησιμοποιείται από ορισμένους αστοιχείωτους νεοσσούς μέσων ηλεκτρονικής ενημέρωσης που περιφέρονται στους δρόμους με ένα μικρόφωνο στο χέρι.

Όταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και οι χώρες των Βαλκανίων, που επί δεκαετίες συμπαρατάσσονταν με το σκληρό και απάνθρωπο καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης, άνοιξαν τις πύλες τους στην ελεύθερη αγορά, η πλειοψηφία των Ελλήνων επιχειρηματιών και κυρίως οι κεφαλαιούχοι της Αθήνας, νόμισαν πως διανοίγονταν νέοι ορίζοντες για την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων. Και άρχισαν να θεωρούν τη Θεσσαλονίκη ως ορμητήριο. Δεν άργησαν όμως να διαψευσθούν πολλοί, γιατί οι απέναντι δεν ζητούσαν οι άνθρωποι οικονομική συνεργασία, στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας, αλλά οικονομική ενίσχυση, προκειμένου να ανασυγκροτηθούν. Έτσι, ο αρχικός ενθουσιασμός άρχισε να υποχωρεί.

Το πρόβλημα όμως, δεν βρίσκεται εδώ. Ούτως ή άλλως, τα Βαλκάνια θα ζητήσουν τη βοήθεια της Μακεδονίας και Θράκης, στο άμεσο ή απώτερο μέλλον. Ωστόσο, η Μακεδονία και η Θράκη, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, η οποία ποτέ δεν υφαρπάζει έργο άλλων περιοχών, έπρεπε να αποτελούν περιφέρεια που θα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά τη μεταπολίτευση και όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε οραματισθεί τη δημιουργία στη Θεσσαλονίκη του ευρωλιμένα, ένας από τους μεγαλύτερους ιαπωνικούς οίκους δημοσκοπήσεων, είχε περιλάβει τη Θεσσαλονίκη στις δέκα πρώτες πόλεις του κόσμου, που θα μπορούσε να αποκτήσει διεθνή ακτινοβολία, λόγω του δυναμισμού της και της γεωγραφικής θέσης της. Αλλά, ποιος θα φρόντιζε για τη διαμόρφωση των καταλλήλων συνθηκών; Ποιος θα μεριμνούσε για τη δημιουργία των απαραίτητων έργων υποδομής; Η Αθήνα; Μα αν αναπτυχθεί η περιφέρεια, αυτή θα πεινάσει. Έχουμε το προηγούμενο της γερμανικής κατοχής. Απομένουν οι πολιτικοί. Ωστόσο, ιδού ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί, που δεν απέχουν από ροζ σκάνδαλα, είναι θαμώνες μπουζουξίδικων που τα αποκαλούν πολιτιστικά κέντρα, περιφέρονται από τηλεοπτικό σε τηλεοπτικό σταθμό και στέκονται μπροστά - μπροστά σε γάμους, σε βαφτίσια και σε κηδείες:

"Για όσους πιστεύουν στην απόλυτη κυριαρχία της πολιτικής", γράφει μεταξύ άλλων ο καθηγητής πανεπιστημίου στην έδρα "Ελευθέριος Βενιζέλος" κ.Λουκάς Τσούκαλης, "είναι προφανές ότι όντως σαρωτικές αλλαγές στη διεθνή οικονομία και το άνοιγμα των εθνικών συνόρων έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Υπάρχουν ακόμη αρκετοί επαγγελματίες της πολιτικής στη χώρα μας, που εξορκίζουν τον εισαγόμενο διάβολο και αναπολούν με νοσταλγία τις παλιές καλές ημέρες, χωρίς όμως να έχουν να προτείνουν κάτι το συγκεκριμένο. Όσοι αντιθέτως, αποδέχονται τη συνύπαρξη διαφορετικών χώρων - του πολιτικού, του οικονομικού ή του πολιτιστικού - που επικοινωνούν μεταξύ τους αλλά δεν ηγεμονεύουν ο ένας τον άλλον, προσπαθούν να διαμορφώσουν απόψεις και προτάσεις σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Αυτοί τουλάχιστον έχουν κερδίσει το δικαίωμα να ανησυχούν μερικές φορές, όταν η οικονομική πραγματικότητα τείνει να επιβάλει τους κανόνες της και στους άλλους χώρους. Τι σημαίνουν όλα αυτά σε απλά ελληνικά; (…) πληρώνουμε σήμερα, αλλά θα πληρώνουμε και στο μέλλον την απίθανη ανευθυνότητα αυτών που κυβέρνησαν τον τόπο στη μεγαλύτερη περίοδο της μεταπολίτευσης".

Πρέπει να ομολογηθεί ότι όλοι οι πολιτικοί δεν μπορεί να τεθούν στην ίδια κατηγορία με εκείνους που προαναφέρθηκαν. Πρόκειται για τους συνετούς που δεν είναι λίγοι. Γιατί όμως, σκύβουν το κεφάλι; Δεν υποστηρίζεται η εσωκομματική αντιπολίτευση. Είναι ανεπίστρεπτη. Εκείνο που ζητείται είναι να υψώνουν το ανάστημά τους, τουλάχιστον όταν πρόκειται για εθνικά θέματα.