Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

7 ΩΡΕΣ ΠΙΣΩ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ

Στις 22 Ιανουαρίου 1973 το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε πως οι νόμοι κατά των εκτρώσεων παραβιάζουν το δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας. Για να αλλάξει αυτός ο νόμος, γνωστός στις ΗΠΑ ως Ρόου εναντίων Ουέιντ, θα πρέπει η πλειοψηφία του ανώτατου δικαστηρίου να ψηφίσει εναντίον του, όταν εμφανιστεί η επόμενη υπόθεση εκτρώσεων στο δικαστήριο. Το εννεαμέλες ισόβιο σώμα διατηρούσε έκτοτε την πλειοψηφία υπέρ των αμβλώσεων με πιο πρόσφατο αποτέλεσμα το 5-4 σε αντίστοιχη υπόθεση το 2003.

Τους δικαστές στο σώμα αυτό τους προτείνει ο πρόεδρος και μετά την έγκριση από τη Γερουσία ορκίζονται. Ο ορισμός ανώτατου δικαστή θεωρείται από τα πιο σημαντικά κληροδοτήματα κάθε προέδρου, καθώς θα μπορεί εμμέσως, μέσω της επιλογής του, να διαμορφώνει της πεποιθήσεις του περί του συντάγματος για δεκαετίες μετά την αποχώρησή του από το Λευκό Οίκο. Τη χρονιά που μας πέρασε δύο δικαστές του σώματος αποχώρησαν, δίνοντας έτσι στον πρόεδρο Μπους μια μοναδική ευκαιρία να μετακινήσει το προοδευτικό, σήμερα, ανώτατο δικαστήριο προς τον άκρο συντηρητισμό.

Η Σάντρα Ντέι Οκόνορ, πρόσφατα παραιτηθείσα από το ανώτατο δικαστήριο, αποτελούσε, παρότι ανήκει στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, την καθοριστική ψήφο για τη διατήρηση του νομικού πλαισίου για τις αμβλώσεις. Ο αντικαταστάτης της, Σάμουελ Αλίτο, έχει τεθεί ενάντια στις εκτρώσεις πολλές φορές και ως ασκούμενος δικηγόρος αλλά και ως δικαστής. Είναι βεβαίως αλήθεια πως θα προκαλούσε σάλο στην Αμερική μια απότομη στροφή στη νομοθεσία αυτή, υπάρχουν όμως τρόποι για τον περιορισμό της. Ως έχει η νομοθεσία σήμερα επιτρέπει τις αμβλώσεις μέχρι και στον τέταρτο μήνα της κυοφορίας, ο Αλίτο ζητά τη μείωσή τους σε δύο μήνες. Σε πολλούς, μια τέτοια κίνηση θα φαινόταν μέχρι και δίκαιη, αφού το έμβρυο θα έχει είδη αρχίσει να παίρνει ανθρώπινη μορφή. Τι γίνεται όμως με τις χιλιάδες έφηβους εγκύους, διασκορπισμένες σε μια συντηρητική κοινωνία που φοβούνται να το πουν στους γονείς τους και το ανακαλύπτουν οι ίδιοι όταν δουν την κοιλιά της κόρης τους;

Η νομοθεσία δεν υπάρχει μόνο για να προστατεύει τις πιο μεγάλες σε ηλικία γυναίκες, που θα είναι κατά πάσα πιθανότητα πιο συνειδητοποιημένες και πιο ώριμες, αλλά για τα παιδιά αυτά που απειλούνται να έρθουν αντιμέτωπες με τη μητρότητα πριν από την ώρα τους και τα έμβρυα που θα γεννηθούν από μάνες ανέτοιμες, που θα μπορούσαν να είναι και αδελφές τους. Ο παραλογισμός του συστήματος όμως κορυφώνεται, όταν δεν επιτρέπουν στα σχολεία να διδάξουν τα παιδιά προστασία στον έρωτα, υποστηρίζοντας πως ένα τέτοιο μάθημα θα έτρεπε τα παιδία προς το σεξ, ενώ ταυτοχρόνως τα αφήνει έρμαια της μοίρας τους.