Δεν λειτουργεί το αθηναϊκό κράτος

Η ιστορία με τον "Καποδίστρια" και τις κινητοποιήσεις που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες ημέρες δίνουν την αφορμή να επισημάνουμε όχι μόνο την αφαίμαξη της ελληνικής περιφέρειας από το λεκανοπέδιο αλλά και τη γενικότερη δυσλειτουργία του σημερινού μοντέλου του ελληνικού κράτους. Μια δυσλειτουργία που έχει πολλαπλασιαστικές αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της χώρας γενικότερα. Παλαιότερα, σε ανεκδοτολογική μορφή, παρουσίαζαν την Ελλάδα με αγελάδα που έχει το κεφάλι, από το οποίο θρέφεται, στο Βορρά, και το άρμεγμά της γινόταν στην Αθήνα, αλλά τώρα η Ελλάδα είναι μια αγελάδα με το κεφάλι όπου υπάρχει ελληνική περιφέρεια και με το γάλα της να συγκεντρώνεται στο λεκανοπέδιο.

Χιλιάδες άνθρωποι μετακινούνται καθημερινώς από κάθε σημείο της ελληνικής περιφέρειας για την Αθήνα με κάθε μέσο απλώς και μόνο για μία υπογραφή από κάποιον Αθηναίο γραφειοκράτη

Δεν είναι του παρόντος να εξηγήσουμε το γιατί με αριθμούς, στους οποίους ωστόσο μπορεί να επανέλθουμε αν χρειασθεί.

Για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως διότι κάποτε και οι ιθαγενείς αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, η κυβέρνηση, μάλλον η πολιτεία γενικότερα, πρέπει να προτείνει νέο μοντέλο διοικητικής οργάνωσης της χώρας πιο δίκαιο από κάθε άποψη, διοικητική και αναπτυξιακή. Το κακό παράγινε και το αθηναϊκό κράτος δεν λειτουργεί.

Η "Μακεδονία", στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου που υπηρετεί, ετοιμάζει έρευνες σχετικά με αυτό το μείζον, για την επιβίωση της ελληνικής περιφέρειας, θέμα.

Χιλιάδες άνθρωποι μετακινούνται καθημερινώς από κάθε σημείο της ελληνικής περιφέρειας για την Αθήνα με κάθε μέσο απλώς και μόνο για μία υπογραφή από κάποιον Αθηναίο γραφειοκράτη, την οποία, έτσι για το κέφι του, μπορεί και να μη δώσει.

Σε κάθε δημόσια υπηρεσία αρκούν ελάχιστα λεπτά παραμονής, για να βρεθείς αντιμέτωπος με τραγελαφικές καταστάσεις.

Στη σημερινή στήλη επιστολών που καθιερώνει η "Μακεδονία", σε ένα νέο ξεκίνημά της, πιο κοντά στα προβλήματα του αναγνώστη, περιγράφεται μία επίσης τραγελαφική κατάσταση, με έναν Ιάπωνα ερευνητή, ο οποίος ήρθε να εργαστεί στη Θεσσαλονίκη. Τι συνέβη μπορείτε να το διαβάσετε σαν ανατριχιαστικό παραμύθι στη σελίδα των επιστολών, αλλά το ερώτημα είναι, έχει το δικαίωμα η όποια αρχή να δυσφημεί έτσι τη χώρα στο εξωτερικό; Για το εσωτερικό δεν το συζητάμε. Τα έχουμε συνηθίσει.

Τα δύσκολα χρόνια της ένοπλης βίας και των συνεχών εναλλαγών κυβερνήσεων η Ιταλία επιβίωσε ως χώρα χάρη στο διοικητικό σύστημα που είχε. Βεβαίως, η γειτονική χώρα έχει πολιτική κουλτούρα τουλάχιστον τριάντα χρόνια μπροστά από την ελληνική, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Σε ό,τι αφορά το θέμα των ημερών, τις διαδηλώσεις δηλαδή και τις αντιδράσεις γενικότερα για τον "Καποδίστρια", εδώ απεικονίζεται όλη η νωχέλεια και η απερισκεψία των δημόσιων ταγών μας, είτε κυβέρνηση ήταν και είναι αυτή, είτε Βουλή, είτε οτιδήποτε άλλο. Αλλά απεικονίζεται και ο βαθμός της δημοκρατικής νοοτροπίας της πολιτείας.

Το βασικό πολιτικό ερώτημα είναι: Μπορούν να συνενωθούν κοινότητες ή δήμοι, καίτοι οι κάτοικοί τους διαφωνούν;