Η σκληρή πραγματικότητα

Τα στοιχεία μιας δημοσκόπησης καταγράφουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, τις τάσεις του εκλογικού σώματος στη δοσμένη χρονική συγκυρία.

Ως εκ τούτου, σπανίως αποτελεί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, προπομπό για την εκλογική προτίμηση του πολιτών - ψηφοφόρων, οπόταν διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές.

Βεβαίως, όλα τα ευρήματα προσφέρονται στα κόμματα προς εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων, προκειμένου να καθορίσουν τη μετέπειτα τακτική και στρατηγική τους.

Εν προκειμένω, η δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε σε κυριακάτικη εφημερίδα ("Έθνος της Κυριακής"), επιφύλαξε μια μεγάλη ανατροπή, αφού για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ προηγείται της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου.

Ο χρόνος κατά τον οποίο διεξήχθη η δημοσκόπηση, μετά τον ανασχηματισμό και με το σκάνδαλο των υποκλοπών να ρίχνει βαριά τη σκιά του, δείχνει εκτός των άλλων πως έχει μεγαλώσει η δυσαρέσκεια των πολιτών, κυρίως εκείνων της μισθωτής εργασίας, κατά της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής.

Ο πρωθυπουργός πληρώνει τώρα τα αποτελέσματα των προεκλογικών εξαγγελιών του, όταν υποσχόταν "όλα σε όλους", προκειμένου να κατακτήσει την πολυπόθητη εκλογική νίκη.

Το πιο ανησυχητικό, όπως ομολογούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις στελέχη της ΝΔ, είναι ότι η ψαλίδα μειώνεται δραστικά την ώρα που η κυβέρνηση έχει όλα τα κοινωνικά μέτωπα ανοικτά και πριν αρχίσουν να φαίνονται οι επιπτώσεις από τις αλλαγές που επέφερε στα εργασιακά, στην καθημερινή ζωή και στο εισόδημα των εργαζομένων.

Η σύγκρουση της κυβέρνησης με τους μη έχοντες και μη κατέχοντες είναι το αποτέλεσμα της δίχρονης κυβερνητικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που αποβλέπει στην ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών.

Απελευθέρωση του ορίου απολύσεων, θέσπιση νέων κινήτρων για προσλήψεις, μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και περιορισμό της εμβέλειας της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, μέσα από τη σύναψη τοπικών συμφώνων απασχόλησης σε περιοχές με υψηλούς δείκτες ανεργίας.

Μιας πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, ανασφάλειας, καθήλωσης των μισθών, αυξήσεων κάτω από τον πληθωρισμό, κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων και των δικαιωμάτων.

Όσο για την πρόσκαιρη ή μη (μένει να αποδειχθεί) πρωτιά του ΠΑΣΟΚ, σίγουρα αυτή δεν οφείλεται στην άσκηση μιας συντεταγμένης δυναμικής και ελκυστικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε στο εσωτερικό του περισσεύουν η κριτική και οι γκρίνιες για το αντίθετο.

Απλώς η κυβέρνηση εισπράττει τα επίχειρα της ανάλγητης νεοφιλελεύθερης πολιτικής της. Αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορέσει να τα κεφαλαιοποιήσει, αυτό προσώρας παραμένει ζητούμενο.