Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Πολιτική :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( αριστοτέλη, άνοιξε τα αυτιά σου... τελείωσε :: 2/1/2006 17:58:03) 

Αριστοτέλη, άνοιξε τα αυτιά σου… Τελείωσε

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

Δεν είναι ίσως πρέπον να ξεκινάς τη νέα χρονιά με γκρίνια, αλλά από την άλλη υπάρχει η δικαιολογία ότι λέγε λέγε κάτι θα αλλάξει στο μέλλον. Αναφέρομαι στις λαμπρές εκδηλώσεις που διοργάνωσαν οι δήμοι της χώρας μας για την υποδοχή του 2006. Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι το concept, η γενική ιδέα δηλαδή, είναι απολύτως ξενόφερτη, μία κακέκτυπη αντιγραφή όσων συνήθως από τηλεοράσεως βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα σε άλλες μεγαλουπόλεις, με εκατομμύρια λαμπιόνια, εντυπωσιακά πυροτεχνήματα και στο τέλος συναυλίες με διάσημους καλλιτέχνες. Αλλά, διάβολε, η απόπειρα να αντιγράψεις τη γιορτή της Τάιμς Σκουέαρ, των Ηλυσίων ή της πύλης του Βρανδεμβούργου είναι εκ προοιμίου ατυχής.

Πρώτα πρώτα γιατί, όσο και αν "ανήκομεν εις την Δύσιν", απέχουμε πολύ ακόμη από το σημείο να βλέπουμε περιχαρείς σε γιγαντοοθόνη να δύει το 2005 πίσω από το "θυρεό" της Κόκα Κόλα όπως οι Νεοϋορκέζοι.

Είμαι επίσης βέβαιος ότι τόσο στο Παρίσι όσο και στο Βερολίνο, μιας και αυτά τα παραδείγματα χρησιμοποίησα, το καλλιτεχνικό πρόγραμμα που ακολούθησε δεν απευθυνόταν στα πλέον χαμηλά ένστικτα των Γάλλων ή των Γερμανών πολιτών.

Τέλος, δυσκολεύομαι να πιστέψω πως οι διοργανωτές θα άφηναν να διαφανεί σαφώς αν η χρονιά που υποδεχτήκαμε είναι προεκλογική. Είμαι δηλαδή 100% σίγουρος ότι ο δήμαρχος Μπλούμπεργκ δεν ανέκραξε από σκηνής πλάι στον "Αμερικάνο Κοντολάζο" "ζήτω ο δήμος της Νέας Υόρκης" ούτε υποσχέθηκε ότι θα κάνει περισσότερα για το "μεγάλο μήλο" τη νέα χρονιά.

Για να μην τα πολυλογώ, η λογική αυτών των εκδηλώσεων στη χώρα μας είναι εντελώς τηλεοπτικής λογικής και μάλιστα με την κακή έννοια. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη αποπνέουν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έναν απέραντο επαρχιωτισμό, που θυμίζει τις θλιβερές προσπάθειες πολλών δήμων της χώρας μας να διοργανώσουν εκ του μηδενός αποκριάτικες εκδηλώσεις, τις οποίες μάλιστα από το δεύτερο χρόνο και πέρα ονομάζουν "παραδοσιακό καρναβάλι".

Ο δήμος μιας μεγάλης πόλης δεν έχει σώνει και καλά χρέος να διασκεδάσει τους πολίτες του με την ευκαιρία μίας χρονιάρας μέρας (Χριστούγεννα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, υποδοχή της άνοιξης κτλ.). Αυτό είναι βέβαιο ότι όλοι μας ξέρουμε να το κάνουμε πολύ καλά.

Όταν μία δημοτική αρχή αποφασίζει να διοργανώσει μία εκδήλωση με την υπογραφή της, αυτή πρέπει να είναι ψυχαγωγική, επιμορφωτική και κυρίως να αναδεικνύει ότι η πόλη που μας φιλοξενεί έχει τη δική της πνευματική ιστορία και τους δικούς της δημιουργούς. Ειδικά για το δεύτερο, προς Θεού δεν εννοώ να ανεβάσουμε σε μια σκηνή όποιον έχει γεννηθεί, σπουδάσει ή υπηρετήσει τη θητεία του στη Θεσσαλονίκη (γιατί και αυτό το είδαμε), αλλά η εκδήλωση να ψιθυρίζει έστω στους θεατές της ότι εκτός από τα καψουροτράγουδα ή τα ντεμέκ ποπ άσματα, με τα οποία έτσι κι αλλιώς αργότερα θα ανέβουν στα τραπέζια των κλαμπ, υπάρχουν και άλλα ακούσματα. Ακούσματα που ανήκουν σε όλα τα είδη μουσικής, ακόμη και σκυλάδικα, που όμως έχουν στην ούγια τη σφραγίδα του γνήσιου και όχι του σουξέ.

Εν κατακλείδι, ίσως με ρωτήσετε, εσύ τι προτείνεις; Προτείνω, απλώς, όταν δεν έχουμε κάποια πρωτότυπη ιδέα να εφαρμόσουμε, να μην κάνουμε απολύτως τίποτε. Γιατί ο γράφων, αλλά νομίζω και πάρα πολλοί άλλοι, προτιμούμε να βλέπουμε στην τηλεόραση τα Ηλύσια Πεδία παρά να αντιμετωπιζόμαστε σαν Ηλίθια Παιδία.

Υ.Γ.: Επειδή τα media κατέληξαν ότι στον άτυπο ανταγωνισμό αυτών των κιτς εκδηλώσεων νικητής αναδείχθηκε ο Πειραιάς, θυμίζουμε απλώς το σύνθημα που κυριαρχεί στα ντέρμπι των ομάδων της Θεσσαλονίκης με το "θρύλο".