Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Αθλητικά :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( ευθυλογιες :: 8/1/2006 19:16:19) 

ΕΥΘΥΛΟΓΙΕΣ

Βλέποντας τα τρένα να περνούν

Του ΕΥΘΥΜΗ ΚΙΟΥΜΟΥΡΤΖΟΓΛΟΥ

Εξετάζοντας μερικές περιπτώσεις και γεγονότα και πώς αυτά εξελίσσονται διαπιστώνει κάποιος ότι υπάρχουν στιγμές που είναι καθοριστικές για την εξέλιξη των πραγμάτων. Το μπάσκετ στην Ελλάδα π.χ. μετά τη μεγάλη επιτυχία του '87 και του '89 και την άνθηση που γνώρισαν οι ελληνικές ομάδες σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα μπορούσε εάν υπήρχαν οι πραγματικοί οραματιστές να είναι κυρίαρχο σαν άθλημα και στον ευρωπαϊκό χώρο. Με την έννοια κυρίαρχο εννοούμε όχι μόνο κάποιες διακρίσεις σε ένα πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, όπως πρόσφατα αλλά να είναι καθοριστικός παράγοντας σε όλα τα επίπεδα. Να χαράσσει δηλαδή πολιτική. Εμείς σε εκείνη τη καθοριστική στιγμή αναλωνόμασταν σε δραστηριότητες αρχικά πολύ κοντόφθαλμες και στη συνέχεια σε προσπάθειες επιβίωσης. Αντίθετα προς τις δικές μας κινήσεις οι Ισπανοί κατάφεραν να δημιουργήσουν τη βάση και συνεπώς εξελισσόμενη την προοπτική μιας ευρωπαϊκής λίγκας που άρχισε να συνδέεται σε αγωνιστικό επίπεδο και με το ΝΒΑ πράγμα που θα την κάνει σύντομα κυρίαρχο πρωτάθλημα στην Ευρώπη και φυσικά κυρίαρχους του παιχνιδιού στο μπάσκετ τους Ισπανούς.

Υποθέτω πως έπεσε στην αντίληψή σας στα μέσα του Δεκεμβρίου η ανακοίνωση της Ευρωλίγκα στην Ισπανία για παιχνίδια και προπονητικά camps με τις ομάδες του ΝΒΑ που θα αρχίσουν από την Ισπανία (Μπαρτσελόνα) και θα διεξαχθούν στην συνέχεια σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες. Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Ρωσία τον Οκτώβριο του 2006. Πού είναι η Ελλάδα;

Στον ελληνικό χώρο βέβαια υπάρχουν και φωνές που μιλούν ενάντια στην «εμπορευματοποίηση» του μπάσκετ, γενικά μια υπό προϋποθέσεις αποδεχτή προσέγγιση αλλά και η επαγγελματική εξέλιξη είναι κάτι αναπόφευκτο που έρχεται και είναι προ των πυλών.

Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι παραμένουμε απλοί παρατηρητές των εξελίξεων. Απλά ακολουθούμε. Ενδεχομένως αυτή τη στιγμή μία ή δύο ελληνικές ομάδες να παίζουν κάποιο ρόλο στα δρώμενα της Ευρώπης αλλά επί της ουσίας στηρίζουν την ενίσχυση των άλλων. Καταφέραμε λοιπόν σε κάτι που προσπαθούσε να δημιουργηθεί στη δεκαετία του '90 και που συμπτωματικά εκείνη την εποχή ήμασταν μπροστά να το χάσουμε και αυτό. Να ισχυροποιηθούν οι άλλοι και να μας βγάλουν έξω από το παιχνίδι. Πρώτο παράδειγμα το γεγονός ότι ξεκίνησαν τέσσερις ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα και σήμερα είναι τρεις και μόνο μία έως δύο θα συνεχίσει να έχει γκαραντί συμβόλαιο.

Δεύτερο, ακόμη και η Μακάμπι εκ προοιμίου παίζει σε αυτά τα παιχνίδια του Οκτωβρίου εκτός Ισραήλ. Τι φταίει; Είναι εμφανής η έλλειψη, προγραμματισμού, οραματισμού, στόχων και ηγετικών φυσιογνωμιών στα διοικητικά όργανα. Έτσι πάντοτε καταφέρνουμε ακόμη και σε αυτά που περιοδικά είμαστε πρώτοι να ακολουθούμε και μάλιστα από μακριά. Βέβαια όταν σε πνίγει η καθημερινότητα, όπως καλή ώρα σήμερα ισχύει για τις περισσότερες ελληνικές ομάδες, το μυαλό σου είναι μόνο στην επιβίωση.

Εδώ χρειάζεται χαρισματική ηγεσία στον ΕΣΑΚΕ για να διασώσει αρχικά αλλά και να βελτιώσει στη συνέχεια την καλαθοσφαιρική Ευρωπαϊκή θέση της χώρας και όχι να είμαστε απέξω.

Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι όταν είσαι στα πάνω σου μπορείς να προγραμματίζεις (δεν το κάναμε) αλλά ακόμη και όταν δεν είσαι στα καλύτερά σου, όπως πριν δέκα χρόνια οι Ισπανοί να κάνεις κινήσεις που θα σε φέρουν πάλι ψηλά (δεν τις κάνουμε).

Να περνάτε καλά.