Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Αθλητικά :: Σχόλιο

( η χάιδω και ο σταμάτης :: 23/3/2006 18:57:52) 

Η Χάιδω και ο Σταμάτης

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΕΧΑΓΙΑ

Τυχερή η Χάιδω… Αυτή η παθιασμένη φίλαθλος του Ηρακλή, που ζαλωμένη το κυανόλευκο κασκολάκι της θα βρεθεί στη Ρώμη και θα έχει άλλη μια ευκαιρία να γιορτάσει ευρωπαϊκό θρίαμβο του Ηρακλή.

Σπουδαία ομάδα δεν γίνεται δίχως έναν οπαδό-σύμβολο, μια μορφή, η οποία με την παρουσία της θα συγκινεί και θα συνεγείρει την κερκίδα.

Τραγουδώντας "Έλα να νιώσεις πως είναι η ζωή κι όλα τα ωραία με τον Ηρακλή" ή πάλι: "Είναι γαλάζιος, είναι και θεός, Ηρακλής ο ένας και μοναδικός", η Χάιδω με τα άσπρα, αγορίστικα κουρεμένα μαλλιά της θα ονειρεύεται τη στιγμή που θα στήσει την κούπα δίπλα στην κορυφή του Λευκού Πύργου. Μεγάλες στιγμές για τη γυναίκα, που σε αναγκάζει ν' αγαπήσεις τον Ηρακλή.

Ωστόσο, δεν ήταν πάντα έτσι ευχάριστα τα πράγματα. Στα χρόνια του Σταμάτη, του τότε οπαδού - σύμβολου για τον Ηρακλή, το βόλεϊ αγωνιζόταν μπροστά σε εκατό φιλάθλους στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, οι νίκες πήγαιναν μία-μία με τις ήττες, η ομάδα βολόδερνε κάπου στη μέση της βαθμολογίας.

Ο Σταμάτης ήταν πάντα εκεί, κοντούλης γύρω στα πενήντα, με το λεπτό μουστακάκι του και έναν χαρτοφύλακα σαν υπάλληλος της εφορίας να κρατάει παρέα στην ομάδα του, αναφωνώντας μόνος αυτός:

"Ήρα, Ήρα, Ηρακλής, κύριοι!". Ναι, έτσι τέλειωνε την εν είδει μεγαφωνικής εγκατάστασης ενίσχυσή του προς την ομάδα. Μ' ένα "κύριοι" που υπογράμμιζε την ευγένειά του. Δεν γνωρίζω πού είναι ο Σταμάτης, ούτε καν εάν ζει.

Έστω κι από μακριά, πάντως, θα βηματίζει πάνω κάτω νευρικά στη σάλα της Ρώμης και θα φωνάζει με την ψυχή του: "Ήρα, Ήρα Ηρακλής σινιόρι!".