Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

ΣΤΗΛΗ: ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, 7 ΩΡΕΣ ΠΙΣΩ

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ Γράφει ο Γιώργος Ηλιάδης

* Μερικοί μήνες έμειναν μέχρι ο Μπους να ανακοινώσει την τοποθεσία της προεδρικής του βιβλιοθήκης. Αυτό είναι το δώρο του κράτους προς κάθε απερχόμενο πρόεδρο και αποτελεί το κύκνειο άσμα, δίνοντας σε κάθε πρόεδρο την ευκαιρία να παραμείνει στην ιστορία όπως αυτός επιθυμεί. Ροτόντες, τραπέζια και μπαλόνια θα στηθούν, για να γιορταστεί το γεγονός αυτό, που σίγουρα θα είναι ένας σύγχρονος ναός της νεοσυντηρητικής πολιτικής του Μπους. Ιστορικές φωτογραφίες του προέδρου, πίνακες, βιβλία, αλλά και ένα μαγαζάκι με αναμνηστικά, θα περιλαμβάνονται στο χώρο. Από όλα αυτά, όμως, πιο σημαντικά θα είναι τα αρχεία, που θα γίνουν προσβάσιμα στο ευρύ κοινό, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όλους εμάς να μάθουμε τι ακριβώς επηρέασε τις αποφάσεις του Μπους την περίοδο 2001-2003.

* Σε γενικές γραμμές κανείς δεν αμφισβητεί το δικαίωμα κάθε πολίτη να εξασκεί θρησκευτικά, πολιτικά και στρατιωτικά καθήκοντα όταν αυτός το επιθυμεί και αντίστοιχα μπορεί κανείς να προφασιστεί τις θρησκευτικές και τις άλλες πεποιθήσεις του, για να αρνηθεί να διεκπεραιώσει κάποια από αυτά τα καθήκοντα. Εντούτοις, κοιτάζοντας τα πράγματα από αυτή τη σκοπιά, μπορούν να δημιουργηθούν προβλήματα, όπως παραδείγματος χάριν την περασμένη εβδομάδα στην Καλιφόρνια με το προσωπικό των φυλακών που ήταν υπεύθυνο για τις θανατικές ποινές (κάτι που άλλαξε με τροπολογία του τοπικού δικαστηρίου) ή με τους φαρμακοποιούς σε όλη τη χώρα που αρνούνται να δώσουν αντισυλληπτικό χάπι σε γυναίκες.

* Άντρες, γυναίκες, άρματα, μπίρες, περίεργα ρούχα και χαμηλωμένες προκαταλήψεις χαρακτηρίζουν το ετήσιο πάρτι που στήνει η Νέα Ορλεάνη εν ονόματι Mardi Gras. Γύρω από όλο αυτό το πανηγύρι, όμως, είναι ακόμη τα ερείπια που άφησαν οι τυφώνες "Ρίτα" και "Κατρίνα". Δεν είναι λίγοι οι κάτοικοι που ακόμη δεν ξέρουν πότε θα μπορέσουν να γυρίσουν στα σπίτια τους και θυμώνουν όταν βλέπουν ανθρώπους από όλη την Αμερική να διασκεδάζουν στα συντρίμμια της ζωής τους. Αυτή η γιορτή, όμως, είναι για μένα μια υπενθύμιση πως είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε τη Νέα Ορλεάνη (χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως τα 3 δισ. που μαζεύτηκαν μετά την καταστροφή έχουν πια εξαντληθεί), πως αξίζει ο κόπος, ο χρόνος και τα χρήματα, για να ξαναχτιστεί μία από τις ομορφότερες και μοναδικές πόλεις στις ΗΠΑ. Ωστόσο, δεν αρκεί μόνο η καλή θέληση του απλού κόσμου, αλλά χρειάζονται και η μέριμνα και η φροντίδα του πνιγμένου στα χρέη κράτους, καθώς και η συνεχόμενη παρακολούθηση και ο έλεγχος από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.