Με ικανοποίηση δέχθηκε η κοινωνία της Θεσσαλονίκης την ανακοίνωση του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης για την παράταση λειτουργίας του ξενώνα για τους άστεγους της πόλης. Είχαν προηγηθεί τα δημοσιεύματα των εφημερίδων μας, της "Θεσσαλονίκης" την Τρίτη και της "Μακεδονίας" την Τετάρτη, που αναδείκνυαν το θέμα και ζητούσαν την επίλυση του προβλήματος προς όφελος των συνανθρώπων μας.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2 --------------------

Οι πολίτες απαιτούν από τους αρμόδιους να δίνουν λύσεις και μάλιστα άμεσες!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 1

Τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά των αρμοδίων λειτούργησαν άμεσα και ιδιαίτερα θετικά, καθώς παρατάθηκε η λειτουργία του εν λόγω ξενώνα μέχρι τις 20 Μαρτίου. Ακόμη πιο παρήγορη όμως είναι η διαβεβαίωση πως και μετά την ημερομηνία αυτή θα γίνουν προσπάθειες για τη στέγαση αυτών των ανθρώπων, που αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα στέγης. Όπως θα διαβάσετε στο ρεπορτάζ της ανά χείρας "Μακεδονίας" (σελίδα 14), τους χώρους του ΟΛΘ επισκέφθηκε χθες η σύζυγος του υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, κυρία Ντόρα Καλαντζή, για να δει ιδίοις όμμασι το επιτελούμενο έργο. Το αποτέλεσμα της επίσκεψης αυτής ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό και ελπιδοφόρο, δεδομένου ότι οι αρμόδιοι θα μπορούσαν, με ποικίλους λόγους και δικαιολογίες, να κωφεύσουν στις όποιες εκκλήσεις. Ιδιαίτερα δραματική ήταν η δήλωση ενός από τους συγκεκριμένους συνανθρώπους μας, ο οποίος είπε στο δημοσιογράφο της "Θεσσαλονίκης": "Οι άνθρωποι που μας έφεραν στο λιμάνι μάς βοήθησαν και τους ευχαριστούμε πολύ. Πού θα πάω, αν φύγουμε από εδώ; Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι! Άσε που αυτή τη φορά θα το παλέψω μέχρι το τέλος. Το αποφάσισα. Εγώ δεν ξαναγυρνάω στο δρόμο!".

Η φιλανθρωπία στις μέρες μας αποτελεί μία έννοια ιδιαίτερα παρεξηγημένη. Πολλές φορές προσκρούει ακόμη και στο φιλότιμο του άμεσα ενδιαφερόμενου, ο οποίος για λόγους αξιοπρέπειας επιλέγει να αντιδρά σε πρωτοβουλίες αυτής της μορφής, οι οποίες θα μετρίαζαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Από την άλλη πλευρά οι ιθύνοντες, οι οποίοι συνήθως ασχολούνται με αναπτυξιακά και άλλα μεγαλόπνοα έργα, αποφεύγουν να δώσουν απλές λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν ολιγομελείς, ευπαθείς ομάδες. Όχι όμως στην περίπτωση αυτή! Πάντως με αφορμή το γεγονός αυτό οι διάφοροι φορείς και κοινωνικοί παράγοντες της πόλης θα μπορούσαν να δουν ανάλογα προβλήματα με μεγαλύτερη ευαισθησία, παράγοντας πραγματικό έργο. Ας είναι σίγουροι ότι στην προσπάθεια αυτή θα βρουν αρωγούς τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσφέρουν το κατά δύναμιν, όπως έχουν αποδείξει και σε άλλες περιπτώσεις (ας θυμηθούμε το σεισμό που έπληξε την Τουρκία). Αρκεί αυτοί που λειτουργούν σήμερα ως ταγοί της κοινωνίας μας να δείξουν ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για την επίλυση ζωτικών προβλημάτων των πολιτών.

Δεν πιστεύουμε πως η πόλη, ως κοινωνία, και οι πολίτες της, ως πρόσωπα, είναι αδιάφοροι για τέτοια θέματα. Κάθε άλλο! Οι πολίτες απαιτούν από τους αρμόδιους να δίνουν λύσεις και μάλιστα άμεσες!