ΣΤΗΛΗ: ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, 7 ΩΡΕΣ ΠΙΣΩ

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ

* Όταν ο αντιπρόεδρος Τσέινι πυροβόλησε έναν δωρητή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος κατά τη διάρκεια κυνηγητικού ταξιδιού, έγινε ο πρώτος αντιπρόεδρος που πυροβόλησε άνθρωπο από το 1804, όταν ο Άαρον Μπερ πυροβόλησε τον Χάμιλτον. Κανένας δεν είναι διατεθειμένος να διώξει ποινικά τον Τσέινι γιατί ο αντιπρόεδρος υπέπεσε σε κάτι που οι κυνηγοί (αλλά και οι δικηγόροι) αποκαλούν "buck fever". Ένα φαινόμενο που το λεξικό επεξηγεί ως "νευρική αντίδραση ενός νέου κυνηγού κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού". Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος μπέρδεψε έναν 78χρονο με μια πέρδικα πέντε κιλών.

* Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις της "Ουάσιγκτον Ποστ" και του ABC News δείχνουν, πλησιάζοντας τα τοπικές εκλογές του Νοεμβρίου, πως το δημοκρατικό κόμμα απολαμβάνει τη μεγαλύτερη διαφορά από τους ρεπουμπλικάνους εδώ και δεκατέσσερα χρόνια. Ο τυφώνας "Κατρίνα", ο πόλεμος στο Ιράκ, ο Τζακ Αμπράμοφ και τώρα ο Χάρι Ουίτιγκτον δίνουν στην αντιπολίτευση σταθερό προβάδισμα. Ακόμη και ιστορικά, όταν ο πρόεδρος βρίσκεται στα μέσα της δεύτερης θητείας του, η αντιπολίτευση κερδίζει. Για ορισμένους όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι λαβή για πανηγυρισμούς. Όχι όμως για τους δημοκρατικούς. Έχουν βγει ηττημένοι στις τελευταίες τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και το κόμμα πάσχει από κόμπλεξ κατωτερότητας. Πεπεισμένοι πως θα ηττηθούν και το Νοέμβριο, οι δημοκρατικοί ψάχνουν από τώρα να βρουν ποιον θα κατηγορήσουν: τη Χίλαρι, τον Μπιλ (ως συνήθως), τον Λίμπερμαν (είναι ο αγαπημένος δημοκρατικός των ρεπουμπλικάνων αυτή την εποχή), τον Κέρι, τον Γκορ ή ακόμη και τον Ντιν.

* Ξέρεις ότι κάτι πάει στραβά όταν όλα τα μέλη του κογκρέσου, το κοινοβούλιο, η γερουσία, δημοκρατικοί, ρεπουμπλικάνοι, αυριανοί υποψήφιοι πρόεδροι αυθόρμητα υποστηρίζουν ένα θέμα που μέχρι προχθές ούτε καν γνώριζαν. Αυτό φαίνεται πως έγινε την περασμένη εβδομάδα, όταν οι πολιτικοί ξύπνησαν με τα μάλλον στενάχωρα νέα πως η P&O Navigation Company ενσωματώθηκε από την αραβική Dubai Ports World. Θεωρητικά, αυτό είναι πρόβλημα γιατί "δίνουμε την ασφάλεια των λιμανιών μας σε ξένη εταιρεία", όπως είπε ο κ. Γκράχαμ. Τα λόγια αυτά όπως και όλων των άλλων ακούγονται σε μένα σαν υπερβολές, γιατί οι εταιρείες διοίκησης λιμανιών δεν είναι υπεύθυνες για την ασφάλειά τους. Το λιμενικό σώμα ελέγχει τα φυσικά σύνορα της χώρας και οι τελωνιακοί τι μπαίνει στη χώρα. Πέραν όλων αυτών, δεν καταλαβαίνω γιατί ο κ. Γκράχαμ και οι άλλοι ανησυχούν για μια "ξένη εταιρεία" που θα διοικεί τα λιμάνια της χώρας, όταν η P&O Navigation Company ήταν βρετανική εταιρεία. Τέλος, δεν καταλαβαίνω πώς οι πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται βασικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, αφού οι ίδιοι προμοτάρουν τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή και οι ίδιοι ζητούν από αραβικές εταιρείες να ενσωματωθούν οικονομικά και πολιτικά με το δυτικό κόσμο.